DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0013
ADDENDA ET CORRIGENDA
CAPUT IX.
IV. — 5. In Grotianis dele comma post silia silvae
XI. — 5. Versus Eratostbenis, ut videtur, ap. Sto-
bteum Florii. LX, 10 et XCV, 15 :
Χρειώ πάντ’ έδίδαξε* τί δ’ ού χρειώ κεν άνευροι;
Πάντολμος άνάγκη, NdcessM 1’ingenieuse, verbis Fonta-
nii. D. Augustinus, Enarr. in Psalm. CXXV, § 12 (t. IV,
p. 142G B, ed. Bened.) de mutuo in mancis et invali-
dis auxilio. <> Iste non potest ambulare; qui potest
ambulare, pedes suos accommodat claudo; qui videt,
oculos suos accommodat caeco; et qui juvenis est et sa-
nus, vires suas accommodat vel seni vel aegroto : portat
illum, etc. »
LIV. — Cicero Cat. maj. c. 2 : « Senectus, quam ut
adipiscantur omnes optant, eamdem accusant adepti. »
— 6. De usu poetico verbi θέειν v. Meinek. ad Theocr. Id.
XXV, 158 (p. 37 9).
LVIII · — Conf. Martialis De Spect. cp. 1 : Barbara
Pyramidum sileat miracula Memphis...
LXXII. — De argumento conf. omnino epigr. Leonidae
Tarentini insra n. 316. — 2. Dictis p. 249 adde similem
structuram in ep. (ejusdem sortasse Antipatri) 93. 4 :
Ζεύς μέγας ώς όλίγω πειθόμενος λιβάνω, ubi no-
tanda lectio Cod. Pal. σπεισάμενος, quae facile mutetur in
σπενδό μένος.
XCII. — 5, 6. Tres Aldinae σοι habent ( σύ Ascens. et
Steph.); σε et άμείβομεν et Μοϊραι Flor. Christianus (Μοϊραι
cod. Aldi; Μοίραν vett. edd. et Steph.). Fort, άμειβόμεθ’-
ήν δ’ έθ.
XCV1T. — 1. Ανδρομάχης θρήνον, scii. Π. X, V. 477 :
Έκτορ, έγώ δύστηνος 1 κτλ.
CI. — 4. Non mutandum αιπολίου Piccolos recte vidit:
cujus in v. seq. egregiam conjecturam maxime sirmant
haec Strabonis VIII, 6, 10 : μετά τά Τρωικά τής Άγαμ,έ-
μνονος άρχής καταλυθείσης, ταπεινωθήναι συνέβη Μυκήνας,
καί μάλιστα μετά τήν των Ήρακλειδών κάθοδον' ... χρόνοις
δ’, ύστερον κατεσκάφησαν ύπ’ ’Αργείων, ώστενΰν μηδ’ ί-
χνος εΰρίσκεσθαι τής Μυκηναίωνπόλεως ..., et
ibid. 19 : αί μεν Μυκήναι νϋν ούκέτ’εϊσίν· ... μετά δε τήν έν
Σαλαμϊ.ι ναυμαχίαν Άργείοι μετά Κλεωναίων καί Τεγεατών
ίπελθόντες άρδην τάς Μυκήνας άνεϊλον. Conf. Diodor. XI,
05; Pausan. II, 16, 5, et not. ad ep. 28, 1. — 5. Γέρων
δέ τις. Vivide inducitur senex aliquis ( « senes tantum
urbem hoc loco suisse meminerunt » JacP) hospili situm
Mycenarum ostendens : qualiter ap. Lucan. IX, 961-979
Phryx incola Caesari monstrator adest exusta; nomen
memorabile Trojx circumeunti. Ceterum apte Jacobsius
comparari jubet illustrem locurn Serv. Sulpicii ad Cicer,
epistolae (Farm. IV, 5, 4) de prostratis et dirutis, quae
ante oculos jacent, oppidis Graeciae. — Epitheton πολύχρυτ-
σος non est II. N, sed II, 180 et Λ, 46 ■ adde Soph. EI.
X. 9 · inde Horatius, dites Mycenas.
CX. — 1. Martialis Epigr. IV, 77
Nunquam divitias deos rogavi,
Contentus modicis meoque lictus ...
CXVIII. — 2 άπονεισομένης Steph.
CXXXIII. — 1. Scholion Weclielianum F. Medius sic
adseripsit : 'Ιππώνακτος ώς, Στοβαίος- recte. Cons. ep.
381.
