DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0385
CAPUT VII. EPIGRAMMATA SEPULCRALIA.
355
ίππαστήρ δ’ δδε κημδς άείσεται ού πολυμυθον,
10 ού λάλον, άλλα καλάς έμπλεον άσυχίας.
425. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Μή θάμβει, μάστιγα Μυρούς έπ'ι σάματι λεύσσων,
γλαύκα, βιδν, χαροπάν χάνα, θοάν σκύλακα.
Τόξα μεν αύδάσει με πανέντονον άγέτιν οίκου,
ά δέ κυων τέκνων γνήσια καδομέναν·
5 μάστιξ δ’ ούκ όλοάν, ξένε, δεσπότιν, ούδ’ άγέρωχον
δμωσι, κολάστειραν δ’ ένδικον άμπλακιας ·
χάν δέ δόμων φύλακας μελεδήμονα” τάν δ’ [άρ’ άγρυπ-
γλαύξ άδε γλαύκας Παλλάδας άμφίπολον. [νον]
Τοιοΐσδ’ άμφ’ έργοισιν έγάθεον ένθεν ομευνος
10 τοιάδ’ έμα στάλα σύμβολα τεύξε Βίτων.
426. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
α. Είπε, λέων, φθιμένοιο τίνος τάφον άμφιβέβηκας,
βουφάγε; τίς τάς σας άξιος ήν άρετας;
β. Υιός Θευδώροιο Τελευτίας, ΰς μέγα πάντων
φέρτερος ήν, Θηρών δσσον εγώ κέκριμαι.
Ούχί μάταν έστακα , φέρω δ’ έτι σύμβολον άλκάς
άνερος- ήν γάρ δη δυσμενέεσσι λέων.
42 7. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
Ά στάλα, φέρ’ ίδω, τίν’ εχει νέκυν. Άλλα δεδορκα
γράμμα μεν ούδέν πιο τμαΘέν ύπερθε λίθου ,
εννέα δ’ αστράγαλους πεπτηο'τας· ών πίσυρες μέν
πρατοι Άλεςάνδρου μαρτυρέουσι βόλον,
5 οι δέ το τάς νεότατος έφήλικος άνθος, Έφηβον,
εις δ’ δ γε μανύει Χίον άφαυρότερον.
Ή ρα τόδ’ άγγέλλοντι, καί δ σκάπτροισι μεγαυχής
χώ Οάλλων ήβα τέρμα τδ μηδέν έχει;
ή τδ μέν ου · δοκέω δέ ποτί σκοπόν ϊθύν έλάσσειν
10 . ίδν, Κρηταιευς ως τις όϊστοβόλος.
Ής δ θανών Χϊός μέν, Αλεξάνδρου δέ λελογχώς
ούνομ’, έφηβαίη δ’ ώλετ’ έν άλικία.
11ς εύ τον ©θίμενον νεον άκριτα καί τδ κυβευθέν
πνεύμα οι άιοθέγκτων είπε τις αστραγάλων.
428. ΜΕΑΕΑΓΡΟΥ.
Εις Αντίπατρον τον Σιδώνιον.
Α σταλα, σύνθημα τί σοι γοργωπδς αλέκτωρ
έστα, καλλαίνα σκαπτοφο'ρος πτέρυγι,
ποσσιν ύφαρπάζων Νίκας κλάδον; άκρα δ’ επ’ αύτάς
Βαθμΐδος προπεσών κέκλιται αστράγαλος.
5 Ή ρα γε νικάεντα μάχα σκαπτοΰχον άνακτα
κρύπτεις; Άλλα τί σοι παίγνιον αστράγαλος;
προς δε, τι λιτός δ τύμβος; επιπρέπει άνδρί πενιχρώ ,
όρνιθος κλαγγαϊς νυκτδς άνεγρομένιο.
Ου όοκεω· σκαπτρον γάρ άναίνεται. Άλλα σύ κεύθεις
10 άθλοφορον, νικάν ποσσιν άειράμενον.
Ου ψαύω καί τηόε" τι γάρ ταχύς εϊκελος άνήρ
αστραγαλω; Νυν όή τώτρεκές έφρασάμαν
I equinum vero hoc capistrum canet non verbocam,
non garrulam , sed pulchri plenam silentii.
425. EJUSDEM.
Ne obstu pescas, flagell um Myrtis super monumento cernens,
noctuam, arcum, ravum anserem, velocem catellam.
Sagittae quidem dicent me omnino-intentam rectricem de-
canis autem pueros ingenue curantem; [mus ,
; slagellum vero non cruentam, hospes, dominam, nec du-
servis, sed castigatricem justam peccatorum; [ram
et anser tectorum custodiae curiosam ; denique insomnem
noctua haec caesiae Palladis ministram.
