DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0523
CAPUT XV
ΣΤΜΜΙΚΤΑ TINA.
1. Εις τό ποιημάτων Ίωάννου Γραμματικού.
Ζωοτύπος τόλμησεν ά μη θέμις εΐκόνι γράψαι,
εύεπίη δ’ έτέλεσσε φύσιν ψευδήμονα κόσμου,
εγγύς άληθείης τε · γραφή δ’ έψεύσατο πάντα.
2. Εις την πόλιν των Μύρων τής Λυκίας.
Καλλιχόρου τόδε τείχος άνηέξησε πόληος
Μαρκιανός σκηπτούχος, υπ’ έννεσίησιν υπάρχου
Παλλαδίου, Θεσμοις τε περίφρονος Άρτεμεώνος·
ή δέ πόλις παλίνορσον έδν χρόνω εύρατο μετρον.
3. Εις τον τάφον τοΰ αγίου Νικάνδρου.
'Επτά με και δέκα παΐδ’ έτέων ακέραιον , άχραντον,
Νίκανδρον πιστόν μάρτυρα Θήκε θεός.
4 ■ Έπιτύμβιόν έν Νίκαια πλησίον τής λίμνης έν τω όβελίσκφ.
Αύχησον, Νίκαια , τον ούρανομάκεα τύμβον,
και τάν άελιω γείτονα πυραμίδα·
ά τον ένϊ ζωοϊς βεβοαμένον ίεροφάνταν
κρύπτει άμετρήτφ σάματι θαπτόμενον.
Έστι Σακέρδωτος τόσον ήρίον , εστι Σεουήρας
μναμα τόδ’ ω γείτων ουρανός, ούκ άίδας.
5. ΑΛΛΟ.
Ούράνιον τό μναμα και ά χρυσήλατος άκτις
άνδρός, ίσον βιότω και τάφον ευραμένου ,
άστροις γειτονέοντα· φέρει δ’ οσον ού'τινα τύμβος
άνέρα , τον τελετας ούρανίδος ζάκορον ,
τον πάτραν έριποΰσαν από χθονός υψώσαντα,
τον ωρενός ή γλώσσας άκρα λαχόντα γέρα ·
ω πέρι δηρίσαντο καί ά νέκυν έν πυρι θεΐσα
Άτθις , χά κόλποις δστέα δεςαμένα.
6. ΑΑΑΟ.
Τούτο Σακέρδωτος μεγάλου μεγα σήμα τέτυκται
παμφαές, Άσκανίης άστρον έπιχθόνιον,
ακτινών άντωπόν δ δ’ ήσυχος ένδοθι δαίμων
κεϊται, δ και πάτρη δεξιτερήν τανύσας
κεκλιμένη , καί στέμμα περί κροτάφοισιν άνάψας
ιερόν έκ πατρος παιδί νεαζόμενον
8ν πάτρη μέν έδεκτο φίλον νέκυν, ήγνισε δ’ ’Ατθις
πυρκαϊή , σέβεται δ’ Ελλάς άπασα πόλις.
7. ΑΑΑΟ.
Ά πάτρα Νίκαια, πατήρ δέ μοι δργιοφάντας
MISCELLANEA QILEDAM.
I, In poema Joannis Grammatici.
Sculptor ausus-est quae non licet imagine pingere,
et disertum-eloquium absolvit naturam sictam mundi,
veritatique proxime; scriptura autem ementita-est omnia.
2. In urbem Myrorum Lyciie.
Fulcris-choreis-aptae hunc murum denuo-extulit urbis
Marcianus rex (sub) consiliis praesecti
Palladii, praescriptoque sapientissimi Artemeonis;
urbs autem resurgentem suam tempore reperit mensuram.
5. In sepulcrum sancti Nicandri.
Septem me et decem puerum annorum purum, inconta-
Nicandrum sidum martyrem secit deus. [minatum,
4. Sepulcrale epigramma Nicaeie juxta lacum in obelisco.
Jacta, o Nicaea, hunc aequatum-coelo tumulum
et soli vicinam pyramidem,
quae in vivis celebratum hierophantam
condit immenso monumento sepultura.
Est Sacerdotis tantum hoc sepulcrum, est Severae
monumentum hoc, cui vicinum coelum , non orcus.
5. ALIUD.
Coeleste boc monumentum , et hic auro-conssatus apex
viri, parem vitae etiam tumulum nacti,
astris vicinum; sert autem tumulus tantum-quantus
virum, sacrorum coelestium aedituum, [nullus est
qui patriam lapsam a tellure erexit,
mentis aut linguae summos sortitum honores :
de quo certarunt et quae mortuum in igne posuit
Attica, et quae sinu ossa excepit.
6. ALIUD.
Hoc Sacerdotis magni magnum monumentum consectum-est
omnino-splendidum, Ascaniae sidus terrestre,
radiorum-solis aspeclu-temulum; quietus autem intus ge-
jacet, qui et patriae dextram porrexit [nius
inclinatae , et coronam circum tempora cinxit
sacram post patrem puero revirescentem :
quem patria excepit carum mortuum , purisicavit Attica
busto, veneratur Graeca omnis civitas.
