Universitätsbibliothek HeidelbergUniversitätsbibliothek Heidelberg
Metadaten

Dübner, Friedrich [Hrsg.]; Cougny, Edme [Hrsg.]
Epigrammatum anthologia Palatina: cum planudeis et appendice nova epigrammatum veterum ex libris et marmoribus ductorum, annotatione inedita Boissonadii, ... apparatu critico instruxit ; graece et latine (2) — Parisiis: Firmin-Didot, 1872

DOI Seite / Zitierlink: 
https://doi.org/10.11588/diglit.48284#0524
Überblick
loading ...
Faksimile
0.5
1 cm
facsimile
Vollansicht
OCR-Volltext
504

ANTHOLOGLE PALATINAE

ουρανού , αύτάρ εγώ κλαρονομος τελετας·
ούτος δ και σεισθεϊσαν έμάν πάλιν εξ αιδαο
ρυσάμενος δώροις Αύσονίοιο Διος ·
& θνάσκω δ’ Άσκανίας μεν άπάπροΘεν , ήδ’ έπι γαίας
Ατθίδος άρχεγάνου πυρκαϊας έπέβαν.
Μναμα δε' μοι περίσαμον δμώνυμος εύρατο πάππω
παϊς εμάς· ά δ’ άρετα λεύσει ές άμφοτέρους.
8. ΑΛΛΟ.

Εις γάμος άμφοτέρων, ξυνός βίος, ούδέ θανόντων
μνημονες άλληλων έσχον άποικεσίην ·
καί σ’ αι μεν τελεταί τε και άρρενος έργα, Σακέρδως,
κηρύξει βιάτου πάντας ές ήελίους ·
αύτάρ εμέ Σευουήραν άνήρ, τέκος, ήθεα , κάλλος,
της πριν Πηνελόπης Θήσει άοιδ'οτέρην.

9. ΚΥΡΟΥ ΠΟΙΗΤΟΥ.

Έγκώμιον εις Θεοδόσιον τόν βασιλέα.

Πάντα υέν Αιακίδαο φέρεις άριδείζετα έργα,
νάσφι λοχαίου έρωτος* οϊστεύεις δ’ άτε Τεΰκρος ,
άλλ’ ού τοι νοθον ήμαρ* έχεις δ’ ερικυοέα μορφήν,
την Άγαμεμνονέην , άλλ’ού φρένας οίνος δρίνει*
ές πινυτήν δ’ ’Οδυσήϊ δαίφρονι παν σε έ'ί'σκω,
άλλα κακών άπάνευθε δόλων· Πυλίου δέ γέροντος
ίσον αποστάξεις, βασιλεύ, μελιηδέα φωνήν,
πριν χρόνον άΟρήσεις τριτάτην ψαύοντα γενέθλην.

10. ΑΛΛΟ.

Μάρτυρας έν πελάγει πόθεν ευρομεν ; είπατε πέτραι,
είπατε κύματα μακρά , ποσαις έμάχοντο Ουέλλαις.
Ναύς έάγη. πεσεν ιστός, έδυ τρόπις , ώλετο φόρτος.

11. Έν τώ Κάστρώ τής Λίνδου.

’Εσσι μέν άρχαίης Λίνδου κλέος, Άτρυτώνη ,
δεξαμενής οχθοις ούρανίοισιν άκρας·
μέζων δ’ αύ κατά γαΐαν έπήρατος έπλετο φήμη
παρΟενικής, γλαυκών πλησαμένης χαρίτων
5 νυν γάρ ’ΑΘηναίης βοάα θαλερής έμεν οίκος
χώρος καρπογάνους δερκόμενος σκοπέλους ·
άνΟεμα γάρ τάδε λαρόν ’ΑΟηναίη πόρε Νιρεύς
άγλαάχαρτος, έών νειμάμενος κτεάνων,
κρέσσον και Κελεοΐο και Ίκαρίοιο κατ’ αίαν
10 πάμπαν άεξήσαι την πιαρήν έλάην.

12. ΔΕΟΝΤΟΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΥ.

Εύγε Τύχη με ποεϊς , άπραγμοσύνη μ’ Επικούρου
ήδίστη κομέουσα, και ήσυχίη τέρπουσα ·
νίπτε δέ μοι χρέος άσχολίης πολυκηδέος άνδρών;
Ούκ έΟέλω πλούτον , τυφλόν φίλον , άλλοπρόσαλλον,
ού τιμάς· τιμαι δέ βροτών άμενηνός ονειρος.
Ερρε μοι, ώ Κίρκης δνοφερόν σπέος · αίδέομαι γάρ
ούράνιος γεγαώς βαλάνους άτε Οηρίον έσΟειν *

coeli, sed ego haeres sacrorum;
hic ille est qui et submotam meam urbem ab orco
eripuit donis Ausonii Jovis.
Morior autem ab-Ascania quidem procul, et in terra
Attica generis-principe rogum conscendi. [nominis
Monumentum mihi perinsigne excogitavit avo ejusdem-
lilius meus; virtus vero oculos-conjiciet in utrumque.
8. ALIUD.
Unus hymen utrorumque, communis vita: nec post-mortem
memores alter-alterius habent sejunctam-habitationem ·.
et te quidem sacraque et virilis opera, o Sacerdos,
vitae laudabunt omnes in soles (dies);
sed me Severam vir, silius, mores, forma,
antiqua Penelopa praestabunt celebratiorem.
9. CYRI ΡΟΕΤ.Έ.
Laus in Theodosium imperatorem.
Omnia quidem /Eacidae habes valde-conspicua opera,
citra furtivum amorem; jacularisque tanquam Teucer,
sed non tibi spuria dies (ortus); habes vero illustrem sor-
Agamemnoniam, sed non mentem vinum excitat; [mam
prudentia autem Ulyssi sagaci te per-omnia esse-similem-
verum pravis procul dolis; Pyliique senis [dico,
instar destillas, o rex, mellissuam vocem, [aetati,
priusquam tempus videas tertiae propinquam hominum-
10. ALIUD.
Martyras in pelago qui invenerimus ? Dicite scopuli;
dicite ssuctus longi, quot obluctati-sint procellis; [cina.
Navis fracta-est, cecidit malus, subsidit carina, periit sar-
ti . In Castro Lindi.
Es quidem antiquae Lindi decus, Atrytone (M/nerro),
postquam-accepit te culmine caelesti arx urbis;
major autem per terram amabilis erat fama
virginis, caesiis refertae gratiis;
nunc enim Minervae clamat splendidae se-esse domum
locus srugiferos cernens scopulos;
donarium enim hoc dulce Minervae praebuit Nireus
splendore-gaudens, e-suis impertiens bonis,
potentius etiam Celei et Icarii per terram
omnino augere pinguem oleam.
12. LEONIS PHILOSOPHI.
Bene, o Fortuna, mecum agis, otio me Epicuri
dulcissimo ornans, et tranquillitate recreans :
quid tandem mihi opus negotiis anxiis virorum?
Nolo aurum, caecum amicum, ab-alio-ad-alium transiens;
non honores; honores autem mortalium inane somnium.
Apage procul a me , o Circes tenebrosum specus : pudet
aethereum natum glandes tanquam fera edere; [enim me
 
Annotationen