DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.50150#0597
tat). IV. De Gratia habituali.
uniuscujusque propria infirmitate & in-
dispositione, nusquam spes cx se exclu-
dat omnem omnino formidinem , atta-
men tollit tumultuosam anxietatem &
timorem nimium ; atque tanta est inju-
stis, ut satis e(se possit ad securitatem
quamdam & moralem certitudinem gi-
gnendam , quo fit ut legitima conscien-
tise pace, tranquillitate & laetitia in-
teriori perfruantur. Haec porro interior
pax & tranquillitas non oritur ex cer-
titudine absoluta fidei de remistione pec-
catorum , ut volunt Protestantes, sed
ex conscientia charitatis & bonorum
operum exercitio , Gcuti tradunt SS.
Ambrosius, Augustinus , & Bernardus
Serm. 69. in Cantica.
Protestantes in hoc errant , quod
sicut fidem cum fiducia, ita certitudi-
nem fidei cum certitudine fiduciae con-
fundant : attamen multum interest discri-
minis inter utramque certitudinem.Nam-
que certitudo fidei, utpote cum sola Dei
revelantis aussoritate nitatur, omni ex
parce dubitationem excludit, estque abso-
luta & infallibilis certitudo : ast e con-
tra certitudo spei & fiducia? partim ni-
titur divina promissione , partim pro-
pria dispositione •• quod attinet ad divi-
nam promissionem , omnem pariter for-
midinem excludit, & est (impliciter &
absclute certitudo : quod attinet ad
propriam sperantis dispositionem , non
excludit omnem penitus formidinem,
neque est certitudo (impliciter, sed
conjecturalis duntaxat & moralis.Vid.
Sanctus Thomas 2. 2. qua.lt. 18. a,
4. Concil. Trid. SesT. 6. cap. 9. 12.
15. Bellarm. lib. 3. de justificatione
cap. 2.
Ob. iqto. Contra Conclusionem 4tam.
Ex Apostoio, 1. Cor. 13. Cbaritas nun-
quam excidit. Ergo nec fides & justi-
tia &c.
Resp. Dist. ant. Nunquam excidit
per (upervenientem gloriam , & visio-
nem beatificam , prout excidunt fides
& spes. conc. Eadem enim charitas, qute
in vita inchoatur, & crescit, in patria
perficietur , & in se ternum permanebit,
sicut reverentialis & castus Dei timor :
contra vero per Dei intuitivam visionem
& possessionem fides & spes destruen-
tur, ut ibidem docet Apostolus. Cha-
ritas nunquam excidit superveniente gra-
vi peccato , neg. ant.
Inst. imo. Charitas per peccatum ex-
tingui non potest, ut constat ex pluri-
bus Scriptura? textibus; nam Cant. 8.
habetur : \Aqua multa non potuerunt
extinguere “cbaritatem. Rotn. 8. Certus
sum, quod neque mors, neque vitay &C.
poterit nos feparare d cbaritate Dei.
Et Joan. 4. Qui autem biberit ex aquat
quam ego dabo ei, non fitiet in aternumt
fed . . . siet in eo fons aqua falientis in
vitam aternam. Ergo.
Resp. Dist. ant. Nec aquae tribula-
tionum , nec timor mortis, nec (itis ,
(eu cupiditas rei cujusque creata? prae-
valere poliunt adversus hominem Gra-
tia santtificante instructum , (i eam per
liberum arbitrium non abjiciat, nec ne-
gligat , conc. Si abjiciat aut negligat,
neg. ant. Quemadmodum enim Ada-
mus , licet, deserendo Justitiam origi-
nalem, mortem incurrerit, immortalis
tamen dicitur creatus; quia manente
statu innocentis , mors adversus illum
pricvalere non poterat; Similiter justus,
si in omnibus sumat scutum fidei per
dileftionem operantis , & potest omnia
tela nequistimi ignea extinguere ; secus
si potentissima illa arma voluntarie ab-
jiciat.
