DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48283#0586
5?) 6
ANTHOLOGItE PALATINAE
CLXI. Iterum in cap. XV cum lemmate ■· είς την μη-
τέρα Βασιλείου Έμμελίαν την μεγάλην. Αρ. Murat, ρ. 126.
« be Emmelia v. Greg. Or. XX, ρ. 322, C. » Jac. —
2 τοκέων Cod. hic, sed recte altero loco. — 3. Accusativi
προς τό νοούμενον. — 4. « Πολύπαις. Decem liberorum
mater, inter quos eminebant SS. Basilius, Gregorius
Nyssenus, Petrus Sebastenus et S. Macrina. V. Murat,
p. 128. » Jac. — 5 τήδ’ Mur. — 6 εύαγεος Cod. hic, recte
altero loco cum cod. Medie.; ουρανίων cod. Paris.
CLXII. Iterum in cap. XV, adhaerens praecedenti.
Ibidem adseriptum : είς τόν πατέρα του μεγάλου Βασιλείου
(item Basilium nomine) ούχ εύρον. Αρ. Murat, ρ. 126 —
1 έχει omnes ut videtur, corr. Jacobs. — 5 πανάριστε Cod.
hoc loco. — 6 ές πόθον Cod. utrobique ; οίς Mur.
CLXIII. Iterum in cap. XV. Ap. Murat, p. 130. —
1 έχει Cod. hoc loco. — 2. Μάκριναν melius scribas ob t
correptum, quod posteriores sibi concedunt v. c. in
Α’ίγινα et ah; V. Jac. ad VII, ep. 700.— 3. « Ένί πάν-
των γλώσση, vide not. ad IX, ep. 62. » B .
CLXIV. Iterum in cap. XV. Ap. Murat, p. 131.—
2. « De uxore Gregorii Magni v. Epist. 95, p. 846, D ■
Θεοσεβίαν την όντως ίεράν, καί ιερέως σύζυγον καί όμότι-
μ.ον, καί των μεγάλων μυστηρίων αξίαν. » Jac.
CLXV. Iterum in cap. XV, ubi lemma ; είς Γρ. μητρια-
οελφόν (του μεγάλου Γρηγορίου addit apogr. Par.). Αρ. Mu-
rat. ρ. 134. — 1 μήτρω Cod, altero loco — 4 ουδέ κ.
Cod. hic, είδε (sic) κ. altero loco; είσί κ. cod. Paris.;
ήδε κόνις ex emendatione Muratorii recepit Boiss.
CLXVI. Ap. Murat, p. 203, qui de conviviis in Marty-
rum honorem institutis exponit p. 245. « Μαρτύρια hic et
ep. 174 sunt ecclesiae martyribus sacrae. Acta S. Arethae
in meis Anecd. t. V, p. 43 ·. συνάξας Τιμόθεος ... πάντας
τούς ορθοδόξους ... είς τόάγιωτατον μαρτύριόντοΰ άγιου απο-
στόλου Μάρκου. Ibi not. — 2. Intelligo άεθλοφόροις et se-
quens άθληταϊς de Martyribus (vide not. ad ep. 168);
Muratorius intellexit de athletis ac militibus. Schol. ·.
ταΰτα- ol πόνοι καί ή άνεσις. (Nota admissum hiatum
duplicem in v. 3. —5. Lemma repetitum in nova pa-
gina. ) — 6 ώς πλ. Cod. Θύλακοι sunt metaphorice cor-
pora. Vide VII, ep. 133; not. ad Theoph. Simoc. Epist.
p. 318;Ehnenh. ad Arnob. p. 106; Haverc. ad Tertull.
Apolog. p. 431; Fischer. indice JEschin. in Σκήνος; Ca-
saub. ad Theophr. Char. V, p. 67. » B.
