Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Cartier, Gallus; Veith, Ignaz A. [Oth.]; Veith, Franz Anton [Oth.]
Series Sublimium Disciplinarum Et Sacrarum Scientiarum: Viris Ecclesiæ Ministerio Deputatis Utilium Et Necessariarum In Commodum Et Utilitatem Quorumlibet Monasteriorum Et Virorum Ecclesiasticorum Ex Probatissimis Celeberrimorum Nostræ Ætatis Theologorum ... Necnon Philosophorum Operibus Concinnata Ac Digesta ... Et in Quatuor Partes Distincta ... (Pars 2 = Complectens Theologiam Universalem, Tomus II): Complectens Theologiam Universalem — Augustæ Vindelicorum: Sumptibus Ignatii Adami & Francisci Antonii Veith, Bibliopolarum, 1757 [VD18 90796322]

DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.50150#0371
Overview
Facsimile
0.5
1 cm
facsimile
Scroll
OCR fulltext


te SS. Parim ttfai:

"U6Sh;
o i ainonlmili:
diib,soluteibfk
xUimiliss:
Kuotim. hili
. .■.-. maiat
,IS).i;.ilcTriA^
KNttnaB/ 0&

Cap. III. De necessltate Incarnationis. 61

probant id ido. Quia eadem neces-
sitate Incarnatio fuit necessaria pro repa-
ratione hominis , qua necessaria fuit sa-
tissadio ad eluendam offensam Deo per
peccatum illatam. Atqui nulla creatura
potuit condigni satisfacere pro peccato
hominis , quo Deum offendit , eluendo.
Ergo Incarnatio fuit simpliciter necessaria
pro reparatione hominis.
Maj. patet. Min. prob. Satisfadio
condigna, seu aequalis offensae est ea ,
qux habet tantum valorem leu existima-
bilitatem tantam , quantam malitiam &
indignitatem habet offensa Dei. Sed nul-
la pura creatura exhibere potest satisfa-
dionem, quas tantum habeat valo-
rem seu existimabilitatem , quanta est
malitia & indignitas offensae Dei. Ergo
nulla pura creatura potuit condigne sa-
tisfacere, &c.
Prob. min. Malitia & indignitas of-
fensae Dei est insinita simpliciter , utpote
infinitam Dei majestatem & dignitatem
impetens , prout osfendemus Tomo 3.
Theolog. nostrae, in Tradatu de pecca-
tis. Atqui omnis & quaecunque imagi-
natione apprehendi potest purae creatu-
rae satisfadio finita est, utpote a prin-
cipio finito proveniens. Ergo condigna,
seu aqualis offensae Dei, quae infinita
est, esse non potest.
Igitur ex hypothesi , quod Deus po-
tentia sua ordinaria voluerit hominem
lapsum reparare per satisfadionem con-
dignam pro illius peccato , necesse fuit
simpliciter, ajunt memorati Theologi ,
personam divinam incarnari , qua: ratio-
ne dignitatis suae infinitae infiniti dignam
redderet satisfadionem , ac proinde con-
dignam efficeret. Non poterat autem
persona divina satisfacere , nisi naturte
creata: intelledivae uniretur: Nam Deus
non potest se submittere , nisi secundum
naturam intelledivam. sibi personaliter
unitam.

Solvuntur Objectiones. m
Ob. imo contra imum Assertum.
Ex Scriptura necessaria fuit Incarnatio ,
& Passio Christi ad salutem hominum.
Ergo.
Resp. Dist. ant. necessaria fuit rcspe-
du potentiae Dei ordinariae, & conse-
quenter ad divinum decretum salvandi
homines hoc unico modo, & per con-
dignam satisfadionem , conc. Refpedu
potentiae Dei extraordinariae, & antece-
denter ad illud liberum Dei decretum ,
neg. ant.
Ob. ado. Patres passim asserunt, In-lIX
carnationem fuisse necessariam. Ergo, &c.
Resp. ut ad priorem objedionem. De
potentia nempe Dei ordinaria & necessi-
tate conlequente liberum Dei decretum
salvandi homines per solam Incarnatio-
nem, vel de necessitate convenientia &
improprie dida loquuntur Patres, volunt
scilicet, Incarnationem esse medium re-
dimendi hominis convenientissimum.
Ob. jtio. Inconveniens fuisset Ver-u|
bum non incarnari, cum Incarnatio ma-
xime conveniat. Ergo Incarnatio fuit
simpliciter necessaria , nam Deus non
potest velle aliquid inconveniens.
Resp. dist. ant. Fuisset inconveniens ne-
gativi , hoc est minus conveniens & mi-
nus conducens ad Dei gloriam externam,
conc. Fuisset inconveniens positive , hoc
est, fuisset aliquid , quod Deum positi-
vi dedeceret, neg. ant. Nam cum Deus
sit per se infinite beatus & perfedus ,
iibique sufficientissimus; non indiget glo-
ria externa ; unde liberi eam sibi procu-
rat quantam & qualem voluerit.
Ob. 4to. Deus necessario facit opti-114
mum ; agit quippe necessario ex inclina-
tione conformi natura: suae infinitae ac
optimae. Atqui Incarnatio Verbi est quid
optimum. Ergo &c.
Y H Resp.
 
Annotationen