DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15846#0020
και ονομασία Καμίνια. Προς δέ το κατωφερές της ράχεως ταύτης ανατολικώς φαίνεται πληΟύς πετρών
οικοδομημάτων, αρχαίων κεράδων κλπ.
Είς την θέσιν, την καλούμενη ν Κοκκχάλια, ήτις είναι σειρά των Οίτοίων ορέων, και διαίρει την επαρχίαν
Εύρυτανείας από τήν της Φθιώτιδος, άπέχουσαν σχεδόν τριών ωρών διάστηκα ανατολικώς της πόλεως Οιχα-
λίας, φαίνεται πλήθος τετριμμένων όστέων, περί τών οποίων άν ή ιστορία δεν μας δίδη κάμμίαν ίδέαν, νομί-
ζομεν δμως , ότι αύτοΰ συνέβη ή τρομερά εκείνη και περιαδομένη τών Ελλήνων μάχη προς του; είσβάλοντας
εις τήν Ελλάδα Γαλλάτας* εις τινα δε κοιλοειδή θέσιν τών Κοκκαλίων κείνται λίθοι μεγάλοι τετραγωνικοί
αρχαίου μικρού έρειπίου έν ε'ίδει τροπαίου· εις τά προλαβόντα έ'τη ευρέθη δι' ανασκαφής είς τα Κοκκάλια μία
περικεφαλαία μέ λο'φον εξ όρυχάλχ,ου ή άλλου τινός δυσαναλύτου μεταλλικού μίγματος· επειδή χωρικός τις
δοκίμασα; απέτυχε τήν έν χωνευτή οίω άνάλυσίν τ/ις· ευρέθη δέ και εν ξίφος, του οποίου ή λαβή ήτο κωνοει-
δής προς τό έξωθεν μέρος, έχουσα κοιλλοειδές τι περίφραγμα πρός το εσωΟεν είς τήν αρχήν τής λεπίδο:, ή
όποια ήτον ολίγον κυρτοειδής· και καθαρισθεΐσα έ'δειχνεν θαυμασίαν στιλπνότητα. Μετεκομίσθη δέ τό ξίφος
τούτο είς τον Σατράπην τών Ιωαννίνων Αλήν Τεπελένιον κατ αίτησίν του. Εις τά Κοκκάλια ευρέθησαν προσέτι
κατά καιρούς αίχμαί σιδηρών ακοντίων και νομίσματα παρά τών τά μέρη εκείνα καλλιεργούντων χωρικών.
Κατωτέρω δέ τών Κοκκαλίων ανατολικώς, εντός τής επαρχίας Φθιώτιδος, προς τά χωράφια τά όνομαζό -
μενα Παλαούραις, ού μακράν τοΰ χωρίου Μουντσουρακίου, σώζονται ως διηγούνται τίνες τών χωρικών, πλίνθοι
λίθων μεγάλων αρχαίου τίνος κτιρίου μ' επιγράμματα αφανή. Προς δέ το απέναντι μέρος τό όνομαζόμενον
Ζυγός Μαυρογιαννίτικος άνατολικοαρκτικώς, είς πεπυκνωμένον τι δάσος σώζονται παρόμοια ερείπια, και έν τω
μέσω αύτών κείται έρείπιον μικρού ναοΰ του προφν'του Ηλιου, εκ τών ιδίων λίθων έκτισμένον. Διηγούνται προ-
σέτι, δτι και κατά τό χωρίον Ξεμνιανή, ανατολικώς κείμενον, και άπέχον αύτόθεν τριών ορών διάστημα , ευρί-
σκονται επίσης τοιαύτα ίχνη άρχαιτήτων. Αλλ' επειδή τά άνωτέρω μέρη , μ' όλον ό'τι γειτνιάζουν εί; τήν
Εύρυτανίαν, ανήκουν ό'μως εις τήν Φθιώτιδα* διά τούτο έπιφυλαττο'μεθα νά όμιλήσωμεν άλλοτε περί αύτών,
όταν, έπισκεφθέντες τά μέρη εκείνα έκ τοΰ σύνεγγυς, ανακαλύψωμέν τι ουσιώδες άρχαιολογικόν.
Είς δέ τον δήμον τών Εύρυτάνων, άνοοθεν του χωρίου Ψιανά, απέχοντος τής Οιχαλίας περίπου πέντε ώρας
μεσημβρινώς, επί τινο; επιμήκους ράχεως, κειμένης άνατολικομεσημβρινώς, σώζεται σειρά μεγάλων τετραγώ-
νων λίθων άρχαίου φρουρίου· καλείται δέ ή ράχις αύτη άγία Παρασκευή· επειδή κάτωθεν αυτής προς μεσημ-
βρίαν ευρίσκεται μικρός ναός της, και ή μορφή αύτης επί πέτρας έγγεγλυμμένη, εργασία τών παλαιοτέρων
χρόνων τοΰ χριστιανισμού. Ωσαύτως και εις τό χωρίον Ρωσκα τοΰ αυτού δήμου ευρέθησαν πολλοί τάφοι αρ-
χαίοι είς τήν λεγομένην θέσιν Παλαιάμπελα' εις ένα δέ £ξ αμτ£ν ευρέθη και μία σπάθη αρχαία κατά τό 1823·
άλλ' ό εύρων αυτήν χωρικός, μή γνωρίζων τήν άξίαν τοΰ ευρήματος, μετέβαλεν αύτήν (ως ό ίδιος λέγει) εις
δρέπανον διά τοΰ χαλκέω;· ευρίσκονται προσέσι κατά καιρούς και νομίσματα φέροντα έπιγραφήν ΑΙΤΩΛΩΝ.