CLXVJI. In Codice adhaerens superiori. Ap. Murat,
p. 204. — 1 ήμϊν Codex; άμμιν Mur. ex codd. Paris, et
Ambros., J°.c. in nostro exemplo et Boiss. — 2. Marty-
rum responsura estri μέν ούν ήδιον; et continuatur dia-
logus. — 3 άμείνονες mavult Jac. — 5 Legebatur ύπάρ-
χέ·ιν τούς θεραπ., sed articulus hinc alienissimus; correxi
vitium neglectum. — 6 άθλοφόρων δ’ Codex, sine δ’ codices
Mur., quod recte praetulisse videtur Boiss.
CLXVIII. Ap. Murat, p 206. — 1. « Άθληταί. Schol.·.
μάρτυρες. Vide not. ad ep. 118. » B. — 2 ώ ’γαθέ Cod.
et liber Ambros., ubi glossa: ώ άνθρωπε. « Praetuli va-
rietatem codicis Parisini ap. Murat., propter pluralem
ψεύδεσθέ. » B.
CLXIX. Ap. Murat, p. 206, praecedenti adhaerens. —
2 φιλογαστριδίαι cod. Ainbros. — 4 ούδ1 έρυγ. idem.
CLXX Ap. Murat, p. 138, cum lemmate ·· είςτούς άνο-
ρύττοντας τάφους προφάσει μαρτύρων. « Gallice versum
epigramma in Mabillonis Dissert. sur le culte des Saints
inconnus p. 4s. Multis explicuit Murat, p. 258 seqq. —
1, 2. Schol. cod. Ambros. ap. Mur. p. 211 : ώ τρισκα-
τάρατοι καί τρισθάνατοι, πρώτον μέν έμίξατε σώματα άνά-
γνων άνδρών τοΐς των αγίων Μαρτύρων σώμασι- τύμβοι δέ
βέβηλων θυοπόλον πολλάκις μέσον έχουσι κείμενον. Puto
fere sententiam secundi versiculi hanc esse ·. sepulcra
scilicet Martyrum continere sacerdotis pagani cadaver;
quod ut innuerem , θυηπόλον per flaminem reddidi. Pro
άθλοφόροις, Martyribus (v. not. ad ep. 118), est varietas
τοΐς όσίοις, pro scholio habenda. » B. Άμφίς έχουσι (sic
Ccd.), v. ad ep. 137, 2. — 4 sic ap. Mur.; αύτοϊς εΐματ’
έχοντες Codex, « pro quo Mabillon. conjecit αυτοί σώματ’
έχοντες. » B. In sine Cod. άπέδοσθαι. ■— 5 καί δίς coriigit
Murator. « Pro ό δέ τρίτον scripsi δ δέ τρ. Fit oppositio
praecedentibus πρώτον, δεύτερον. Deinde ex Codice lege-
batur ιεροσύλοις, pro quo recepi Muratorii scripturam
ίεροσυλεΐς. [Item Jac. in nostro exemplo.] — 6 ε’ίξατε
codices. Intelligebat Muratorius p. 267 : Sodoma, cede;
major enim est horum quam tua improbitas. Sed quid
ad hanc sententiam facit πηγαί? Novi quid iotacismus
suadeat scribendum, nisi vetet Patris os sanctum. Qiue
rendum vitium in verbo. Jacobs. edidit ϊξατε, sorma
rariore, qua vix uti voluisse reor Gregorium. Praetuli
Salvinii conjecturam ήξατε. Talis aoristus suit forsan et
melioribus scriptoribus non ignotus. Vide meam notulam
adJEsch. Prometh. 135, Matth. adEur. Iphig. Aul. 416.
Malim etiam άξατε. » B.
CLXXI. Ap. Murat, p. 139, junctim cum tribus se-
quentibus. — 1 τ’ ίδ’ άκ. Cod. « De periphrasi quae est
in παΐδες Χριστιανών pro Χριστιανοί, dixi ad vEneam Ga-
zseum. Conf. VII, ep. 257; X, ep. 80, 4. Muratorius in-
stituit dialogum, quem non inesse puto. Ad ούδέν ό τύμβος
subaudiam φατέ δήθεν. » B. Qui sequentem versum
vertebat ·. Quomodo igitur vestros inhumatis il-
lustres viros? Cons. ep 186. — 3 έστιν et μήδε Cod. —
6. « Edit. Jacobs. habet παιδός ύβριν. Sed Murat, et apo-
graphum πατρός.Videtur παιδός esse lapsus calami; tacet
tamen Paulssen. Omnino πατρός est sententiae aptius. » B.
