DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15846#0061
ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ν
ΑΦΟΡΩΣΑ Τ ΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΑΑΔΟΣ Α Χ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ. <^£ν λ ΟξίΟ Τ^*Γαι 3 εκαςον τετράίιον το&ς ίντος
Εκίίί ετα: άπαξ του ροΐϊν*ο ς. β Ο *3 ν? Η^1^ τηί ίϊλλάίος και 5 ίια του; έκτος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΙΘΟΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ.
81
Εομόλυκος
ΔιεΓτρεΦος
Απαρχήν '
Κρησίλας
Εποίησεν.
Η επιγραφή αυτή ευρέθη εις τά; έν Ακροπόλει άρχαιολογικάς άνασκαφάς τη 3 Απριλίου 1839, είναι γεγραμ-
μένη γράμμασιν Αττικοις επί βάθρου Πεντέλη βίου λίθου, έπι του οποίου ϊστατο η απαρχή προσφερθεΐσα (Γσως
τη Αθήνα, διότι προ τοΰ Παρθενώνος ί'στατο) παρά του Ερμολύκου και του Διειτρέφου' ώς εκ της γραφή; έςα-
γεται ό'τι ό Ερμόλυκος ούτος και ό Διείτρεφος ήσαν αρχαιότεροι του Αρχοντος Εύκλείδου (της 94 Ολυμπιάδος),
και έ'ζουν π.Οχνώς κατά τά Πελοποννησιακά η και τά Μηδικά» ό Ηρόδοτος αναφέρει Ερμόλυκον τινά Αθήναιον
υίόν τοΰ ΕύΟύνου παγκρατιας-ήν, όστις άρίστευσεν εϊς την εν Μυκάλη κατά των Περσών μάχην (1) τή 7 5 όλυμ-
πιάδι (478 πρ. Χρ.) και ος-ις μετά ταΰτα πολέμων μετά τών συμπατριωτών του κατά τών Καρυςίων έν Κυ'ρ-
νω της Καρυστίας χώρας, άπεθανεν έν μάχη, και κατέλαβεν αυτόν κεΐσΟαι έν Γεραιστώ. ό Διείτρεαης φαίνεται
δτι ήτο και αύτός πολεμικός άνήρ και τό όνομα αυτού αναφέρεται εις ενα κατάλογον τών αποθανόντων υπέρ
Πατρίδος· ό κατάλογος δε ούτος εξήχθη άττό τάς Αθήνας παρά τοΰ Πρε'σβεως Νοϊντέλ και κείται εις τό Μου-
σειον τών Παρισίων κατά τον κατάλογον τούτον Γδς"ΐς αρχίζει ούτως
Έ,ρεγ&η'ίοος
Οί'όε εν τω ποΜ'αφ άπΐθαι οτ, εν Κυ.τρω, εκ Αίγύπτω, εν ΦοοΊχτ], εκ ' Αΐιευιην, ε*" ΑΙγίνι^ εν Με-
γαροΐς του αύΐοϋ εηαυτοΰ (2).] ό Διείτρεφος, η Διειτρεφής ήτον έκ της Κεκροπίδος Φυλής. Τύν Διείτρεφον τού-
τον (τή; ύπ' άριθ. 169, εις τ6 σώμα τών επιγραφών τοΰ Βοικι'ου σημειούμενης επιγραφής) νύμί',ω το> αυτόν μέ
τον τή; επιγραφής μας. ά.) διότι και αϊ δύο έπιγραφαι είναι ΑττικοΤς και όμοιομόρφοις γράμμασι γεγραμμέ-
ναι, και β), διότι και ό τής μνησθδίσνις έ-ιγραφής &ιζΛμ<α$ϊ ήτο πολεμικός ώς κ/ι ό της ημετέρας* δεν συγ-
χέω τους παρά τοΰ Θουλυ αδου (3), και Παυσανίου (4\ αναφερομένου; Διατρέφεις η Δ».ϊτρ;φεΤς, η Διοτρίφεΐ;
'1) Η;οΤ Τ. β. 9- κεφ. Ιοδ,
(2) . ΒυβοΙι ΟοΓμπβ ίιΐίοτ ^Γαεο3Γ ϊ'ία.
(3) . Θου*υϊ β 2 «φ. 27, 2ι, κοςί β. 8. κεφ. 64.
(4) . Ποο. Άττ«. κεφ. 23.
ν
ΑΦΟΡΩΣΑ Τ ΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΛΑΑΔΟΣ Α Χ ΕΥΡΙΣΚΟΜΕΝΑ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.