7. ALIUD.
Patria est Nicaea, pater autem mihi hierophanta
503
ΣΤΜΜΙΚΤΑ TINA.
1. Εις τό ποιημάτων Ίωάννου Γραμματικού.
Ζωοτύπος τόλμησεν ά μη θέμις εΐκόνι γράψαι,
εύεπίη δ’ έτέλεσσε φύσιν ψευδήμονα κόσμου,
εγγύς άληθείης τε · γραφή δ’ έψεύσατο πάντα.
2. Εις την πόλιν των Μύρων τής Λυκίας.
Καλλιχόρου τόδε τείχος άνηέξησε πόληος
Μαρκιανός σκηπτούχος, υπ’ έννεσίησιν υπάρχου
Παλλαδίου, Θεσμοις τε περίφρονος Άρτεμεώνος·
ή δέ πόλις παλίνορσον έδν χρόνω εύρατο μετρον.
3. Εις τον τάφον τοΰ αγίου Νικάνδρου.
'Επτά με και δέκα παΐδ’ έτέων ακέραιον , άχραντον,
Νίκανδρον πιστόν μάρτυρα Θήκε θεός.
4 ■ Έπιτύμβιόν έν Νίκαια πλησίον τής λίμνης έν τω όβελίσκφ.
Αύχησον, Νίκαια , τον ούρανομάκεα τύμβον,
και τάν άελιω γείτονα πυραμίδα·
ά τον ένϊ ζωοϊς βεβοαμένον ίεροφάνταν
κρύπτει άμετρήτφ σάματι θαπτόμενον.
Έστι Σακέρδωτος τόσον ήρίον , εστι Σεουήρας
μναμα τόδ’ ω γείτων ουρανός, ούκ άίδας.
5. ΑΛΛΟ.
Ούράνιον τό μναμα και ά χρυσήλατος άκτις
άνδρός, ίσον βιότω και τάφον ευραμένου ,
άστροις γειτονέοντα· φέρει δ’ οσον ού'τινα τύμβος
άνέρα , τον τελετας ούρανίδος ζάκορον ,
τον πάτραν έριποΰσαν από χθονός υψώσαντα,
τον ωρενός ή γλώσσας άκρα λαχόντα γέρα ·
ω πέρι δηρίσαντο καί ά νέκυν έν πυρι θεΐσα
Άτθις , χά κόλποις δστέα δεςαμένα.
6. ΑΑΑΟ.
Τούτο Σακέρδωτος μεγάλου μεγα σήμα τέτυκται
παμφαές, Άσκανίης άστρον έπιχθόνιον,
ακτινών άντωπόν δ δ’ ήσυχος ένδοθι δαίμων
κεϊται, δ και πάτρη δεξιτερήν τανύσας
κεκλιμένη , καί στέμμα περί κροτάφοισιν άνάψας
ιερόν έκ πατρος παιδί νεαζόμενον
8ν πάτρη μέν έδεκτο φίλον νέκυν, ήγνισε δ’ ’Ατθις
πυρκαϊή , σέβεται δ’ Ελλάς άπασα πόλις.
7. ΑΑΑΟ.
Ά πάτρα Νίκαια, πατήρ δέ μοι δργιοφάντας
MISCELLANEA QILEDAM.
I, In poema Joannis Grammatici.
Sculptor ausus-est quae non licet imagine pingere,
et disertum-eloquium absolvit naturam sictam mundi,
veritatique proxime; scriptura autem ementita-est omnia.
2. In urbem Myrorum Lyciie.
Fulcris-choreis-aptae hunc murum denuo-extulit urbis
Marcianus rex (sub) consiliis praesecti
Palladii, praescriptoque sapientissimi Artemeonis;
urbs autem resurgentem suam tempore reperit mensuram.
5. In sepulcrum sancti Nicandri.
Septem me et decem puerum annorum purum, inconta-
Nicandrum sidum martyrem secit deus. [minatum,
4. Sepulcrale epigramma Nicaeie juxta lacum in obelisco.
Jacta, o Nicaea, hunc aequatum-coelo tumulum
et soli vicinam pyramidem,
quae in vivis celebratum hierophantam
condit immenso monumento sepultura.
Est Sacerdotis tantum hoc sepulcrum, est Severae
monumentum hoc, cui vicinum coelum , non orcus.
5. ALIUD.
Coeleste boc monumentum , et hic auro-conssatus apex
viri, parem vitae etiam tumulum nacti,
astris vicinum; sert autem tumulus tantum-quantus
virum, sacrorum coelestium aedituum, [nullus est
qui patriam lapsam a tellure erexit,
mentis aut linguae summos sortitum honores :
de quo certarunt et quae mortuum in igne posuit
Attica, et quae sinu ossa excepit.
6. ALIUD.
Hoc Sacerdotis magni magnum monumentum consectum-est
omnino-splendidum, Ascaniae sidus terrestre,
radiorum-solis aspeclu-temulum; quietus autem intus ge-
jacet, qui et patriae dextram porrexit [nius
inclinatae , et coronam circum tempora cinxit
sacram post patrem puero revirescentem :
quem patria excepit carum mortuum , purisicavit Attica
busto, veneratur Graeca omnis civitas.
7. ALIUD.
Patria est Nicaea, pater autem mihi hierophanta
503