DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.15846#0029
ΕΦΗΜΕΡΙΣ
ΑΦΟΡΩΣΑ Τ ΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΑΑΑΔΟΣ ΑΝΕΓΡΙΣΚΟΜΕΝΑΣ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.
ΙΟΥΝΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΟΣ. λ ο μ ί> Τιί**ται 3 *Ρ*Χί*ά« τιτράΛ* Λ« τοίις «ντο;
ΐ.κίίίεται άιταΕ τοϋ ιιγ;ν ο ί. ε7§^ ίΟΟΟ'η^^ ττί; έλλάδο; χαϊ 5 £ιά τους έκτος.
έκίίίεται άπαξ τοϋ ρ,τ,ν ο' {.
ΠΕΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.
Η ζωγραφική έγεννηθη εις τήν Ελλάδα μετά της πλαστικής, ώς ιδιαιτέρα τις ανεξάρτητος τέχνη Δια πολύν
καιρόν ή ζωγραφική συνίστατο εις τινα απλούν χρωματισμόν εικόνων και άνχγλύπτων εξ άργίλλου ή ξύλου
σχηματισθέντων. Τα; μεγχλητέρας και ταχυτε'ρας προόδους αύτη; ώς πρός τον καιρόν, άττοδίδουσιν αί των Ελ-
λη'νων περί των τεχνών παραδόσεις εις τους Κορινθίους και Σικυωνίους, και ούτω; εις την ΚόρινΟον ή'τις κερα-
μευτική εκλήθη, συνενώθη η ζωγραφική με τ^,ν άγγειοποιΐαν, και τά αρχαιότερα μέ μέλανα χρώματα χρωματι-
σθέντα άγγεΐα διά τήν άτέλειαν κχί άτεχνίαν τήν οποίαν κχτά τά σ^ήμχτα εχουσιν, δίδουσι τήν προφανεστά-
την ΐδέαν το3 βαθμοϋ, τον όκοΐον ή ζωγραφική και ΐχνογραφική επρεπεν νά διέλθ/], έ'ως νά φθάσν) εις τινα
στερεόν και τακτοποιημένην κατάστασιν.
όχι όλιγότερον ά-αντώμεν σχολάς ζωγραφικές εικόνων και εις τήν ζωγραφικήν των τοιχών έξγ,σκήθησαν
χάριν της πολυτελείας* ούτως ένησχολουντο πολλαϊ ρυριάδες ανδρών μέ τον ζωγραφισμόν τών οικοδομημάτων
και τάφων. Τότε και ή τοποζωγραφία έσχ·/;ματίο6η.
Ο Πλίνιος επί τοΰ Βεσπεσιανου ζών θεωρεί τήν ζωγραφικήν ώς τέχνην τινα μηδαμινήν, και παραπονείται οτΐ
δεν δύναται τις, και τά πλε'ον λαμπρό τερχ χρήματα μ:τχχε·ριζτΛ·νο;, νά κατατκευχζτ] λ^'νου άξια πράγματα.
Οί π,λαιοί πολύ έσκέττοντο περί ακριβούς ιχνογραφίας, και έπι τω σκοπώ τούτω έγυμνάζοντο πολύ εις
τά σπουδαστήρια μέ τήν γραφίδα έπι πλακών κυρωματικών και μέ το γλυφειον (ρίιΐ£β) εις πλάκα; ξυλίνας*
άλλοτε μεν έμεταχειρίζοντο χρώματα μέλανα έπι λευκών, άλλοτε δε λευκά επί μελανών, πλήν έσυγχωρεϊτο
εις τους σπουδαστάς τό νά έμβχψωσι τάς γραφίδας έν τοις χρώμασι έν όσω έτιματο ή ί/νογραφία· σπανίως έμε-
ταχειρίζοντο τό πάλαι τά χρώματα, και εις τόσον άνουτερον βαθμόν, ό'σον ακριβεστέρα ήτον ή ιχνογραφία,
ώστε και το Ιωνικόν σχολεΐον, τό όποιον ήγάπα τόν άνθηρόν χρωματισμόν, μετεγειρίζετο κατ' εξοχήν μόνον 4
εί'δη χρωμάτων, άτινα δμως έκτο; αμφιβολίας ειχον τάς μερικάς παραφθοράς, και τά; ποικιλίας των, άλλή-
λως συγκερασμένας.
Κοντά είς αυτά τά πρωτότυπα χρώματα, άτινα εις τοΰ; μεταγενέστερους καιρούς ατελή και ανίκανα εφαί-
νοντο, εισήχθησαν και άλλα λαμπρότερα κ*ί βαρυτιμότερα. Τά χρώματα ταϋτα διελύοντο εις ύδωρ μετά τίνος
προσθήκης κομμιδίου, ή κόλλας, άτινα μεριζόμενα μέ τήν ζωγραφικήν γραφίδα είς πλάκας έχρίοντο είς τους
προσφάτους τοίχους.
Γίνεται λόγος είς τήν ίςτ>ρίαν περί τοιούτων ζωγραφιών,αί'τινες έγίνοντο είς όθόνια και πλάκας μεταλλικάς.
ό'σον οί αρχαίοι ήγωνίζοντο νά εύρωσι και νά παρατηρήσωσι τάς άρμονικάς αναλογίας τών χρωμάτων^
τόσον μάλλον έπροσηλωσαν τήν προσοχήν των είς τό ποσόν του φωτός, και είς τήν άρμονίαν της συνημμένης
ΑΦΟΡΩΣΑ Τ ΑΣ ΕΝΤΟΣ ΤΗΣ ΕΑΑΑΔΟΣ ΑΝΕΓΡΙΣΚΟΜΕΝΑΣ
ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΑΣ.