Talibus operibus gaudebam ·. unde consors-lecti
talia meo in-cippo symbola struxit Biton.
426. EJUSDEM.
i a. Dic, leo, mortui cujusnam tumulum stas-servans,
boum-vorator ? quis tua dignus fuit virtute ?
b. Filius Theodori Teleutias, qui longe omnibus
praestantior erat, belluis quantum ego prxstare censeor.
Non incassum sto, sed sero adhuc symbolum roboris
viri ·■ erat enim prosecto hostibus leo.
427. ANTIPATRI.
Cippus hic, age videam, quem habeat mortuum. Sed cerno
titulum quidem nullum usquam incisum super lapide,
novem vero talos jactos ·. quorum quattuor quidem
primi Alexandri testantur jactum,
alii autem juventutis in-pubertate florem, Ephebum,
unus vero hic indicat Chium jaetum tenuiorem.
' An igitur hoc nunciant ·. et sceptris magnum-glorians,
et ssorens-juventute, pro-termino nihilum habet ?
An hocquidem non — sed jam vidoor-mihi in scopum reo
sagittam , Creticus ut sagittarius, [tam missurus-esee
Erat hic mortuus Chius quidem, Alexandri autem sortitus
nomen, et epheborum decessit in retate.
Quam sollerter mortuum adolescentem casu et in-alea-
animam per mutos locutus-est aliquis talos! [lusam
428. MELEAGRI.
In Antipatrum Sidonium.
; Cippe, symbolum quodnam est qui in-te torvus gallus
stat, purpurea sceptrum-gerens in ala,
| pedibus auferens Victoriae ramum ? in-extremis autem su-
basi lapsus reclinatus-est talus. [ per ipsa
An ergo victorem pugna sceptrigerum principem
tegis? Sed cur tibi ludicrum talus?
insuperque, quid vult tenuis tumulus ? convenit viro egeno,
galli clangoribus noctu excitato.
Non autumo ·. sceptrum enim negat. Sed tu celas [ tulit,
luctatorem-praemiis-ornatum, victoriam pedibus qui-re-
: Non attingo neque sic ·. quid enim velox simrle-habet vir
j cum-talo? Nunc sane verum excogitavi :
25.
355
ίππαστήρ δ’ δδε κημδς άείσεται ού πολυμυθον,
10 ού λάλον, άλλα καλάς έμπλεον άσυχίας.
425. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
Μή θάμβει, μάστιγα Μυρούς έπ'ι σάματι λεύσσων,
γλαύκα, βιδν, χαροπάν χάνα, θοάν σκύλακα.
Τόξα μεν αύδάσει με πανέντονον άγέτιν οίκου,
ά δέ κυων τέκνων γνήσια καδομέναν·
5 μάστιξ δ’ ούκ όλοάν, ξένε, δεσπότιν, ούδ’ άγέρωχον
δμωσι, κολάστειραν δ’ ένδικον άμπλακιας ·
χάν δέ δόμων φύλακας μελεδήμονα” τάν δ’ [άρ’ άγρυπ-
γλαύξ άδε γλαύκας Παλλάδας άμφίπολον. [νον]
Τοιοΐσδ’ άμφ’ έργοισιν έγάθεον ένθεν ομευνος
10 τοιάδ’ έμα στάλα σύμβολα τεύξε Βίτων.
426. ΤΟΥ ΑΥΤΟΥ.
α. Είπε, λέων, φθιμένοιο τίνος τάφον άμφιβέβηκας,
βουφάγε; τίς τάς σας άξιος ήν άρετας;
β. Υιός Θευδώροιο Τελευτίας, ΰς μέγα πάντων
φέρτερος ήν, Θηρών δσσον εγώ κέκριμαι.
Ούχί μάταν έστακα , φέρω δ’ έτι σύμβολον άλκάς
άνερος- ήν γάρ δη δυσμενέεσσι λέων.
42 7. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ.
Ά στάλα, φέρ’ ίδω, τίν’ εχει νέκυν. Άλλα δεδορκα
γράμμα μεν ούδέν πιο τμαΘέν ύπερθε λίθου ,
εννέα δ’ αστράγαλους πεπτηο'τας· ών πίσυρες μέν
πρατοι Άλεςάνδρου μαρτυρέουσι βόλον,
5 οι δέ το τάς νεότατος έφήλικος άνθος, Έφηβον,
εις δ’ δ γε μανύει Χίον άφαυρότερον.
