DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24772#0235
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ. — ΕΤΟΣ 1889. — ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ 227
έκράτει στέφανον, 8ν άπήρεν έκ καλάθου πλήρους τοιούτων στεφά-
νων και αγγείων, τεθειμένου έπί σκίμποδος κειμένου μεταξύ του
τάφου καί της μορφής ταύτης. Δεξιά τής στήλης κόρη ερυθρόν
ίμάτιον φέρουσα, κρατούσα έν τή έτέρα των χειρών υψηλά κάνι-
στρον πλήρες στεφάνων καί αγγείων, καί έν τή άλλη αλάβαστρον,
προς τον τάφον βαίνουσα. Ή γραφή είνε οϋχ'ι λίαν λεπτή, επιμε-
λής όμως καί ακριβής παρεκκλίνουσα τοΰ συνήθους τύπου των έξ
Ερέτριας ληκύθων, έχουσά τι τό αρχαϊκόν. Ή διατήρησις τοΰ
αγγείου έν πολλοϊς ούχί καλή. ( Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 142 ).
2. Ήμίλευκος λήκυθος υψ. 0,32. Περί τήν κοιλίαν τέσσαρες
ίστάμεναι μορφαί, ών αί δύο μόνον έμπροσθεν άμυδρώς όραταί έτι
τυγχάνουσιν έκ των επομένων δύο ίχνη μόνον σώζονται. Είκονί-
ζονται δε Αμαζόνες· καί ή πρώτη μεν τούτων, ή καί άρτιώτε-
ρον σιυζομένη, ϊσταται κατά κρόταφον είκονισμένη, τήν δεξιάν
έχουσα έπί τοΰ ισχίου, τήν δ’ άριστεράν έπί δόρατος (;) έστηριγ-
μένου έπί καμπυλιοτοΰ αντικειμένου, βράχου πιθανώς. Φέρει τήν
συνήθη των Αμαζόνων στολήν, βραχύν έρυθρόγγραμμον χιτώνα,
έρυθράς πεοισκελίδας καί έπί τής κεφαλής τον συνήθη Φρύγιον (ερυ-
θρόν) πίλον. Όμ.οία ταύτνι έτέρα αντιμέτωπος κρατούσα άσπίδα
έπί τοΰ αριστερού βραχίονος, τήν παρ’ Άμαζόσι συνήθη πέλτην.
ΓΥπεράνο:> τήςάσπίδος (μεταξύ τών δύο Αμαζόνων) άνηρτημένος
πέλεκυς. Έκ τών δύο επομένων μορφών (Αμαζόνων καί τούτιον),
ώς ε’ίπομεν, έλάχιστα ίχνη υπολείπονται έτι. Κύκνος βαίνων πλη-
ροϊ τό κενόν τό άπό τής τελευταίας εις τήν πρώτην τών εϊκονιζο-
μένων μοιρών. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1143).
3. Ήμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,30. Ήμιεσβεσμένη παράστασις
νεανίου γυμνού βαίνοντος προς έμπροσθεν αύτοΰ ύπάρχουσαν νεκρι-
κήν στήλην (ορθογώνιον έπί βάσεως) καί κρατοΰντος διά τών χει-
ρών λευκήν ταινίαν. Τό πρόσωπον όλως έξηλειμμένον. ( Εύρετ.
Γεν. Έφορ. άρ. 1144 ).
4. Ήμίλευκος λήκυθος υψ. 0,31. Είκονίζονται δύο κόραι κατα
κρόταφον, άντιμ,έτωποι, δμοίαν φέοουσαι περιβολήν, ήτοι ποδήρη
χιτώνα καί ίμάτιον μετά κρασπέδων έρυθρών, ών ή μεν κρατεϊ
ταινίαν, ή δε άλάβατρον ύπεράνω, έν τώ μέσω, ή έπιγραφή ΚΑΛΕ.
Γραφή άμυδρώς πλέον φαινομένη. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. άρ. 1145).
