Dübner, Friedrich [Hrsg.]; Cougny, Edme [Hrsg.]: Epigrammatum anthologia Palatina: cum planudeis et appendice nova epigrammatum veterum ex libris et marmoribus ductorum, annotatione inedita Boissonadii, ... apparatu critico instruxit ; graece et latine (2) (Parisiis: Firmin-Didot, 1872)

ANTHOLOGLE PALATINAE

590
5 ουρανον ευρυστερνον εχων επικείμενον ώμοις.
304. ΑΛΛΟ.
Διεςιων, “Ομηρε, την κεκαυμένην ,
φθονειν άφηκας τάς άπορθητους πόλεις.
305. ΑΝΤΙΠΑΤΡΟΥ,
Εις εικόνα ΙΙι-,δάρου.
Νίβρείων δπόσον σάλπιγξ ύπερίαχεν αύλών,
τοσσον υπέρ πάσας εκραγε σεΐο χέλυς·
ουοε ματην άπαλοϊς περί χείλεσιν έσμδς εκείνος
επλασε κηροδετον , Πίνδαρε, σεΐο μέλι.
Μαρτυς δ Μαινάλιος κερόεις θεός, ύμνον άείσας
τον σεο, και νομίων λησάμενος δονάκων.
3 06. ΑΕΩΝΙΔΟΥ ΤΑΡΑΝΤΙΝΌΥ.
Εις Άνακρέοντα.
Πρέσβυν Άνακρείοντα χύδαν σεσαλαγμένον οϊνω
θάεο δινωτοΰ στρεπτόν υπερθε λίθου,
ώς δ γέρων λίχνοισιν έπ’ ομμασιν υγρά δεδορκώς
άχρι καί αστραγάλων έ'λκεται άμπεχόναν
6 δισσών δ’ άρβυλίδων τάν μέν μίαν , οΐα μεθυπλήξ,
οίλεσεν · έν δ’ έτέρα ^ικνδν άραρε πόδα.
Μελπει δ’ ήέ ΒάΟυλλον έφίμερον, ήέ Μεγιστέα,
αιο^ρων παλάμα τάν δυσέρωτα χέλυν.
Άλλα πάτερ Διόνυσε , φυλασσέ μιν ού γάρ έοικεν
ΙΟ έκ Βάκχου πίπτειν Βακχιακον θέραπα.
307. ΛΕΩΝΙΔΟΥ.
Ύδ' ώς δ πρέσβυς έκ μέθας Ανακρέων
ύπεσκέλισται, καί τδ λώπος ελκεται
έσάχοι γυίων των δέ βλαυτίων τδ μέν
όμως φυλάσσει, θάτερον δ’ άπωλεσεν.
Μελίσδεται δέ τάν χέλυν διακρέκων
ήτοι Βάθυλλον, η καλόν Μεγιστέα.
Φύλασσε, Βάκχε, τον γέροντα, μη πεση.

coelum late-patens qui habet impositum humeris.
304. ALIUD.
Narrans, Homere, combustam urbem,
huic invidere sivisti uon-destructas urbes.
305. ANTIPATRI.
In imaginem Pindari.
Ex-hinnuli-osse tibias quantum tuba superat-sono,
tantum cunctas vincit-cantu tua lyra;
neque frustra teneris super labiis examen illud
tuis sinxit cera-vinctum, o Pindare, mei.
Testis Maenalius cornutus deus {Pan), hymnum qui-cecinit
tuum, et pastoritiarum est-oblitus arundinum.
306. LEONIDJE TARENTINI.
In Anacreontem.
Grandaevum Anacreontem esfuse concussum vino
contemplare rotundato qui-vertitur super lapide,
ut senex cupidis oculis humide spectans
ad talos usque trahat-suum pallium;
binorum vero calceorum unum, utpote plane ebrius ,
perdiderit, in altero rugosum aptarit pedem.
Canit autem sive Bathyllum amabilem, sive Megistea,
tollens palma amore-cruciatam lyram.
Sed, o pater Dionyse, serva eum : non enim decet
per Bacchum cadere Bacchicum famulum.
307. LEONID/E.
Vide ut grandaevus ex ebrietate Anacreon
titubet, et pallium trahat
adusque pedes; crepidarum vero unam
quidem servat, alteram vero perdidit.
Canit vero, lyram sonantem-pulsans,
aut Bathyllum , aut sormosum Megistea.
Serva, o Bacche , senem , ne cadat.

3o/|. De eodem.
Homere, ssammas dum canis Trojae, sacis
Non capta captis invidere moenia.

3θ5. ANTIPATRI,

de imagine Pindari.

Tantum victa tuse quaevis chelys altera cedit,
Quantum ex hinnuleo tibia sacta tubae.
Nec srustra in teneris examen dulce labellis
Sedit et asfudit, Pindare, mella tibi.
Corniger Arcadiae testis deus : is tua namque
Carmina depositis cantat arundinibus.

3o6. T.EONID/E TARENTINI ,
de Anacreonte.
En ut Anacreion mensa; se verset ad orbem,
Jactatus multo turgida membra mero :

Luminibus madidis ut et huc tueatur et illuc,
Et vestem talos detrahat usque sibi.
De geminis domino periit jam calceus alter,
Altera rugosum claudit aluta pedem.
Ipse gravis capta testudine desset amores,
Sive BathyIleos, sive Megisteios.
Lapsantem, Lenaee, tene, rogo : uam sit iniquum,
Si Bromii samulus concidat ob Bromium.
3O7· I.EONIDzE.

Anacreonta cernis, ut victus mero
Senex vacillat, et sibi vestem trahit
Pedes ad imos : alterum de calceis
Adhuc retentat, alterum jam perdidit:
Manuque tractans ebria testudinem
Pulchrum Bathyllum cantat aut Megistea.
At Iu, Lyiee, ne cadat, serva senem.