DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.15846#0043
Παυσανίου εξάγεται ότι ησαν δύω Κριτίαι, δ μεν Αθηναίος, β δέ εξ Αΐγίνης· και πάλιν την από έκφρασιν αύτήν
του Παυσανίου γίνεται δήλον ότι ό Αθηναίο; Κριτίας ητον της Σχολής του Αϊγινητου Ονατά επομένως ήργά-
ζετο Αίγιναϊα εργα και ουχί των ά—6 Δαιδάλου και εργαστηρίου του Αττικού- τοΰ δέ Νησιώτου Κριάουτά
έ'ργα η^αν άπεσφιγμένκ και νευρώδη και σκλνρά, και ακριβώς άποτεταμένα ταις γραμμαις (3) οια του Ονατα,
ηταν δηλονότι και αυτά Αιγιναΐα έργα. 0 Παυσανίας και ό Λουκιανός μας έφύλαξαν τρία έ'ργα του Αθηναίου
Κριτίου* πρώτον, τα νεώτερα άγάλματα των τυραννοκτόνων ήτοι του Αρμοδίου και Αριστογείτονος (4)· δεύτε-
ρον τ},Ί εικόνα τοΰ Ετι/αρίνου [και ό'/ι Επιχάρμου ώς τινές ένόμισαν] εις την Ακρύπολιν άλλ'ε'κ τών έπιγρα-
φών επί των τριών βάθρων των έν Ακροπόλει τα; οποίας έτυπώσαμε τήν μεν πρώτην ύπ' άριθ. 44, την δέ
δευτε'ραν ύπ' άριθ. 46 τοΰ τ:τραδίου τών μηνών Απριλλίου και Μαΐου, και από την παροΰσαν τρ'ιγραμμον έπι-
γραφην εξάγεται μέγα φώς εις όσον αποβλέπει τό ιστορικόν τών περίφημων τούτων τεχνιτών Α. εϊς την
έπιγραφην την ύτ' άριθ. 44 βλέπομεν δύο τε/νη'τας ιόν Αθήναιον και τον Νησιώτην οϊτινες όμοΰ ήργάσθησαν
την άπαρχήν τοΰ Καλλίου την οποίαν έπρόσφερεν εις την Αθηνάν εις τό πρώτον βάθρον δεν φαίνεται τό υνο-
ρ.α τοΰ Κριτίου φαίνονται όμως τά ονόματα ό Αθηναίος και Νησιώτης.
Β. Το δεύτε.ον βάθρον τό ύπ' άριθ. 46 τό 6εο;ρώ εις άκρον πολύτιμον δια τον έξης λόγον ό Παυσανίας
αναφέρει ότι ό Κριτίας ούτο; έποίησεν την εικόνα τοΰ Επιχαρίνου εις την Ακρόπολιν και τό βάθρον αυτό κατ'
εύτυχίαν σώζει εις τήν έπιγραφην του τό όνομα τοΰ Επιχαρίνου. Την έπιγραφην ταύτην ώς έξηλειμμένην από
τον καιρόν άναγ ώσας τό πρώτον άλλως και τυπώσας αυτήν εσφαλμένως τήν άναγινώσκω τώρα κατ' αυτόν τον
τρόπον.
