DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0611
CAPUT XVI. APPENDIX PLANUDEA.
591
308. ΕΓΓΕΝΟΥΣ.
Τον τοϊς μελιχροί; Τμέροισι σύντροφον
Λυαΐ’, Άνακρ'είοντα Τήϊον κύκνον,
εσφηλας υγρή νεκταρος μεληδονι.
Λοξόν γαρ αύτοΰ βλέμμα, και περί σφυροϊς
ριφθεϊσα λιοπευς πέζα, και μονοζυγές
μέθην ελέγχει σάνδαλον χέλυς δ’ όμως
τον εις ^Ερωτας ύμνον αθροίζεται.
Άπτωτα τηρεί τον γεραιόν , Ευϊε.
309. ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ.
Τήϊον άμφοτέρων με βλέπεις άκόρεστον έρωτων
πρέσβυν , ίσον κούροις, ίσον άδόντα κόραις·
δμμα δέ μευ Βρομιω βεβαρημένον, ήδ’ από κωμων
τερπνά φιλαγρύπνων σήματα παννυχίδων.
310. ΔΑΜΟΧΑΡΙΔΟΣ.
Εις εικόνα Σαπφοΰς.
Αυτή σοι πλάστειρα Φύσις παρέδωκε τυπώσαι
την Μυτιληναίαν , ζωγράφε, Πιερίδα.
Πηγάζει τδ διαυγές έν ομμασι· τούτο δ’ εναργως
δηλοϊ φαντασίην έμπλεον εύστοχίης.
Αυτομάτως δ’ ομαλή τε καί ού περίεργα κομώσα
σαρξ ύποδεικνυμενην την αφέλειαν έχει.
Άμμιγα δ’ έξ ιλαροϊο καί έκ νοεροΐο προσιόπου
Μούσαν απαγγέλλει Κύπριδι μιγνυμένην.
311. ΑΔΗΛΟΝ.
Εις τά Όππιανοϋ Αλιευτικά.
’Οππιανδς σελίδεσσιν άλιπλοα φυλά συναψας
θήκατο πασι νέοις οψον άπειρέσιον.
312. ΑΔΗΛΟΝ.
Εις εικόνα Γεωργίου.
Καλλιόπη βασίλεια Γεοόργιον είπεν ίδοΰσα·
308. EUGENIS.
Illum dulcium Cupidinum sodalem,
o Lyaee, Anacreonta Teium cycnum,
supplantasti humida nectaris cura.
Obliquus enim ejus obtutus, et circa malleolos
dejecta vestis ima-pars, et unicum
ebrietatem accusat sandalium ; lyra vero tamen
in Amores hymnum crepat.
A casu prohibe senem, o Evie.
309. ANONYMI.
Teium utrorumque me vides insatiabilem amorum
senem, aeque pueris, teque placentem puellis :
oculus vero meus Baccho aggravatus, atque a conviviis
jucunda insomnium signa nocturnorum-festorum.
310. DAMOCHARID1S.
In imaginem Sapphus.
Ipsa tibi singendi-perita Natura tradidit informandam
Mytilenaeam , o pictor, Pieridem.
Scaturit splendor in oculis : hoc autem aperte
monstrat imaginationem plenam sollertiae.
NaturA. vero laevisque et non extra-modum efseiems-se
caro subindicatam simplicitatem habet.
Simul autem ex hilari et ex intelligente vultu
Musam prodit Cypridi commixtam.
311. INCERTI.
In Oppiani Halieutica.
Oppianus paginis mare-quae tranant genera complexus
apposuit omnibus juvenibus opsonium insinitum.
312. INCERTI.
In imaginem Georgii.
Calliope regina Georgium dixit conspicata :
3o8. EUGENIS.
Blandum sodalem dulcium Cupidinum
Anacreonta, Bacche , cycnum Teium
Tui subegit nectaris fallax liquor.
Adspectus ille limus , ot vestis pedes
Dejecta ad imos unicusque calceus
Satis loquuntur ebrium. Sed sic quoque
Cantare amores docta non cessat chelys.
Tu, ne cadat, Lyaie, custodi senem.
3og. INCERTI,
de eodem.
Teius acceptus pueris, gratusque puellis
Ille ego sum, nunquam sessus amore senex.
Cerne graves oculos Bacchi de nectare, cerne
Quas dedit in choreis nox vigilata notas.
3 IO. DAMOCHARIDIS,
de imagine Sapphus.
Quee sinxit natura tibi dedit ipsa siguram,
Pictor, Pieridis, quam Mytilena tulit.
Nam lux ex oculis quae manat vivida pulchris
Ingenium gravidum sensibus esse docet.
Quod caro non turget, planis sed partibus aequa est,
Simplicitas hac est signisicata nota.
Quique hilaris vultus simul est, simul humidus , una
Vivere in hac Musas nuntiat et Venerem.
3II. INCERTI,
de Oppiano.
Innumera ad juvenum perfert obsonia mensas
Oppianus, cantans corpora nata mari,
3IT· INCERTI.
Spectans Calliope regina Georgion, insit :
De Jove nil credo : nam meus hic pater est.