CLXXII. Ap. Murat, p. 139, junctim cum praecedente
et sequente. — 1. « Murat, συμβολεται, et vertit compo-
tores. An συμβολίται? (Idem έρυγόβιοι, sed cod. Me-
die. έρευγ., ut Palat·) Bespici puto convivia lautiora,
in ecclesiis martyrum instituta. — 2. Vulgatum τύμβοις
non bene intelligebam. Scripsi κύμβόις, poculis. Quae cu-
mulantur epitheta et sequens ίσχετε λαιμούς a sententia
valde sunt aliena, quam τύμβος parit. Vide epigr. se-
quens. » B. Non esse admittendam conjecturam puto,
causa duplici ·· ex ipso quod admovetur epigrammate
patere videtur' τύμβους άλλοτρίους intelligi qui sunt άλλο-
τρίοισι λίθοις (ep. seq. v. 4), lapidibus impio surto ablatis,
structi; deinde quis assirmaverit docto episcopo non arri-
sisse similitudinem quandam cUm samigeratis γναθμοΐσιν
άλλοτρίοισιν (Od. T, 347), quos non ex animo sive alienis
animis movebant proci ex alienis lurcones? —3 λαιμοΐς
Cod., recte ap. Mur. — 4. « Codex ίρά ©έρειν. Correxit
Jacobsius ήρα φέρειν optime, et sic voluisse videtur Mu-
ratorius vertens gratificari. Eandem seci correctionem
ejusdem mendi in ep. 79. Cons. ep. 175, 2. » B.
CLXXIIT. Ap. Murat, p. 139, junctim cum praeceden-
tibus. « Martyres loquuntur. — 1. Θνήσκειν βιότητι, eos
nempe qui honorant martyres. Paulus Epist. ad Galat.
VI, 14 : ϊμοί κόσμος έσταύρωται, κάγώ τώ κόσμω. » Β.
ANTHOLOGItE PALATINAE
CLXI. Iterum in cap. XV cum lemmate ■· είς την μη-
τέρα Βασιλείου Έμμελίαν την μεγάλην. Αρ. Murat, ρ. 126.
« be Emmelia v. Greg. Or. XX, ρ. 322, C. » Jac. —
2 τοκέων Cod. hic, sed recte altero loco. — 3. Accusativi
προς τό νοούμενον. — 4. « Πολύπαις. Decem liberorum
mater, inter quos eminebant SS. Basilius, Gregorius
Nyssenus, Petrus Sebastenus et S. Macrina. V. Murat,
p. 128. » Jac. — 5 τήδ’ Mur. — 6 εύαγεος Cod. hic, recte
altero loco cum cod. Medie.; ουρανίων cod. Paris.
CLXII. Iterum in cap. XV, adhaerens praecedenti.
Ibidem adseriptum : είς τόν πατέρα του μεγάλου Βασιλείου
(item Basilium nomine) ούχ εύρον. Αρ. Murat, ρ. 126 —
1 έχει omnes ut videtur, corr. Jacobs. — 5 πανάριστε Cod.
hoc loco. — 6 ές πόθον Cod. utrobique ; οίς Mur.
CLXIII. Iterum in cap. XV. Ap. Murat, p. 130. —
1 έχει Cod. hoc loco. — 2. Μάκριναν melius scribas ob t
correptum, quod posteriores sibi concedunt v. c. in
Α’ίγινα et ah; V. Jac. ad VII, ep. 700.— 3. « Ένί πάν-
των γλώσση, vide not. ad IX, ep. 62. » B .
CLXIV. Iterum in cap. XV. Ap. Murat, p. 131.—
2. « De uxore Gregorii Magni v. Epist. 95, p. 846, D ■
Θεοσεβίαν την όντως ίεράν, καί ιερέως σύζυγον καί όμότι-
μ.ον, καί των μεγάλων μυστηρίων αξίαν. » Jac.