ι
[ό Δήμος]
[Επί χ]άρινον [άνέθηκ]εν ό [Αθηναίος]
Κριτία; και Νησιώτης έποι[ησ]άτχν
Τά γράμματα της έπ γραφής ταύτης καίτοι αμυδρά άπό την πολυκαιρίαν, μ' όλον τοΰτο εις τήν κατοοτέραν
σειράν ίϊναι μάλλον διασεσωσμένα* μέτρων δέτις την σειράν ταύτην τήν ευρίσκει συγκειμένην έξ 28 γραμμάτων,
και επειδή ή επιγραφή αύτη κατά τήν άοχαιοτάτην συνήθειαν είναι γεγραμμένη ραβδωτά, εξάγεται ότι και
ή πρώτη σειρά έσύγκειτο άπό 28 γράμματα* εις τήν δευτέραν σειράν δέκα γράμρ.ατα σχιματίζουσι τό όνομα
Κριτίας και. Εις τήν άνωτέραν σειράν δέκα γράμματα άντίκρίζοντα μετά της κατωτέρας σειράς όπου τό όνομα
Κριτίας και , σχηματι'ζουσι τό όνομα Επιχάρινον δεν είναι λοιπόν καμία αμφιβολία ότι τό βάθρον τοΰτο
ήτο> τοΰ Επιχαρίνου τοΰ οποίου τό άγαλμα εποίησαν οί δύω Κριτίαι ό Αθηναίος και Νησιώτης. Εκ της επι-
γραφή; λοιπόν ταύτης εξάγεται σαψώς Α. ότι οί άγαλματοποιοΐ Κριτίαι ήσαν δύω ό μεν Αθηναίος, ό δέ Αϊγι-
νίτης* Β'. εξάγεται εκ τή; επιγραφής προοέτι ότι αύτοι '-'σαν σύγχρονοι και συνεργάται* και Γ'. ό'τι ή είκών τοΰ
Επιχαρίνου ήτον έκ χαλκού ώς άναφέραμεν εις τήν σημείωσιν της εκδοθείσης ύπ' άριθ. 45 επιγραφής. Εκ της
επιγραφής δέ ταύτη; διορί'οΰται τό χωρίον τοΰ Παυσανίου ένθα τό όνορ.α τοΰ Επιχαρίνου τό όποιον κατακερ-
μάτισαν άλλοι είς επί Χαρίνου, και τον Χαρίνον τούτον έπλασαν Αρχοντα (5), και άλλοι είς Επίχαρμον (6),
άφ' όσα λοιπόν άναφέραμεν εξάγεται ότι τά άναφερόμενα εις τά; ύπ' άριθ. 44 και 46 έπιγραφάς όνο'ματα Αθη-
ναίος και Νισιώτης είναι τά Επώνυμα τοΰ Κριτίου τοΰ Αθηναίου και τοΰ Κριτίου τοΰ Αϊγινη'του· διατι δέ α?.
έπιγραφαι δέν είπον Αίγινήτην τον ένα Κριτίαν, άλλα Νησιώτην; τήν γενικήν όνομασίαν αύτήν τήν ένοει
όστις παρατηρήσει τήν φράσιν και ημών τών σημερινών Ελλη'νων τήν οποίαν διατηρησαμεν άπό τους προγο'νους
(3) Λευκιαν. Φίλωψ. κεα>. 18.
(4) Παυοαν. Αττίκ. *εφ. 9· Λνικ. εις Φ·.)χψ.
(5) 6ρα την ίκίεσιν τοΰ Παυσ. παρά Φρ:£. Φαχίίΐι ίχί. Αιψίας.
(6) Ορα τάς στρ.ειώσεις τις αϋτΐς έ/Α'σ.
του Παυσανίου γίνεται δήλον ότι ό Αθηναίο; Κριτίας ητον της Σχολής του Αϊγινητου Ονατά επομένως ήργά-
ζετο Αίγιναϊα εργα και ουχί των ά—6 Δαιδάλου και εργαστηρίου του Αττικού- τοΰ δέ Νησιώτου Κριάουτά
έ'ργα η^αν άπεσφιγμένκ και νευρώδη και σκλνρά, και ακριβώς άποτεταμένα ταις γραμμαις (3) οια του Ονατα,
ηταν δηλονότι και αυτά Αιγιναΐα έργα. 0 Παυσανίας και ό Λουκιανός μας έφύλαξαν τρία έ'ργα του Αθηναίου
Κριτίου* πρώτον, τα νεώτερα άγάλματα των τυραννοκτόνων ήτοι του Αρμοδίου και Αριστογείτονος (4)· δεύτε-
ρον τ},Ί εικόνα τοΰ Ετι/αρίνου [και ό'/ι Επιχάρμου ώς τινές ένόμισαν] εις την Ακρύπολιν άλλ'ε'κ τών έπιγρα-
φών επί των τριών βάθρων των έν Ακροπόλει τα; οποίας έτυπώσαμε τήν μεν πρώτην ύπ' άριθ. 44, την δέ
δευτε'ραν ύπ' άριθ. 46 τοΰ τ:τραδίου τών μηνών Απριλλίου και Μαΐου, και από την παροΰσαν τρ'ιγραμμον έπι-
γραφην εξάγεται μέγα φώς εις όσον αποβλέπει τό ιστορικόν τών περίφημων τούτων τεχνιτών Α. εϊς την
έπιγραφην την ύτ' άριθ. 44 βλέπομεν δύο τε/νη'τας ιόν Αθήναιον και τον Νησιώτην οϊτινες όμοΰ ήργάσθησαν
την άπαρχήν τοΰ Καλλίου την οποίαν έπρόσφερεν εις την Αθηνάν εις τό πρώτον βάθρον δεν φαίνεται τό υνο-
ρ.α τοΰ Κριτίου φαίνονται όμως τά ονόματα ό Αθηναίος και Νησιώτης.