Inst. ado. Atqui Justus non potest ab-
jicere gratiam sandisicantem , ut manife-
st£ colligitur ex his verbis 1. Joan. 3.
v. 9. Omnis, qui natus efi ex Deo, pec-
catum non facit ; quoniam feu en ipfius
in eo manet non poteft peccare, quoriiam
■ ex Deo natus eft. Ubi Apostolus pro-
bat
uniuscujusque propria infirmitate & in-
dispositione, nusquam spes cx se exclu-
dat omnem omnino formidinem , atta-
men tollit tumultuosam anxietatem &
timorem nimium ; atque tanta est inju-
stis, ut satis e(se possit ad securitatem
quamdam & moralem certitudinem gi-
gnendam , quo fit ut legitima conscien-
tise pace, tranquillitate & laetitia in-
teriori perfruantur. Haec porro interior
pax & tranquillitas non oritur ex cer-
titudine absoluta fidei de remistione pec-
catorum , ut volunt Protestantes, sed
ex conscientia charitatis & bonorum
operum exercitio , Gcuti tradunt SS.
Ambrosius, Augustinus , & Bernardus
Serm. 69. in Cantica.
Protestantes in hoc errant , quod
sicut fidem cum fiducia, ita certitudi-
nem fidei cum certitudine fiduciae con-
fundant : attamen multum interest discri-
minis inter utramque certitudinem.Nam-
que certitudo fidei, utpote cum sola Dei
revelantis aussoritate nitatur, omni ex
parce dubitationem excludit, estque abso-
luta & infallibilis certitudo : ast e con-
tra certitudo spei & fiducia? partim ni-
titur divina promissione , partim pro-
pria dispositione •• quod attinet ad divi-
nam promissionem , omnem pariter for-
midinem excludit, & est (impliciter &
absclute certitudo : quod attinet ad
propriam sperantis dispositionem , non
excludit omnem penitus formidinem,
neque est certitudo (impliciter, sed
conjecturalis duntaxat & moralis.Vid.
Sanctus Thomas 2. 2. qua.lt. 18. a,
4. Concil. Trid. SesT. 6. cap. 9. 12.
15. Bellarm. lib. 3. de justificatione
cap. 2.
Ob. iqto. Contra Conclusionem 4tam.
Ex Apostoio, 1. Cor. 13. Cbaritas nun-
quam excidit. Ergo nec fides & justi-
tia &c.
Resp. Dist. ant. Nunquam excidit
per (upervenientem gloriam , & visio-
nem beatificam , prout excidunt fides
& spes. conc. Eadem enim charitas, qute
in vita inchoatur, & crescit, in patria
perficietur , & in se ternum permanebit,
sicut reverentialis & castus Dei timor :
contra vero per Dei intuitivam visionem
& possessionem fides & spes destruen-
tur, ut ibidem docet Apostolus. Cha-
ritas nunquam excidit superveniente gra-
vi peccato , neg. ant.
Inst. imo. Charitas per peccatum ex-
tingui non potest, ut constat ex pluri-
bus Scriptura? textibus; nam Cant. 8.
habetur : \Aqua multa non potuerunt
extinguere “cbaritatem. Rotn. 8. Certus
sum, quod neque mors, neque vitay &C.
poterit nos feparare d cbaritate Dei.
Et Joan. 4. Qui autem biberit ex aquat
quam ego dabo ei, non fitiet in aternumt
fed . . . siet in eo fons aqua falientis in
vitam aternam. Ergo.
Resp. Dist. ant. Nec aquae tribula-
tionum , nec timor mortis, nec (itis ,
(eu cupiditas rei cujusque creata? prae-
valere poliunt adversus hominem Gra-
tia santtificante instructum , (i eam per
liberum arbitrium non abjiciat, nec ne-
gligat , conc. Si abjiciat aut negligat,
neg. ant. Quemadmodum enim Ada-
mus , licet, deserendo Justitiam origi-
nalem, mortem incurrerit, immortalis
tamen dicitur creatus; quia manente
statu innocentis , mors adversus illum
pricvalere non poterat; Similiter justus,
si in omnibus sumat scutum fidei per
dileftionem operantis , & potest omnia
tela nequistimi ignea extinguere ; secus
si potentissima illa arma voluntarie ab-
jiciat.
Inst. ado. Atqui Justus non potest ab-
jicere gratiam sandisicantem , ut manife-
st£ colligitur ex his verbis 1. Joan. 3.
v. 9. Omnis, qui natus efi ex Deo, pec-
catum non facit ; quoniam feu en ipfius
in eo manet non poteft peccare, quoriiam
■ ex Deo natus eft. Ubi Apostolus pro-
bat