CXXXVI. — Meinekius adMosch..p. 452 : « Eos ver-
sus incerto auctori Planudes, Cyro Panopolilano,. poetae
sub Theodosio M. claro, tribuit epigraphe Pal. Κόρου
του μεγ. κτλ. Cui cur sides deneganda sit, nulla causa
est. Ad priora comparanda haec Nonni Dion. XVI, 321 :
αίθε πατήρ με δίδαξε τελεσσιγάμου δόλον οίνου et quem
locum etiam Passovius apud Jacobsium attulit XX, 372 :
αίθε πατήρ μ’ έδ’. κτλ. Haec e Cyri versibus manisesto
expressa sunt, quae res eam ob causam memorabilis est,
quod inde Nonnum non antiquos tantum poetas imitatum
esse intelligitur. Seriorem carminis originem ostendit
etiam illud ώς κεν τέρπεσκον. » Dubitari vero potest hi
versus epigramma sint, an nobile sragmentum longioris
carminis.
CLVI1I. — F. Morellus Terentii versum adseripsit (Ad.
IV, 7, 21) :
Ita vita est hominum, quasi quum ludas teweris.
CLXXV. — 5. F. Morellus : γρ. Θεώριλε.
CLXXXV. — In not. adv. 2 corr. έπεσβόλον.
CLXXXVI. —2. Jacobs. Anim. t. VIII, p. 306 : « έσεισε:
Vat. Cod. et omnes vett. edd. usque ad Stephan. qui
έπεισε habet. Illud verum esse, vidit Huetius p. 12. » —
4. F. Morellus : ίσ. σοβαρών. — In not. ad V. 5, 6 scr.
άπαντα enim ejus opera, ut Thomas Magister dicit in
Vita, εύμουσίας ... Jac. Del. p. 107.
CCXIV. — F. Morellus hoc lemma adseripsit ·. εις
Πορφύρων κατά παρονομασίαν πορφύρας καί κογχύλης. Καί
τόοε Γεωργίου Πισίδου. et suam hanc metricam versio-
nem ·.
Orationis, Porphyri. tuae ostreo
labella tingis et tegis praecordia.
CCXLVI. — 5. Lectio τυπείση ex Musuro.
CCIJhX. — In not. ult. lege constituta,
CCLXXV. — 3, Musurus αιΟρα (αΐθρα) et v. seq. οΐδε.
CCXC. — 4. Pro πτύσας sort. κτυπεις , cum fragore
ruptus. Conf. Theocr. Id. XXII, 13 sq. ct Hor. O.l. I,
14, 5. In not. lege (II. N, 134) et not in v. 5, Άρωγο·
ναύτας δαίμονας , i. e. δαίμ.
IX
CAPUT IX.
IV. — 5. In Grotianis dele comma post silia silvae
XI. — 5. Versus Eratostbenis, ut videtur, ap. Sto-
bteum Florii. LX, 10 et XCV, 15 :
Χρειώ πάντ’ έδίδαξε* τί δ’ ού χρειώ κεν άνευροι;
Πάντολμος άνάγκη, NdcessM 1’ingenieuse, verbis Fonta-
nii. D. Augustinus, Enarr. in Psalm. CXXV, § 12 (t. IV,
p. 142G B, ed. Bened.) de mutuo in mancis et invali-
dis auxilio. <> Iste non potest ambulare; qui potest
ambulare, pedes suos accommodat claudo; qui videt,
oculos suos accommodat caeco; et qui juvenis est et sa-
nus, vires suas accommodat vel seni vel aegroto : portat
illum, etc. »
LIV. — Cicero Cat. maj. c. 2 : « Senectus, quam ut
adipiscantur omnes optant, eamdem accusant adepti. »
— 6. De usu poetico verbi θέειν v. Meinek. ad Theocr. Id.
XXV, 158 (p. 37 9).
LVIII · — Conf. Martialis De Spect. cp. 1 : Barbara
Pyramidum sileat miracula Memphis...
LXXII. — De argumento conf. omnino epigr. Leonidae
Tarentini insra n. 316. — 2. Dictis p. 249 adde similem
structuram in ep. (ejusdem sortasse Antipatri) 93. 4 :
Ζεύς μέγας ώς όλίγω πειθόμενος λιβάνω, ubi no-
tanda lectio Cod. Pal. σπεισάμενος, quae facile mutetur in
σπενδό μένος.
XCII. — 5, 6. Tres Aldinae σοι habent ( σύ Ascens. et
Steph.); σε et άμείβομεν et Μοϊραι Flor. Christianus (Μοϊραι
cod. Aldi; Μοίραν vett. edd. et Steph.). Fort, άμειβόμεθ’-
ήν δ’ έθ.
XCV1T. — 1. Ανδρομάχης θρήνον, scii. Π. X, V. 477 :
Έκτορ, έγώ δύστηνος 1 κτλ.