Β. Το δεύτε.ον βάθρον τό ύπ' άριθ. 46 τό 6εο;ρώ εις άκρον πολύτιμον δια τον έξης λόγον ό Παυσανίας
αναφέρει ότι ό Κριτίας ούτο; έποίησεν την εικόνα τοΰ Επιχαρίνου εις την Ακρόπολιν και τό βάθρον αυτό κατ'
εύτυχίαν σώζει εις τήν έπιγραφην του τό όνομα τοΰ Επιχαρίνου. Την έπιγραφην ταύτην ώς έξηλειμμένην από
τον καιρόν άναγ ώσας τό πρώτον άλλως και τυπώσας αυτήν εσφαλμένως τήν άναγινώσκω τώρα κατ' αυτόν τον
τρόπον.
ι
[ό Δήμος]
[Επί χ]άρινον [άνέθηκ]εν ό [Αθηναίος]
Κριτία; και Νησιώτης έποι[ησ]άτχν
Τά γράμματα της έπ γραφής ταύτης καίτοι αμυδρά άπό την πολυκαιρίαν, μ' όλον τοΰτο εις τήν κατοοτέραν
σειράν ίϊναι μάλλον διασεσωσμένα* μέτρων δέτις την σειράν ταύτην τήν ευρίσκει συγκειμένην έξ 28 γραμμάτων,
και επειδή ή επιγραφή αύτη κατά τήν άοχαιοτάτην συνήθειαν είναι γεγραμμένη ραβδωτά, εξάγεται ότι και
ή πρώτη σειρά έσύγκειτο άπό 28 γράμματα* εις τήν δευτέραν σειράν δέκα γράμρ.ατα σχιματίζουσι τό όνομα
Κριτίας και. Εις τήν άνωτέραν σειράν δέκα γράμματα άντίκρίζοντα μετά της κατωτέρας σειράς όπου τό όνομα
Κριτίας και , σχηματι'ζουσι τό όνομα Επιχάρινον δεν είναι λοιπόν καμία αμφιβολία ότι τό βάθρον τοΰτο
ήτο> τοΰ Επιχαρίνου τοΰ οποίου τό άγαλμα εποίησαν οί δύω Κριτίαι ό Αθηναίος και Νησιώτης. Εκ της επι-
γραφή; λοιπόν ταύτης εξάγεται σαψώς Α. ότι οί άγαλματοποιοΐ Κριτίαι ήσαν δύω ό μεν Αθηναίος, ό δέ Αϊγι-
νίτης* Β'. εξάγεται εκ τή; επιγραφής προοέτι ότι αύτοι '-'σαν σύγχρονοι και συνεργάται* και Γ'. ό'τι ή είκών τοΰ
Επιχαρίνου ήτον έκ χαλκού ώς άναφέραμεν εις τήν σημείωσιν της εκδοθείσης ύπ' άριθ. 45 επιγραφής. Εκ της
επιγραφής δέ ταύτη; διορί'οΰται τό χωρίον τοΰ Παυσανίου ένθα τό όνορ.α τοΰ Επιχαρίνου τό όποιον κατακερ-
μάτισαν άλλοι είς επί Χαρίνου, και τον Χαρίνον τούτον έπλασαν Αρχοντα (5), και άλλοι είς Επίχαρμον (6),
άφ' όσα λοιπόν άναφέραμεν εξάγεται ότι τά άναφερόμενα εις τά; ύπ' άριθ. 44 και 46 έπιγραφάς όνο'ματα Αθη-
ναίος και Νισιώτης είναι τά Επώνυμα τοΰ Κριτίου τοΰ Αθηναίου και τοΰ Κριτίου τοΰ Αϊγινη'του· διατι δέ α?.
έπιγραφαι δέν είπον Αίγινήτην τον ένα Κριτίαν, άλλα Νησιώτην; τήν γενικήν όνομασίαν αύτήν τήν ένοει
όστις παρατηρήσει τήν φράσιν και ημών τών σημερινών Ελλη'νων τήν οποίαν διατηρησαμεν άπό τους προγο'νους
(3) Λευκιαν. Φίλωψ. κεα>. 18.
(4) Παυοαν. Αττίκ. *εφ. 9· Λνικ. εις Φ·.)χψ.
(5) 6ρα την ίκίεσιν τοΰ Παυσ. παρά Φρ:£. Φαχίίΐι ίχί. Αιψίας.
(6) Ορα τάς στρ.ειώσεις τις αϋτΐς έ/Α'σ.