591
308. ΕΓΓΕΝΟΥΣ.
Τον τοϊς μελιχροί; Τμέροισι σύντροφον
Λυαΐ’, Άνακρ'είοντα Τήϊον κύκνον,
εσφηλας υγρή νεκταρος μεληδονι.
Λοξόν γαρ αύτοΰ βλέμμα, και περί σφυροϊς
ριφθεϊσα λιοπευς πέζα, και μονοζυγές
μέθην ελέγχει σάνδαλον χέλυς δ’ όμως
τον εις ^Ερωτας ύμνον αθροίζεται.
Άπτωτα τηρεί τον γεραιόν , Ευϊε.
309. ΑΔΕΣΠΟΤΩΝ.
Τήϊον άμφοτέρων με βλέπεις άκόρεστον έρωτων
πρέσβυν , ίσον κούροις, ίσον άδόντα κόραις·
δμμα δέ μευ Βρομιω βεβαρημένον, ήδ’ από κωμων
τερπνά φιλαγρύπνων σήματα παννυχίδων.
310. ΔΑΜΟΧΑΡΙΔΟΣ.
Εις εικόνα Σαπφοΰς.
Αυτή σοι πλάστειρα Φύσις παρέδωκε τυπώσαι
την Μυτιληναίαν , ζωγράφε, Πιερίδα.
Πηγάζει τδ διαυγές έν ομμασι· τούτο δ’ εναργως
δηλοϊ φαντασίην έμπλεον εύστοχίης.
Αυτομάτως δ’ ομαλή τε καί ού περίεργα κομώσα
σαρξ ύποδεικνυμενην την αφέλειαν έχει.
Άμμιγα δ’ έξ ιλαροϊο καί έκ νοεροΐο προσιόπου
Μούσαν απαγγέλλει Κύπριδι μιγνυμένην.
311. ΑΔΗΛΟΝ.
Εις τά Όππιανοϋ Αλιευτικά.
’Οππιανδς σελίδεσσιν άλιπλοα φυλά συναψας
θήκατο πασι νέοις οψον άπειρέσιον.
312. ΑΔΗΛΟΝ.
Εις εικόνα Γεωργίου.
Καλλιόπη βασίλεια Γεοόργιον είπεν ίδοΰσα·
308. EUGENIS.
Illum dulcium Cupidinum sodalem,
o Lyaee, Anacreonta Teium cycnum,
supplantasti humida nectaris cura.
Obliquus enim ejus obtutus, et circa malleolos
dejecta vestis ima-pars, et unicum
ebrietatem accusat sandalium ; lyra vero tamen
in Amores hymnum crepat.
A casu prohibe senem, o Evie.
309. ANONYMI.
Teium utrorumque me vides insatiabilem amorum
senem, aeque pueris, teque placentem puellis :
oculus vero meus Baccho aggravatus, atque a conviviis
jucunda insomnium signa nocturnorum-festorum.
310. DAMOCHARID1S.
In imaginem Sapphus.
Ipsa tibi singendi-perita Natura tradidit informandam
Mytilenaeam , o pictor, Pieridem.
Scaturit splendor in oculis : hoc autem aperte
monstrat imaginationem plenam sollertiae.
NaturA. vero laevisque et non extra-modum efseiems-se
caro subindicatam simplicitatem habet.
Simul autem ex hilari et ex intelligente vultu
Musam prodit Cypridi commixtam.
311. INCERTI.
In Oppiani Halieutica.
Oppianus paginis mare-quae tranant genera complexus
apposuit omnibus juvenibus opsonium insinitum.
312. INCERTI.
In imaginem Georgii.
Calliope regina Georgium dixit conspicata :
3o8. EUGENIS.
Blandum sodalem dulcium Cupidinum
Anacreonta, Bacche , cycnum Teium
Tui subegit nectaris fallax liquor.
Adspectus ille limus , ot vestis pedes
Dejecta ad imos unicusque calceus
Satis loquuntur ebrium. Sed sic quoque
Cantare amores docta non cessat chelys.
Tu, ne cadat, Lyaie, custodi senem.
3og. INCERTI,
de eodem.
Teius acceptus pueris, gratusque puellis
Ille ego sum, nunquam sessus amore senex.
Cerne graves oculos Bacchi de nectare, cerne
Quas dedit in choreis nox vigilata notas.
3 IO. DAMOCHARIDIS,
de imagine Sapphus.
Quee sinxit natura tibi dedit ipsa siguram,
Pictor, Pieridis, quam Mytilena tulit.
Nam lux ex oculis quae manat vivida pulchris
Ingenium gravidum sensibus esse docet.
Quod caro non turget, planis sed partibus aequa est,
Simplicitas hac est signisicata nota.
Quique hilaris vultus simul est, simul humidus , una
Vivere in hac Musas nuntiat et Venerem.
3II. INCERTI,
de Oppiano.
Innumera ad juvenum perfert obsonia mensas
Oppianus, cantans corpora nata mari,
3IT· INCERTI.
Spectans Calliope regina Georgion, insit :
De Jove nil credo : nam meus hic pater est.