CLXV. Iterum in cap. XV, ubi lemma ; είς Γρ. μητρια-
οελφόν (του μεγάλου Γρηγορίου addit apogr. Par.). Αρ. Mu-
rat. ρ. 134. — 1 μήτρω Cod, altero loco — 4 ουδέ κ.
Cod. hic, είδε (sic) κ. altero loco; είσί κ. cod. Paris.;
ήδε κόνις ex emendatione Muratorii recepit Boiss.
CLXVI. Ap. Murat, p. 203, qui de conviviis in Marty-
rum honorem institutis exponit p. 245. « Μαρτύρια hic et
ep. 174 sunt ecclesiae martyribus sacrae. Acta S. Arethae
in meis Anecd. t. V, p. 43 ·. συνάξας Τιμόθεος ... πάντας
τούς ορθοδόξους ... είς τόάγιωτατον μαρτύριόντοΰ άγιου απο-
στόλου Μάρκου. Ibi not. — 2. Intelligo άεθλοφόροις et se-
quens άθληταϊς de Martyribus (vide not. ad ep. 168);
Muratorius intellexit de athletis ac militibus. Schol. ·.
ταΰτα- ol πόνοι καί ή άνεσις. (Nota admissum hiatum
duplicem in v. 3. —5. Lemma repetitum in nova pa-
gina. ) — 6 ώς πλ. Cod. Θύλακοι sunt metaphorice cor-
pora. Vide VII, ep. 133; not. ad Theoph. Simoc. Epist.
p. 318;Ehnenh. ad Arnob. p. 106; Haverc. ad Tertull.
Apolog. p. 431; Fischer. indice JEschin. in Σκήνος; Ca-
saub. ad Theophr. Char. V, p. 67. » B.
CLXVJI. In Codice adhaerens superiori. Ap. Murat,
p. 204. — 1 ήμϊν Codex; άμμιν Mur. ex codd. Paris, et
Ambros., J°.c. in nostro exemplo et Boiss. — 2. Marty-
rum responsura estri μέν ούν ήδιον; et continuatur dia-
logus. — 3 άμείνονες mavult Jac. — 5 Legebatur ύπάρ-
χέ·ιν τούς θεραπ., sed articulus hinc alienissimus; correxi
vitium neglectum. — 6 άθλοφόρων δ’ Codex, sine δ’ codices
Mur., quod recte praetulisse videtur Boiss.
CLXVIII. Ap. Murat, p 206. — 1. « Άθληταί. Schol.·.
μάρτυρες. Vide not. ad ep. 118. » B. — 2 ώ ’γαθέ Cod.
et liber Ambros., ubi glossa: ώ άνθρωπε. « Praetuli va-
rietatem codicis Parisini ap. Murat., propter pluralem
ψεύδεσθέ. » B.
CLXIX. Ap. Murat, p. 206, praecedenti adhaerens. —
2 φιλογαστριδίαι cod. Ainbros. — 4 ούδ1 έρυγ. idem.
