DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.25909#0025
( II ) #
Coroll. 4. Quantitas a&ionis moralis bonae non liberae
absolvitur quantitate
1) {pontaneitatis strifte talis
2) persectionis cognitionis consusae; quae quo proprius
abest a distinsta, eo magis ad moralitatem confert *, & quo
magis ab illa recedit, eo minor haec est.
Coroll. 5-. Quantitas aftionis moralis malae eo maior est
1) quo maior fuit spontaneitas strifte talis
2) quo perfeftior fuit cognitio, cui contrariam agens produ-
xit astionem * atque adeo, quo magis libere agere potuit*
/• 7-
Sed speciatim iam quantitas aftionum moralium ad se in-
vicem relatarum examinanda est. Quivis videt, ad metien-
das aftiones v. g. liberas triplicem requiri mensuram, quae
coniunfta (it pars aliquota actionis liberae, seu quae aliquo-
ties sumta exhauriat totam. Oportet igitur habeamus unita-
tem spontaneitatis late talis, contingendae & intelligentiae,
vi quarum totam spontaneitatem, contingendam 8z intelligen-
tiam seu quantitatem totius aftionis liberae metiamur. Sed
unde lingulas illas unitates sumamus & qua ratione combi-
natas ad quantitatem aQdonis applicemus. Difficultate hac
nos quodammodo expedire licet, si mensuras heterogeneas
quidem at constantem tamen ad a&iones relationem habentes
substituimus. Animadvertimus scilicet inter causam & ef-
feQium, atque adeo inter principium fiendi a&ionis moralis
& hanc ipsam, inter asliones morales earumque obiesla,
inter illas & conse&aria, aliaque eiusmodi perpetuum quen-
dam nexum. His igitur substitutis pro mensura homoge-
nea facilius iudicabimus de quantitate moralitatis. Neque ta-
men existimandum est, astiones individuas hoc modo vel ac-
B 2 cu-
Coroll. 4. Quantitas a&ionis moralis bonae non liberae
absolvitur quantitate
1) {pontaneitatis strifte talis
2) persectionis cognitionis consusae; quae quo proprius
abest a distinsta, eo magis ad moralitatem confert *, & quo
magis ab illa recedit, eo minor haec est.
Coroll. 5-. Quantitas aftionis moralis malae eo maior est
1) quo maior fuit spontaneitas strifte talis
2) quo perfeftior fuit cognitio, cui contrariam agens produ-
xit astionem * atque adeo, quo magis libere agere potuit*
/• 7-
Sed speciatim iam quantitas aftionum moralium ad se in-
vicem relatarum examinanda est. Quivis videt, ad metien-
das aftiones v. g. liberas triplicem requiri mensuram, quae
coniunfta (it pars aliquota actionis liberae, seu quae aliquo-
ties sumta exhauriat totam. Oportet igitur habeamus unita-
tem spontaneitatis late talis, contingendae & intelligentiae,
vi quarum totam spontaneitatem, contingendam 8z intelligen-
tiam seu quantitatem totius aftionis liberae metiamur. Sed
unde lingulas illas unitates sumamus & qua ratione combi-
natas ad quantitatem aQdonis applicemus. Difficultate hac
nos quodammodo expedire licet, si mensuras heterogeneas
quidem at constantem tamen ad a&iones relationem habentes
substituimus. Animadvertimus scilicet inter causam & ef-
feQium, atque adeo inter principium fiendi a&ionis moralis
& hanc ipsam, inter asliones morales earumque obiesla,
inter illas & conse&aria, aliaque eiusmodi perpetuum quen-
dam nexum. His igitur substitutis pro mensura homoge-
nea facilius iudicabimus de quantitate moralitatis. Neque ta-
men existimandum est, astiones individuas hoc modo vel ac-
B 2 cu-