Εις το τμήμα δέ τής ψρργΧςς ταύτης, Σοβύλάκον καλούμενον, δυτικώς τής Οιχαλίας, κατά τήν Οέσιν τήν
λεγομένην άγιος Βασίλειος, τοΰ δήμου Ιϊαρακαμπυλίων, πλησίον τοΰ Καμπύλου ποταμού, φαίνονται εισέτι
λίθοι μεγάλοι τετοάγωνοι, ·,;■::! έπίνοαμμα εις ένα έξ αύτών ΘΚΟΔ0ΤΟ2 ΑΠΏΑΑΟΣ' είς τήν ιδίαν Οέσιν άνε-
φάνησαν και τάφοι αρχαίο: κατά τά παρελθόντα έ'τη· εύρέθέθη δέ είς ενα έξ αύτών μία λιθίνη σφαΓρα κύκλωθεν
γεγραμμένη' αλλά κατά τό 1822 διελθών εκείθεν χιλίαρχός τις, τήν ήρπασεν, στερήσας τήν Ελλάδα τοΰ πε-
ριέργου τούτου μνημείου, ώς ό δήμαρχος Παρα^αμπυλίων Κ. Ιωάν. Σερμπανίδης μ'έπληροφόρησεν. Κατά τόν
αύτόν δήμον, κάτωθεν τοΰ χωρίου άγιος Βασίλειος, τό όποιον υπάρχει πρωτεύουσα τοΰ δήμου τούτου, πλησίον
ΰ ΑχαιλόΌυ ποταμού, εύρίσκεται φρούριον άρχαιον, τοΰ οποίου τά τείχη κατά μέρος σώζονται ιστάμενα.
Κατά δέ τόν δήμον Αγραίων, ού πολύ μακράν τοΰ χωρίου Κερασόβου,, πρωτευούσης τοΰ αύτου δήμου,
του
οικοδομημάτων, αρχαίων κεράδων κλπ.
Είς την θέσιν, την καλούμενη ν Κοκκχάλια, ήτις είναι σειρά των Οίτοίων ορέων, και διαίρει την επαρχίαν
Εύρυτανείας από τήν της Φθιώτιδος, άπέχουσαν σχεδόν τριών ωρών διάστηκα ανατολικώς της πόλεως Οιχα-
λίας, φαίνεται πλήθος τετριμμένων όστέων, περί τών οποίων άν ή ιστορία δεν μας δίδη κάμμίαν ίδέαν, νομί-
ζομεν δμως , ότι αύτοΰ συνέβη ή τρομερά εκείνη και περιαδομένη τών Ελλήνων μάχη προς του; είσβάλοντας
εις τήν Ελλάδα Γαλλάτας* εις τινα δε κοιλοειδή θέσιν τών Κοκκαλίων κείνται λίθοι μεγάλοι τετραγωνικοί
αρχαίου μικρού έρειπίου έν ε'ίδει τροπαίου· εις τά προλαβόντα έ'τη ευρέθη δι' ανασκαφής είς τα Κοκκάλια μία
περικεφαλαία μέ λο'φον εξ όρυχάλχ,ου ή άλλου τινός δυσαναλύτου μεταλλικού μίγματος· επειδή χωρικός τις
δοκίμασα; απέτυχε τήν έν χωνευτή οίω άνάλυσίν τ/ις· ευρέθη δέ και εν ξίφος, του οποίου ή λαβή ήτο κωνοει-
δής προς τό έξωθεν μέρος, έχουσα κοιλλοειδές τι περίφραγμα πρός το εσωΟεν είς τήν αρχήν τής λεπίδο:, ή
όποια ήτον ολίγον κυρτοειδής· και καθαρισθεΐσα έ'δειχνεν θαυμασίαν στιλπνότητα. Μετεκομίσθη δέ τό ξίφος
τούτο είς τον Σατράπην τών Ιωαννίνων Αλήν Τεπελένιον κατ αίτησίν του. Εις τά Κοκκάλια ευρέθησαν προσέτι
κατά καιρούς αίχμαί σιδηρών ακοντίων και νομίσματα παρά τών τά μέρη εκείνα καλλιεργούντων χωρικών.