CLXX Ap. Murat, p. 138, cum lemmate ·· είςτούς άνο-
ρύττοντας τάφους προφάσει μαρτύρων. « Gallice versum
epigramma in Mabillonis Dissert. sur le culte des Saints
inconnus p. 4s. Multis explicuit Murat, p. 258 seqq. —
1, 2. Schol. cod. Ambros. ap. Mur. p. 211 : ώ τρισκα-
τάρατοι καί τρισθάνατοι, πρώτον μέν έμίξατε σώματα άνά-
γνων άνδρών τοΐς των αγίων Μαρτύρων σώμασι- τύμβοι δέ
βέβηλων θυοπόλον πολλάκις μέσον έχουσι κείμενον. Puto
fere sententiam secundi versiculi hanc esse ·. sepulcra
scilicet Martyrum continere sacerdotis pagani cadaver;
quod ut innuerem , θυηπόλον per flaminem reddidi. Pro
άθλοφόροις, Martyribus (v. not. ad ep. 118), est varietas
τοΐς όσίοις, pro scholio habenda. » B. Άμφίς έχουσι (sic
Ccd.), v. ad ep. 137, 2. — 4 sic ap. Mur.; αύτοϊς εΐματ’
έχοντες Codex, « pro quo Mabillon. conjecit αυτοί σώματ’
έχοντες. » B. In sine Cod. άπέδοσθαι. ■— 5 καί δίς coriigit
Murator. « Pro ό δέ τρίτον scripsi δ δέ τρ. Fit oppositio
praecedentibus πρώτον, δεύτερον. Deinde ex Codice lege-
batur ιεροσύλοις, pro quo recepi Muratorii scripturam
ίεροσυλεΐς. [Item Jac. in nostro exemplo.] — 6 ε’ίξατε
codices. Intelligebat Muratorius p. 267 : Sodoma, cede;
major enim est horum quam tua improbitas. Sed quid
ad hanc sententiam facit πηγαί? Novi quid iotacismus
suadeat scribendum, nisi vetet Patris os sanctum. Qiue
rendum vitium in verbo. Jacobs. edidit ϊξατε, sorma
rariore, qua vix uti voluisse reor Gregorium. Praetuli
Salvinii conjecturam ήξατε. Talis aoristus suit forsan et
melioribus scriptoribus non ignotus. Vide meam notulam
adJEsch. Prometh. 135, Matth. adEur. Iphig. Aul. 416.
Malim etiam άξατε. » B.
CLXXI. Ap. Murat, p. 139, junctim cum tribus se-
quentibus. — 1 τ’ ίδ’ άκ. Cod. « De periphrasi quae est
in παΐδες Χριστιανών pro Χριστιανοί, dixi ad vEneam Ga-
zseum. Conf. VII, ep. 257; X, ep. 80, 4. Muratorius in-
stituit dialogum, quem non inesse puto. Ad ούδέν ό τύμβος
subaudiam φατέ δήθεν. » B. Qui sequentem versum
vertebat ·. Quomodo igitur vestros inhumatis il-
lustres viros? Cons. ep 186. — 3 έστιν et μήδε Cod. —
6. « Edit. Jacobs. habet παιδός ύβριν. Sed Murat, et apo-
graphum πατρός.Videtur παιδός esse lapsus calami; tacet
tamen Paulssen. Omnino πατρός est sententiae aptius. » B.
CLXXII. Ap. Murat, p. 139, junctim cum praecedente
et sequente. — 1. « Murat, συμβολεται, et vertit compo-
tores. An συμβολίται? (Idem έρυγόβιοι, sed cod. Me-
die. έρευγ., ut Palat·) Bespici puto convivia lautiora,
in ecclesiis martyrum instituta. — 2. Vulgatum τύμβοις
non bene intelligebam. Scripsi κύμβόις, poculis. Quae cu-
mulantur epitheta et sequens ίσχετε λαιμούς a sententia
valde sunt aliena, quam τύμβος parit. Vide epigr. se-
quens. » B. Non esse admittendam conjecturam puto,
causa duplici ·· ex ipso quod admovetur epigrammate
patere videtur' τύμβους άλλοτρίους intelligi qui sunt άλλο-
τρίοισι λίθοις (ep. seq. v. 4), lapidibus impio surto ablatis,
structi; deinde quis assirmaverit docto episcopo non arri-
sisse similitudinem quandam cUm samigeratis γναθμοΐσιν
άλλοτρίοισιν (Od. T, 347), quos non ex animo sive alienis
animis movebant proci ex alienis lurcones? —3 λαιμοΐς
Cod., recte ap. Mur. — 4. « Codex ίρά ©έρειν. Correxit
Jacobsius ήρα φέρειν optime, et sic voluisse videtur Mu-
ratorius vertens gratificari. Eandem seci correctionem
ejusdem mendi in ep. 79. Cons. ep. 175, 2. » B.
CLXXIIT. Ap. Murat, p. 139, junctim cum praeceden-
tibus. « Martyres loquuntur. — 1. Θνήσκειν βιότητι, eos
nempe qui honorant martyres. Paulus Epist. ad Galat.
VI, 14 : ϊμοί κόσμος έσταύρωται, κάγώ τώ κόσμω. » Β.