Ή ρα τόδ’ άγγέλλοντι, καί δ σκάπτροισι μεγαυχής
χώ Οάλλων ήβα τέρμα τδ μηδέν έχει;
ή τδ μέν ου · δοκέω δέ ποτί σκοπόν ϊθύν έλάσσειν
10 . ίδν, Κρηταιευς ως τις όϊστοβόλος.
Ής δ θανών Χϊός μέν, Αλεξάνδρου δέ λελογχώς
ούνομ’, έφηβαίη δ’ ώλετ’ έν άλικία.
11ς εύ τον ©θίμενον νεον άκριτα καί τδ κυβευθέν
πνεύμα οι άιοθέγκτων είπε τις αστραγάλων.
428. ΜΕΑΕΑΓΡΟΥ.
Εις Αντίπατρον τον Σιδώνιον.
Α σταλα, σύνθημα τί σοι γοργωπδς αλέκτωρ
έστα, καλλαίνα σκαπτοφο'ρος πτέρυγι,
ποσσιν ύφαρπάζων Νίκας κλάδον; άκρα δ’ επ’ αύτάς
Βαθμΐδος προπεσών κέκλιται αστράγαλος.
5 Ή ρα γε νικάεντα μάχα σκαπτοΰχον άνακτα
κρύπτεις; Άλλα τί σοι παίγνιον αστράγαλος;
προς δε, τι λιτός δ τύμβος; επιπρέπει άνδρί πενιχρώ ,
όρνιθος κλαγγαϊς νυκτδς άνεγρομένιο.
Ου όοκεω· σκαπτρον γάρ άναίνεται. Άλλα σύ κεύθεις
10 άθλοφορον, νικάν ποσσιν άειράμενον.
Ου ψαύω καί τηόε" τι γάρ ταχύς εϊκελος άνήρ
αστραγαλω; Νυν όή τώτρεκές έφρασάμαν
I equinum vero hoc capistrum canet non verbocam,
non garrulam , sed pulchri plenam silentii.
425. EJUSDEM.
Ne obstu pescas, flagell um Myrtis super monumento cernens,
noctuam, arcum, ravum anserem, velocem catellam.
Sagittae quidem dicent me omnino-intentam rectricem de-
canis autem pueros ingenue curantem; [mus ,
; slagellum vero non cruentam, hospes, dominam, nec du-
servis, sed castigatricem justam peccatorum; [ram
et anser tectorum custodiae curiosam ; denique insomnem
noctua haec caesiae Palladis ministram.
Talibus operibus gaudebam ·. unde consors-lecti
talia meo in-cippo symbola struxit Biton.
426. EJUSDEM.
i a. Dic, leo, mortui cujusnam tumulum stas-servans,
boum-vorator ? quis tua dignus fuit virtute ?
b. Filius Theodori Teleutias, qui longe omnibus
praestantior erat, belluis quantum ego prxstare censeor.
Non incassum sto, sed sero adhuc symbolum roboris
viri ·■ erat enim prosecto hostibus leo.
427. ANTIPATRI.
Cippus hic, age videam, quem habeat mortuum. Sed cerno
titulum quidem nullum usquam incisum super lapide,
novem vero talos jactos ·. quorum quattuor quidem
primi Alexandri testantur jactum,
alii autem juventutis in-pubertate florem, Ephebum,
unus vero hic indicat Chium jaetum tenuiorem.
' An igitur hoc nunciant ·. et sceptris magnum-glorians,
et ssorens-juventute, pro-termino nihilum habet ?
An hocquidem non — sed jam vidoor-mihi in scopum reo
sagittam , Creticus ut sagittarius, [tam missurus-esee
Erat hic mortuus Chius quidem, Alexandri autem sortitus
nomen, et epheborum decessit in retate.
Quam sollerter mortuum adolescentem casu et in-alea-
animam per mutos locutus-est aliquis talos! [lusam
428. MELEAGRI.
In Antipatrum Sidonium.
; Cippe, symbolum quodnam est qui in-te torvus gallus
stat, purpurea sceptrum-gerens in ala,
| pedibus auferens Victoriae ramum ? in-extremis autem su-
basi lapsus reclinatus-est talus. [ per ipsa
An ergo victorem pugna sceptrigerum principem
tegis? Sed cur tibi ludicrum talus?
insuperque, quid vult tenuis tumulus ? convenit viro egeno,
galli clangoribus noctu excitato.
Non autumo ·. sceptrum enim negat. Sed tu celas [ tulit,
luctatorem-praemiis-ornatum, victoriam pedibus qui-re-
: Non attingo neque sic ·. quid enim velox simrle-habet vir
j cum-talo? Nunc sane verum excogitavi :
25.