ΙΟΥΝΙΟΣ ΚΑΙ ΙΟΥΛΙΟΣ. λ ο μ ί> Τιί**ται 3 *Ρ*Χί*ά« τιτράΛ* Λ« τοίις «ντο;
ΐ.κίίίεται άιταΕ τοϋ ιιγ;ν ο ί. ε7§^ ίΟΟΟ'η^^ ττί; έλλάδο; χαϊ 5 £ιά τους έκτος.
έκίίίεται άπαξ τοϋ ρ,τ,ν ο' {.
ΠΕΡΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ.
Η ζωγραφική έγεννηθη εις τήν Ελλάδα μετά της πλαστικής, ώς ιδιαιτέρα τις ανεξάρτητος τέχνη Δια πολύν
καιρόν ή ζωγραφική συνίστατο εις τινα απλούν χρωματισμόν εικόνων και άνχγλύπτων εξ άργίλλου ή ξύλου
σχηματισθέντων. Τα; μεγχλητέρας και ταχυτε'ρας προόδους αύτη; ώς πρός τον καιρόν, άττοδίδουσιν αί των Ελ-
λη'νων περί των τεχνών παραδόσεις εις τους Κορινθίους και Σικυωνίους, και ούτω; εις την ΚόρινΟον ή'τις κερα-
μευτική εκλήθη, συνενώθη η ζωγραφική με τ^,ν άγγειοποιΐαν, και τά αρχαιότερα μέ μέλανα χρώματα χρωματι-
σθέντα άγγεΐα διά τήν άτέλειαν κχί άτεχνίαν τήν οποίαν κχτά τά σ^ήμχτα εχουσιν, δίδουσι τήν προφανεστά-
την ΐδέαν το3 βαθμοϋ, τον όκοΐον ή ζωγραφική και ΐχνογραφική επρεπεν νά διέλθ/], έ'ως νά φθάσν) εις τινα
στερεόν και τακτοποιημένην κατάστασιν.
όχι όλιγότερον ά-αντώμεν σχολάς ζωγραφικές εικόνων και εις τήν ζωγραφικήν των τοιχών έξγ,σκήθησαν
χάριν της πολυτελείας* ούτως ένησχολουντο πολλαϊ ρυριάδες ανδρών μέ τον ζωγραφισμόν τών οικοδομημάτων
και τάφων. Τότε και ή τοποζωγραφία έσχ·/;ματίο6η.
Ο Πλίνιος επί τοΰ Βεσπεσιανου ζών θεωρεί τήν ζωγραφικήν ώς τέχνην τινα μηδαμινήν, και παραπονείται οτΐ
δεν δύναται τις, και τά πλε'ον λαμπρό τερχ χρήματα μ:τχχε·ριζτΛ·νο;, νά κατατκευχζτ] λ^'νου άξια πράγματα.
Οί π,λαιοί πολύ έσκέττοντο περί ακριβούς ιχνογραφίας, και έπι τω σκοπώ τούτω έγυμνάζοντο πολύ εις
τά σπουδαστήρια μέ τήν γραφίδα έπι πλακών κυρωματικών και μέ το γλυφειον (ρίιΐ£β) εις πλάκα; ξυλίνας*
άλλοτε μεν έμεταχειρίζοντο χρώματα μέλανα έπι λευκών, άλλοτε δε λευκά επί μελανών, πλήν έσυγχωρεϊτο
εις τους σπουδαστάς τό νά έμβχψωσι τάς γραφίδας έν τοις χρώμασι έν όσω έτιματο ή ί/νογραφία· σπανίως έμε-
ταχειρίζοντο τό πάλαι τά χρώματα, και εις τόσον άνουτερον βαθμόν, ό'σον ακριβεστέρα ήτον ή ιχνογραφία,
ώστε και το Ιωνικόν σχολεΐον, τό όποιον ήγάπα τόν άνθηρόν χρωματισμόν, μετεγειρίζετο κατ' εξοχήν μόνον 4
εί'δη χρωμάτων, άτινα δμως έκτο; αμφιβολίας ειχον τάς μερικάς παραφθοράς, και τά; ποικιλίας των, άλλή-
λως συγκερασμένας.
Κοντά είς αυτά τά πρωτότυπα χρώματα, άτινα εις τοΰ; μεταγενέστερους καιρούς ατελή και ανίκανα εφαί-
νοντο, εισήχθησαν και άλλα λαμπρότερα κ*ί βαρυτιμότερα. Τά χρώματα ταϋτα διελύοντο εις ύδωρ μετά τίνος
προσθήκης κομμιδίου, ή κόλλας, άτινα μεριζόμενα μέ τήν ζωγραφικήν γραφίδα είς πλάκας έχρίοντο είς τους
προσφάτους τοίχους.
Γίνεται λόγος είς τήν ίςτ>ρίαν περί τοιούτων ζωγραφιών,αί'τινες έγίνοντο είς όθόνια και πλάκας μεταλλικάς.
ό'σον οί αρχαίοι ήγωνίζοντο νά εύρωσι και νά παρατηρήσωσι τάς άρμονικάς αναλογίας τών χρωμάτων^
τόσον μάλλον έπροσηλωσαν τήν προσοχήν των είς τό ποσόν του φωτός, και είς τήν άρμονίαν της συνημμένης