266 ΑΡΧΑΙΟΛ. ΔΕΛΤΙΟΝ. - ΕΤΟΣ 1889. — ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΣ
καθ’ βν άναφέρεται έν τη έπιγραφί) ύπεμφαίνει ότι τότε διετέλει
έν τ·?) τακτική υπηρεσία της πόλεοις.
Διά των στίχοι ιε’ και έξης νϋν τό πρώτον μανθάνομεν, ότι και
ο! αστυνομικά χρέη έκτελοϋντες τοξόται κατά τάς φυλάς διενέμοντο.
Ενταύθα μνημονεύονται πιθανώς ώς φύλακες τοϋ διά την οικοδο-
μήν συσσωρευθέντος ΰλικοϋ και τοϋ τόπου της οικοδομής διαρκού-
σης τής εργασίας.
Παράδοξον καί δυσεξηγητον εΐνε ότι τό έν τώ στίχω ιε' μόριον
μεν τό κώλον τοΰτο ώς πρώτον χαρακτηρίζει, φ προσεδοκώμεν
νάποκρίνηται δεύτερόν τι, όπερ όμως δεν προστίθεται. Ίσως πρέ-
πει νά ύποθέσωμεν, ότι τό παράδοξον τοΰτο οφείλεται τή συντομεύ-
σει τή γενομένφ διά την έν τώ λίθω έγγραφήν τοϋ διεξοδικωτέρου
κειμένου τοϋ έν τοΐς άρχείοις διαφυλαττομένου ψηφίσματος1).
Α. ΑΟΛΛΙΓΚ.
(1) Διαρκοΰσης τής τυπώσεως τοϋ άνά χ^εΤρας φυλλαδίου έζεδόθη ή άνω Επι-
γραφή Εν τώ ΒαΙΙ. (Ιο οογγ. 1). 1890 σ. 177 κ. έ. Διαφέρει δέ τό Ενταύθα δη-
μοσιευόμενον κείμενον τοϋ Εν τω ΒοΙΙ., Εξ ου παρέλαβον τό Εν στ. δ1 καί ε' αέσίη,»
Εκτός άσημαντοτέρων τινών, κατά τόν όπωσοϋν δυσανάγνωστον στ. 10, Εν ώ ό χ.
ΚοοοειγΙ συμπληοοΐ «σχευάσαιντο». Παρατηρώ δέ 1. ότι διά ταύτης τής συμπλη-
ρώσεως δέν γίγνεται κατάδηλον, τίνες είσί οι τό Εργον σχευασόμενοι, συνήθως δέ
τουλάχιστον άνελάμβανον βεβαίως καί παρά τοϊς άρχαίοις οι τάς συγγραφάς συν-
τάξαντες αρχιτέκτονες καί τήν Εκτέλεσιν τοϋ έργου, 2. δέν φαίνεταΤ κατάλληλος ή
χρήσις τοϋ μέσου βήματος. Πρός δέ τά ΰπ’ ε’μοϋ προτεινόμενα συμφωνοϋσι καί τά
ίχνη των γραμμάτων, άτινα Εν τω πανομοιοτάπω Εσημείωσα.
Εις τά πανομοιότυπον τοΰτο είσέφρησαν τά έξής λάθη τοϋ χαράκτου: Εν τω α'
γράμματι τοϋ α' στ. πρέπει νά προηγήται ή μακροτέρα γραμμή τής μικροτέρας,
έν τφ θ’ στ. εΐνε τά πρώτον γράμμα I, Εν τώ ια' στ. τό τέταρτον γράμμα Τ, Εν
τώ ιε’ στ. τά δέκατον γράμμα Ε, τά δωδέκατον Τ.
καθ’ βν άναφέρεται έν τη έπιγραφί) ύπεμφαίνει ότι τότε διετέλει
έν τ·?) τακτική υπηρεσία της πόλεοις.
Διά των στίχοι ιε’ και έξης νϋν τό πρώτον μανθάνομεν, ότι και
ο! αστυνομικά χρέη έκτελοϋντες τοξόται κατά τάς φυλάς διενέμοντο.
Ενταύθα μνημονεύονται πιθανώς ώς φύλακες τοϋ διά την οικοδο-
μήν συσσωρευθέντος ΰλικοϋ και τοϋ τόπου της οικοδομής διαρκού-
σης τής εργασίας.
Παράδοξον καί δυσεξηγητον εΐνε ότι τό έν τώ στίχω ιε' μόριον
μεν τό κώλον τοΰτο ώς πρώτον χαρακτηρίζει, φ προσεδοκώμεν
νάποκρίνηται δεύτερόν τι, όπερ όμως δεν προστίθεται. Ίσως πρέ-
πει νά ύποθέσωμεν, ότι τό παράδοξον τοΰτο οφείλεται τή συντομεύ-
σει τή γενομένφ διά την έν τώ λίθω έγγραφήν τοϋ διεξοδικωτέρου
κειμένου τοϋ έν τοΐς άρχείοις διαφυλαττομένου ψηφίσματος1).
Α. ΑΟΛΛΙΓΚ.
(1) Διαρκοΰσης τής τυπώσεως τοϋ άνά χ^εΤρας φυλλαδίου έζεδόθη ή άνω Επι-
γραφή Εν τώ ΒαΙΙ. (Ιο οογγ. 1). 1890 σ. 177 κ. έ. Διαφέρει δέ τό Ενταύθα δη-
μοσιευόμενον κείμενον τοϋ Εν τω ΒοΙΙ., Εξ ου παρέλαβον τό Εν στ. δ1 καί ε' αέσίη,»
Εκτός άσημαντοτέρων τινών, κατά τόν όπωσοϋν δυσανάγνωστον στ. 10, Εν ώ ό χ.
ΚοοοειγΙ συμπληοοΐ «σχευάσαιντο». Παρατηρώ δέ 1. ότι διά ταύτης τής συμπλη-
ρώσεως δέν γίγνεται κατάδηλον, τίνες είσί οι τό Εργον σχευασόμενοι, συνήθως δέ
τουλάχιστον άνελάμβανον βεβαίως καί παρά τοϊς άρχαίοις οι τάς συγγραφάς συν-
τάξαντες αρχιτέκτονες καί τήν Εκτέλεσιν τοϋ έργου, 2. δέν φαίνεταΤ κατάλληλος ή
χρήσις τοϋ μέσου βήματος. Πρός δέ τά ΰπ’ ε’μοϋ προτεινόμενα συμφωνοϋσι καί τά
ίχνη των γραμμάτων, άτινα Εν τω πανομοιοτάπω Εσημείωσα.
Εις τά πανομοιότυπον τοΰτο είσέφρησαν τά έξής λάθη τοϋ χαράκτου: Εν τω α'
γράμματι τοϋ α' στ. πρέπει νά προηγήται ή μακροτέρα γραμμή τής μικροτέρας,
έν τφ θ’ στ. εΐνε τά πρώτον γράμμα I, Εν τώ ια' στ. τό τέταρτον γράμμα Τ, Εν
τώ ιε’ στ. τά δέκατον γράμμα Ε, τά δωδέκατον Τ.