DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.24772#0105
ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ. — ΕΤΟΣ 1889. — ΜΑΙΟΣ
99
τάφον, έν ώ το σώμα τον είναι κατ’ έμπροσθεν εΐκονισμένον είναι
γυμνός τάλλα εχων μόνον περί τον άρις-ερόν βραχίονα τετυλιγμένον
ίμάτιον και πέτασον (ερυθρόν) έπ'ι του λαιμού ποοσδεδεμένον καί
κρεμάμενον όπισθεν. Έν τη αριστερό. κρατεί μακρόν δόρυ την δε-
ξιάν έχουν μικρόν προτεταμένην. "Η τε διατήρησις τής είκόνος καί
ή τέχνη είναι τών σπανιωτάτουν καί άρίστουν τοϋ είδους των λευ-
κών ληκύθων. ( Εύρετ. Γεν. Εφορείας 959 ).
3. Έμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,30. Είκονίζεται κατά τό μέσον
στήλη δωρικού ρυθμού μετά βάσεως καί παρ’αυτή δεξιά ή Άθηνά
ποδήρη ερυθρόν χιτώνα φέρουσα μετά διπλοϊδίου καί αιγίδα μελα-
νόστικτον κατά τό στήθος ( κεκοσμημένην καί δι’ όφειοειδών κο-
σμημάτων ) επί τής κεφαλής δ’ εχουσα μόνον έρυθοάν ταινίαν καί
ψέλλια περί τούς βραχίονας ( επίσης έρυθρώ χρώματι δεδηλωμένα ).
"Ισταται δε κατά κρόταφον τήν δεξιάν στηρίζουσα έπί τοϋ ισχίου
καί διά τής άριστεράς κρατούσα δόρυ. Έν τώ προσώπω τής θεάς,
χαμαί νευούσης, εκφράζεται πένθος, αναπολούν τό έν Άκροπόλει
εύρεθέν άνάγλυφον τό παρεμφεοές τήν παράστασιν (ίδ. Άρχαιολ.
Δελτίον 1888 σ. 123). ΓΗ τέχνη τής γραφής ούχί λίαν λεπτή.
Ή διατηρησις καλλίστη. ( Εύρετ. Γεν. Εφορείας 960 ).
4. Γ1Ιμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,31. Εικόνα φέρει τήν εξής : Έπί
κίονος μέλανος ίουνικού ρυθμοΰ είκονίζεται άνήρ πουγωνοφόρος ( ό
’Οδυσσεύς ) προσδεδεμένας έχων τώ στύλου διά σχοινίουν τάς χεΐρας.
Φέρει άπλοΰν χιτώνα βοαχύν λευκόν καί διά γραμμών κεχαραγ-
μένον ( ίσως προς δήλωσιν τής έκ μαλλιού κατασκευής αυτού), έπί
τής κεφαλής δε είδος πετάσου όμοιου έκείνου, 8ν συνήθως φέρει ό
Ερμής. Εκατέρωθεν τής κεντρικής ταύτης γραφής είκονίζεται
άνα μία Σειρήν έπί βράχου ίσταμένη, ών ή μεν προς τά δεξιά παί-
ζει δίαυλον, ή όπισθεν δε ( αριστερά τώ όρώντι) λύραν. Δύο δελ-
φίνες βυθιζόμ,ενοι εις τήν ορατήν παρά τούς πόδας τοϋ Όδυσσέως
θάλασσαν πληροΰσιν έκατέρουθεν τον χώρον τον άπό τής κεντρικής
γραφής μέχρι τών βράχουν, έφ’ ών αί Σειρήνες. Εκφύεται δε καί
άπό τών βράχων συμμετρικός εκατέρωθεν κλώνος κισσού (;) προς
πλήρωσιν έπίσης τού κενού τής γραφής. Ή παράστασις, καίπερ
παραλλάζουσα τής συνήθους καί γνουστής παραστάσεους τής προσ-
δέσεους τού Όδυσσέους υπό τών Σειρήνων, είναι ίκανώς φανερά.