CI. — 4. Non mutandum αιπολίου Piccolos recte vidit:
cujus in v. seq. egregiam conjecturam maxime sirmant
haec Strabonis VIII, 6, 10 : μετά τά Τρωικά τής Άγαμ,έ-
μνονος άρχής καταλυθείσης, ταπεινωθήναι συνέβη Μυκήνας,
καί μάλιστα μετά τήν των Ήρακλειδών κάθοδον' ... χρόνοις
δ’, ύστερον κατεσκάφησαν ύπ’ ’Αργείων, ώστενΰν μηδ’ ί-
χνος εΰρίσκεσθαι τής Μυκηναίωνπόλεως ..., et
ibid. 19 : αί μεν Μυκήναι νϋν ούκέτ’εϊσίν· ... μετά δε τήν έν
Σαλαμϊ.ι ναυμαχίαν Άργείοι μετά Κλεωναίων καί Τεγεατών
ίπελθόντες άρδην τάς Μυκήνας άνεϊλον. Conf. Diodor. XI,
05; Pausan. II, 16, 5, et not. ad ep. 28, 1. — 5. Γέρων
δέ τις. Vivide inducitur senex aliquis ( « senes tantum
urbem hoc loco suisse meminerunt » JacP) hospili situm
Mycenarum ostendens : qualiter ap. Lucan. IX, 961-979
Phryx incola Caesari monstrator adest exusta; nomen
memorabile Trojx circumeunti. Ceterum apte Jacobsius
comparari jubet illustrem locurn Serv. Sulpicii ad Cicer,
epistolae (Farm. IV, 5, 4) de prostratis et dirutis, quae
ante oculos jacent, oppidis Graeciae. — Epitheton πολύχρυτ-
σος non est II. N, sed II, 180 et Λ, 46 ■ adde Soph. EI.
X. 9 · inde Horatius, dites Mycenas.
CX. — 1. Martialis Epigr. IV, 77
Nunquam divitias deos rogavi,
Contentus modicis meoque lictus ...
CXVIII. — 2 άπονεισομένης Steph.
CXXXIII. — 1. Scholion Weclielianum F. Medius sic
adseripsit : 'Ιππώνακτος ώς, Στοβαίος- recte. Cons. ep.
381.
CXXXVI. — Meinekius adMosch..p. 452 : « Eos ver-
sus incerto auctori Planudes, Cyro Panopolilano,. poetae
sub Theodosio M. claro, tribuit epigraphe Pal. Κόρου
του μεγ. κτλ. Cui cur sides deneganda sit, nulla causa
est. Ad priora comparanda haec Nonni Dion. XVI, 321 :
αίθε πατήρ με δίδαξε τελεσσιγάμου δόλον οίνου et quem
locum etiam Passovius apud Jacobsium attulit XX, 372 :
αίθε πατήρ μ’ έδ’. κτλ. Haec e Cyri versibus manisesto
expressa sunt, quae res eam ob causam memorabilis est,
quod inde Nonnum non antiquos tantum poetas imitatum
esse intelligitur. Seriorem carminis originem ostendit
etiam illud ώς κεν τέρπεσκον. » Dubitari vero potest hi
versus epigramma sint, an nobile sragmentum longioris
carminis.
CLVI1I. — F. Morellus Terentii versum adseripsit (Ad.
IV, 7, 21) :
Ita vita est hominum, quasi quum ludas teweris.
CLXXV. — 5. F. Morellus : γρ. Θεώριλε.
CLXXXV. — In not. adv. 2 corr. έπεσβόλον.
CLXXXVI. —2. Jacobs. Anim. t. VIII, p. 306 : « έσεισε:
Vat. Cod. et omnes vett. edd. usque ad Stephan. qui
έπεισε habet. Illud verum esse, vidit Huetius p. 12. » —
4. F. Morellus : ίσ. σοβαρών. — In not. ad V. 5, 6 scr.
άπαντα enim ejus opera, ut Thomas Magister dicit in
Vita, εύμουσίας ... Jac. Del. p. 107.
CCXIV. — F. Morellus hoc lemma adseripsit ·. εις
Πορφύρων κατά παρονομασίαν πορφύρας καί κογχύλης. Καί
τόοε Γεωργίου Πισίδου. et suam hanc metricam versio-
nem ·.
Orationis, Porphyri. tuae ostreo
labella tingis et tegis praecordia.
CCXLVI. — 5. Lectio τυπείση ex Musuro.
CCIJhX. — In not. ult. lege constituta,
CCLXXV. — 3, Musurus αιΟρα (αΐθρα) et v. seq. οΐδε.
CCXC. — 4. Pro πτύσας sort. κτυπεις , cum fragore
ruptus. Conf. Theocr. Id. XXII, 13 sq. ct Hor. O.l. I,
14, 5. In not. lege (II. N, 134) et not in v. 5, Άρωγο·
ναύτας δαίμονας , i. e. δαίμ.
IX