Κατωτέρω δέ τών Κοκκαλίων ανατολικώς, εντός τής επαρχίας Φθιώτιδος, προς τά χωράφια τά όνομαζό -
μενα Παλαούραις, ού μακράν τοΰ χωρίου Μουντσουρακίου, σώζονται ως διηγούνται τίνες τών χωρικών, πλίνθοι
λίθων μεγάλων αρχαίου τίνος κτιρίου μ' επιγράμματα αφανή. Προς δέ το απέναντι μέρος τό όνομαζόμενον
Ζυγός Μαυρογιαννίτικος άνατολικοαρκτικώς, είς πεπυκνωμένον τι δάσος σώζονται παρόμοια ερείπια, και έν τω
μέσω αύτών κείται έρείπιον μικρού ναοΰ του προφν'του Ηλιου, εκ τών ιδίων λίθων έκτισμένον. Διηγούνται προ-
σέτι, δτι και κατά τό χωρίον Ξεμνιανή, ανατολικώς κείμενον, και άπέχον αύτόθεν τριών ορών διάστημα , ευρί-
σκονται επίσης τοιαύτα ίχνη άρχαιτήτων. Αλλ' επειδή τά άνωτέρω μέρη , μ' όλον ό'τι γειτνιάζουν εί; τήν
Εύρυτανίαν, ανήκουν ό'μως εις τήν Φθιώτιδα* διά τούτο έπιφυλαττο'μεθα νά όμιλήσωμεν άλλοτε περί αύτών,
όταν, έπισκεφθέντες τά μέρη εκείνα έκ τοΰ σύνεγγυς, ανακαλύψωμέν τι ουσιώδες άρχαιολογικόν.
Είς δέ τον δήμον τών Εύρυτάνων, άνοοθεν του χωρίου Ψιανά, απέχοντος τής Οιχαλίας περίπου πέντε ώρας
μεσημβρινώς, επί τινο; επιμήκους ράχεως, κειμένης άνατολικομεσημβρινώς, σώζεται σειρά μεγάλων τετραγώ-
νων λίθων άρχαίου φρουρίου· καλείται δέ ή ράχις αύτη άγία Παρασκευή· επειδή κάτωθεν αυτής προς μεσημ-
βρίαν ευρίσκεται μικρός ναός της, και ή μορφή αύτης επί πέτρας έγγεγλυμμένη, εργασία τών παλαιοτέρων
χρόνων τοΰ χριστιανισμού. Ωσαύτως και εις τό χωρίον Ρωσκα τοΰ αυτού δήμου ευρέθησαν πολλοί τάφοι αρ-
χαίοι είς τήν λεγομένην θέσιν Παλαιάμπελα' εις ένα δέ £ξ αμτ£ν ευρέθη και μία σπάθη αρχαία κατά τό 1823·
άλλ' ό εύρων αυτήν χωρικός, μή γνωρίζων τήν άξίαν τοΰ ευρήματος, μετέβαλεν αύτήν (ως ό ίδιος λέγει) εις
δρέπανον διά τοΰ χαλκέω;· ευρίσκονται προσέσι κατά καιρούς και νομίσματα φέροντα έπιγραφήν ΑΙΤΩΛΩΝ.
Εις το τμήμα δέ τής ψρργΧςς ταύτης, Σοβύλάκον καλούμενον, δυτικώς τής Οιχαλίας, κατά τήν Οέσιν τήν
λεγομένην άγιος Βασίλειος, τοΰ δήμου Ιϊαρακαμπυλίων, πλησίον τοΰ Καμπύλου ποταμού, φαίνονται εισέτι
λίθοι μεγάλοι τετοάγωνοι, ·,;■::! έπίνοαμμα εις ένα έξ αύτών ΘΚΟΔ0ΤΟ2 ΑΠΏΑΑΟΣ' είς τήν ιδίαν Οέσιν άνε-
φάνησαν και τάφοι αρχαίο: κατά τά παρελθόντα έ'τη· εύρέθέθη δέ είς ενα έξ αύτών μία λιθίνη σφαΓρα κύκλωθεν
γεγραμμένη' αλλά κατά τό 1822 διελθών εκείθεν χιλίαρχός τις, τήν ήρπασεν, στερήσας τήν Ελλάδα τοΰ πε-
ριέργου τούτου μνημείου, ώς ό δήμαρχος Παρα^αμπυλίων Κ. Ιωάν. Σερμπανίδης μ'έπληροφόρησεν. Κατά τόν
αύτόν δήμον, κάτωθεν τοΰ χωρίου άγιος Βασίλειος, τό όποιον υπάρχει πρωτεύουσα τοΰ δήμου τούτου, πλησίον
ΰ ΑχαιλόΌυ ποταμού, εύρίσκεται φρούριον άρχαιον, τοΰ οποίου τά τείχη κατά μέρος σώζονται ιστάμενα.
Κατά δέ τόν δήμον Αγραίων, ού πολύ μακράν τοΰ χωρίου Κερασόβου,, πρωτευούσης τοΰ αύτου δήμου,
του