έκράτει στέφανον, 8ν άπήρεν έκ καλάθου πλήρους τοιούτων στεφά-
νων και αγγείων, τεθειμένου έπί σκίμποδος κειμένου μεταξύ του
τάφου καί της μορφής ταύτης. Δεξιά τής στήλης κόρη ερυθρόν
ίμάτιον φέρουσα, κρατούσα έν τή έτέρα των χειρών υψηλά κάνι-
στρον πλήρες στεφάνων καί αγγείων, καί έν τή άλλη αλάβαστρον,
προς τον τάφον βαίνουσα. Ή γραφή είνε οϋχ'ι λίαν λεπτή, επιμε-
λής όμως καί ακριβής παρεκκλίνουσα τοΰ συνήθους τύπου των έξ
Ερέτριας ληκύθων, έχουσά τι τό αρχαϊκόν. Ή διατήρησις τοΰ
αγγείου έν πολλοϊς ούχί καλή. ( Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1 142 ).
2. Ήμίλευκος λήκυθος υψ. 0,32. Περί τήν κοιλίαν τέσσαρες
ίστάμεναι μορφαί, ών αί δύο μόνον έμπροσθεν άμυδρώς όραταί έτι
τυγχάνουσιν έκ των επομένων δύο ίχνη μόνον σώζονται. Είκονί-
ζονται δε Αμαζόνες· καί ή πρώτη μεν τούτων, ή καί άρτιώτε-
ρον σιυζομένη, ϊσταται κατά κρόταφον είκονισμένη, τήν δεξιάν
έχουσα έπί τοΰ ισχίου, τήν δ’ άριστεράν έπί δόρατος (;) έστηριγ-
μένου έπί καμπυλιοτοΰ αντικειμένου, βράχου πιθανώς. Φέρει τήν
συνήθη των Αμαζόνων στολήν, βραχύν έρυθρόγγραμμον χιτώνα,
έρυθράς πεοισκελίδας καί έπί τής κεφαλής τον συνήθη Φρύγιον (ερυ-
θρόν) πίλον. Όμ.οία ταύτνι έτέρα αντιμέτωπος κρατούσα άσπίδα
έπί τοΰ αριστερού βραχίονος, τήν παρ’ Άμαζόσι συνήθη πέλτην.
ΓΥπεράνο:> τήςάσπίδος (μεταξύ τών δύο Αμαζόνων) άνηρτημένος
πέλεκυς. Έκ τών δύο επομένων μορφών (Αμαζόνων καί τούτιον),
ώς ε’ίπομεν, έλάχιστα ίχνη υπολείπονται έτι. Κύκνος βαίνων πλη-
ροϊ τό κενόν τό άπό τής τελευταίας εις τήν πρώτην τών εϊκονιζο-
μένων μοιρών. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. 1143).
3. Ήμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,30. Ήμιεσβεσμένη παράστασις
νεανίου γυμνού βαίνοντος προς έμπροσθεν αύτοΰ ύπάρχουσαν νεκρι-
κήν στήλην (ορθογώνιον έπί βάσεως) καί κρατοΰντος διά τών χει-
ρών λευκήν ταινίαν. Τό πρόσωπον όλως έξηλειμμένον. ( Εύρετ.
Γεν. Έφορ. άρ. 1144 ).
4. Ήμίλευκος λήκυθος υψ. 0,31. Είκονίζονται δύο κόραι κατα
κρόταφον, άντιμ,έτωποι, δμοίαν φέοουσαι περιβολήν, ήτοι ποδήρη
χιτώνα καί ίμάτιον μετά κρασπέδων έρυθρών, ών ή μεν κρατεϊ
ταινίαν, ή δε άλάβατρον ύπεράνω, έν τώ μέσω, ή έπιγραφή ΚΑΛΕ.
Γραφή άμυδρώς πλέον φαινομένη. (Εύρετ. Γεν. Έφορ. άρ. 1145).