ΟΚΤΩΒΡΙΟΣ ΚΑΙ ΝΟΕΜΒΡΙΟΣ. <^£ν λ ΟξίΟ Τ^*Γαι 3 εκαςον τετράίιον το&ς ίντος
Εκίίί ετα: άπαξ του ροΐϊν*ο ς. β Ο *3 ν? Η^1^ τηί ίϊλλάίος και 5 ίια του; έκτος.
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ ΕΠΙ ΤΩΝ ΛΙΘΟΓΡΑΦΗΜΑΤΩΝ.
81
Εομόλυκος
ΔιεΓτρεΦος
Απαρχήν '
Κρησίλας
Εποίησεν.
Η επιγραφή αυτή ευρέθη εις τά; έν Ακροπόλει άρχαιολογικάς άνασκαφάς τη 3 Απριλίου 1839, είναι γεγραμ-
μένη γράμμασιν Αττικοις επί βάθρου Πεντέλη βίου λίθου, έπι του οποίου ϊστατο η απαρχή προσφερθεΐσα (Γσως
τη Αθήνα, διότι προ τοΰ Παρθενώνος ί'στατο) παρά του Ερμολύκου και του Διειτρέφου' ώς εκ της γραφή; έςα-
γεται ό'τι ό Ερμόλυκος ούτος και ό Διείτρεφος ήσαν αρχαιότεροι του Αρχοντος Εύκλείδου (της 94 Ολυμπιάδος),
και έ'ζουν π.Οχνώς κατά τά Πελοποννησιακά η και τά Μηδικά» ό Ηρόδοτος αναφέρει Ερμόλυκον τινά Αθήναιον
υίόν τοΰ ΕύΟύνου παγκρατιας-ήν, όστις άρίστευσεν εϊς την εν Μυκάλη κατά των Περσών μάχην (1) τή 7 5 όλυμ-
πιάδι (478 πρ. Χρ.) και ος-ις μετά ταΰτα πολέμων μετά τών συμπατριωτών του κατά τών Καρυςίων έν Κυ'ρ-
νω της Καρυστίας χώρας, άπεθανεν έν μάχη, και κατέλαβεν αυτόν κεΐσΟαι έν Γεραιστώ. ό Διείτρεαης φαίνεται
δτι ήτο και αύτός πολεμικός άνήρ και τό όνομα αυτού αναφέρεται εις ενα κατάλογον τών αποθανόντων υπέρ
Πατρίδος· ό κατάλογος δε ούτος εξήχθη άττό τάς Αθήνας παρά τοΰ Πρε'σβεως Νοϊντέλ και κείται εις τό Μου-
σειον τών Παρισίων κατά τον κατάλογον τούτον Γδς"ΐς αρχίζει ούτως
Έ,ρεγ&η'ίοος
Οί'όε εν τω ποΜ'αφ άπΐθαι οτ, εν Κυ.τρω, εκ Αίγύπτω, εν ΦοοΊχτ], εκ ' Αΐιευιην, ε*" ΑΙγίνι^ εν Με-
γαροΐς του αύΐοϋ εηαυτοΰ (2).] ό Διείτρεφος, η Διειτρεφής ήτον έκ της Κεκροπίδος Φυλής. Τύν Διείτρεφον τού-
τον (τή; ύπ' άριθ. 169, εις τ6 σώμα τών επιγραφών τοΰ Βοικι'ου σημειούμενης επιγραφής) νύμί',ω το> αυτόν μέ
τον τή; επιγραφής μας. ά.) διότι και αϊ δύο έπιγραφαι είναι ΑττικοΤς και όμοιομόρφοις γράμμασι γεγραμμέ-
ναι, και β), διότι και ό τής μνησθδίσνις έ-ιγραφής &ιζΛμ<α$ϊ ήτο πολεμικός ώς κ/ι ό της ημετέρας* δεν συγ-
χέω τους παρά τοΰ Θουλυ αδου (3), και Παυσανίου (4\ αναφερομένου; Διατρέφεις η Δ».ϊτρ;φεΤς, η Διοτρίφεΐ;
'1) Η;οΤ Τ. β. 9- κεφ. Ιοδ,
(2) . ΒυβοΙι ΟοΓμπβ ίιΐίοτ ^Γαεο3Γ ϊ'ία.
(3) . Θου*υϊ β 2 «φ. 27, 2ι, κοςί β. 8. κεφ. 64.
(4) . Ποο. Άττ«. κεφ. 23.