99
τάφον, έν ώ το σώμα τον είναι κατ’ έμπροσθεν εΐκονισμένον είναι
γυμνός τάλλα εχων μόνον περί τον άρις-ερόν βραχίονα τετυλιγμένον
ίμάτιον και πέτασον (ερυθρόν) έπ'ι του λαιμού ποοσδεδεμένον καί
κρεμάμενον όπισθεν. Έν τη αριστερό. κρατεί μακρόν δόρυ την δε-
ξιάν έχουν μικρόν προτεταμένην. "Η τε διατήρησις τής είκόνος καί
ή τέχνη είναι τών σπανιωτάτουν καί άρίστουν τοϋ είδους των λευ-
κών ληκύθων. ( Εύρετ. Γεν. Εφορείας 959 ).
3. Έμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,30. Είκονίζεται κατά τό μέσον
στήλη δωρικού ρυθμού μετά βάσεως καί παρ’αυτή δεξιά ή Άθηνά
ποδήρη ερυθρόν χιτώνα φέρουσα μετά διπλοϊδίου καί αιγίδα μελα-
νόστικτον κατά τό στήθος ( κεκοσμημένην καί δι’ όφειοειδών κο-
σμημάτων ) επί τής κεφαλής δ’ εχουσα μόνον έρυθοάν ταινίαν καί
ψέλλια περί τούς βραχίονας ( επίσης έρυθρώ χρώματι δεδηλωμένα ).
"Ισταται δε κατά κρόταφον τήν δεξιάν στηρίζουσα έπί τοϋ ισχίου
καί διά τής άριστεράς κρατούσα δόρυ. Έν τώ προσώπω τής θεάς,
χαμαί νευούσης, εκφράζεται πένθος, αναπολούν τό έν Άκροπόλει
εύρεθέν άνάγλυφον τό παρεμφεοές τήν παράστασιν (ίδ. Άρχαιολ.
Δελτίον 1888 σ. 123). ΓΗ τέχνη τής γραφής ούχί λίαν λεπτή.
Ή διατηρησις καλλίστη. ( Εύρετ. Γεν. Εφορείας 960 ).
4. Γ1Ιμίλευκος λήκυθος ύψ. 0,31. Εικόνα φέρει τήν εξής : Έπί
κίονος μέλανος ίουνικού ρυθμοΰ είκονίζεται άνήρ πουγωνοφόρος ( ό
’Οδυσσεύς ) προσδεδεμένας έχων τώ στύλου διά σχοινίουν τάς χεΐρας.
Φέρει άπλοΰν χιτώνα βοαχύν λευκόν καί διά γραμμών κεχαραγ-
μένον ( ίσως προς δήλωσιν τής έκ μαλλιού κατασκευής αυτού), έπί
τής κεφαλής δε είδος πετάσου όμοιου έκείνου, 8ν συνήθως φέρει ό
Ερμής. Εκατέρωθεν τής κεντρικής ταύτης γραφής είκονίζεται
άνα μία Σειρήν έπί βράχου ίσταμένη, ών ή μεν προς τά δεξιά παί-
ζει δίαυλον, ή όπισθεν δε ( αριστερά τώ όρώντι) λύραν. Δύο δελ-
φίνες βυθιζόμ,ενοι εις τήν ορατήν παρά τούς πόδας τοϋ Όδυσσέως
θάλασσαν πληροΰσιν έκατέρουθεν τον χώρον τον άπό τής κεντρικής
γραφής μέχρι τών βράχουν, έφ’ ών αί Σειρήνες. Εκφύεται δε καί
άπό τών βράχων συμμετρικός εκατέρωθεν κλώνος κισσού (;) προς
πλήρωσιν έπίσης τού κενού τής γραφής. Ή παράστασις, καίπερ
παραλλάζουσα τής συνήθους καί γνουστής παραστάσεους τής προσ-
δέσεους τού Όδυσσέους υπό τών Σειρήνων, είναι ίκανώς φανερά.