DOI Artikel:
Staēs, Balerios N.: Peri tēs chrēseōs Mykēnaïkōn tinōn kosmēmatōn
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.14657#0041
57
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ
58
προσώπου τοΟ νεκρού. Ώς δέ και δι' επιστολής
του ο άνασκάψας άνεκοίνωσέ μοι, πεποίθησιν τά
νΟν εχει, δτι ήτο αΰ'τη καθηλωμένη έπϊ του φέρε-
τρου. Τοιαύτη τις δέ συνήθεια, καΐ εάν έβεβαιοΟτο
ώς τηρούμενη παρά τοις μυκηναίοις, δέν Οά ήτο
παράδοξος άτε αναλογούσα, ώς είπομεν, προς τά
έν Αίγύπτω κρατούντα. Ήμεΐς, έπϊ του παρόντος,
δέν βεβαιοΟμεν το πράγμα, άπλώς τάς παρατη-
ρήσεις καϊ εικασίας ημών έκφράζομεν, άφίεντες
την έξακρίβωσιν εις το μέλλον καϊ την τύ/ην.
Οπωσδήποτε, ώς βέβαιον επί του παρόντος δύνα-
ται νά ΟεωρηΟη δτι αί χρυσαϊ αύται προσωπίδες
οέν έτι'Οεντο αμέσως έπϊ του προσώπου του" νεκοου",
άλλ' εάν μή έπϊ του Φέρετρου πάντως επϊ «περικα-
λύμματός τίνος του σώματος» ώς ορονεΐ ο Μα-
βρβίΌ (ΟοηιρΙβδ Εβπάιΐδ, άιι Οοιΐ£. ίηίθΓη. ά'ατ-
οΐιόοΐ. 1905, σελ. 213) καϊ ώς τοΰτο έπί τίνων
αιγυπτιακών μούμιων παρατηρείται.
Καϊ άλλα των κτερισμάτων των έπϊ της ακροπό-
λεως τών Μυκηνών τάφων, περίεργα καϊ ανεξήγητα,
ήδύναντο, έάν άληΟεύη ή περί της διακοσμήσεως τών
φέρετρων ερμηνεία ήμών, καΟ'όμοιόν τινα τρόπον νά
έρμηνευΟώσι. Καϊ έν παραδείγματι, τά δυο του τε-
τάρτου τάφου μεγαλοπρεπή κοσμήματα : ή κεφαλή
Είκών 12.
βοος (εϊκ. 12) καϊ ή λεοντοπροσωπϊς (εΐκ. 13) ήρ-
μηνεύΟησαν μέ/ρι τούδε ώς κοσμήματα ή επίσημα
ασπίδων. Επειδή δέ οί έρμηνεύσαντες αύτά οΰτω,
άνεγνώριζον, ώς εκ τοΟ άσταθοΟς αυτών, το αδύ-
νατον του πράγματος προκειμένου περϊ ασπίδων
πραγματικών, έδέ/θησαν οτι πρόκειται περί ασπί-
δων κοσμητικών (ΡδΓ&άθδοΙίΜθ). Άλλα δέν θά ήτο
παράδοξον, ένω τά δπλα άπαντα τά κατατεθειμένα
έν τοις τάφοις τούτοις εΐνε τά καϊ έν τώ βίω έν
χρήσει, μόνον αί ασπίδες νά άποτελώσιν έξαίρεσιν;
Και δέν Οά έπιμείνωμεν άποδεικνύοντες το άούνα-
τον του πράγματος, καθόσον εΐνε αύταπόδεικτον
ό'τι εις πάν άλλο έχρησίμευσαν τά δύο ταΰ'τα αντι-
κείμενα ή εις διακόσμησιν ασπίδων. 'Λλλ ή λε-
πτομερής αυτών έρευνα κατέοειξεν, ότι καϊ τά δύο
ταύτα κοσμήματα ϊγουσι λεπτήν κατά τά άκρα της
έν εφαρμογή περιφερείας αύτών παρυοήν διάτρητον
προς ένΟεσιν λεπτών ήλων1. ΊΙ κεφαλή μάλιστα τοΟ
βοος φέρει όπισθεν κατά τον αυχένα και κρίκον /ρη-
σιμεύσαντα προς μείζονα στερέωσιν αυτού. Τούτο δέν
εχει,δσον ήμΐν γνωστόν, παρατηρηΟή έτι. Εΐνε δέ
φανερόν εκ τούτου ότι καϊ τά δύο ταΟτα κοσμήματα
έχρησιμοποιήΟησαν καθηλωθέντα έπϊ επιφανείας τί-
νος ισόπεδου, πιθανώς δέ ξύλινης τοιαύτης. Λεν δυνά-
μεθα, φυσικώς, νά ύποστηρίςωμεν ώς Οετικον ό'τι καϊ
1 Ε-ι της αργυράς του ταύρου κεφαλής τά τρη'αατα δεν εΐνε
όρατά, ώς εζ της φθοράς αυτών της έχ τής ό?ειδώσεως του αντικει-
μένου, άλλ' έπί της τοΰ λέοντος ε'νε ταΰτα λίαν όρατά.
ΠΕΡΙ ΤΗΣ ΧΡΗΣΕΩΣ ΜΥΚΗΝΑΪΚΩΝ ΤΙΝΩΝ ΚΟΣΜΗΜΑΤΩΝ
58
προσώπου τοΟ νεκρού. Ώς δέ και δι' επιστολής
του ο άνασκάψας άνεκοίνωσέ μοι, πεποίθησιν τά
νΟν εχει, δτι ήτο αΰ'τη καθηλωμένη έπϊ του φέρε-
τρου. Τοιαύτη τις δέ συνήθεια, καΐ εάν έβεβαιοΟτο
ώς τηρούμενη παρά τοις μυκηναίοις, δέν Οά ήτο
παράδοξος άτε αναλογούσα, ώς είπομεν, προς τά
έν Αίγύπτω κρατούντα. Ήμεΐς, έπϊ του παρόντος,
δέν βεβαιοΟμεν το πράγμα, άπλώς τάς παρατη-
ρήσεις καϊ εικασίας ημών έκφράζομεν, άφίεντες
την έξακρίβωσιν εις το μέλλον καϊ την τύ/ην.
Οπωσδήποτε, ώς βέβαιον επί του παρόντος δύνα-
ται νά ΟεωρηΟη δτι αί χρυσαϊ αύται προσωπίδες
οέν έτι'Οεντο αμέσως έπϊ του προσώπου του" νεκοου",
άλλ' εάν μή έπϊ του Φέρετρου πάντως επϊ «περικα-
λύμματός τίνος του σώματος» ώς ορονεΐ ο Μα-
βρβίΌ (ΟοηιρΙβδ Εβπάιΐδ, άιι Οοιΐ£. ίηίθΓη. ά'ατ-
οΐιόοΐ. 1905, σελ. 213) καϊ ώς τοΰτο έπί τίνων
αιγυπτιακών μούμιων παρατηρείται.
Καϊ άλλα των κτερισμάτων των έπϊ της ακροπό-
λεως τών Μυκηνών τάφων, περίεργα καϊ ανεξήγητα,
ήδύναντο, έάν άληΟεύη ή περί της διακοσμήσεως τών
φέρετρων ερμηνεία ήμών, καΟ'όμοιόν τινα τρόπον νά
έρμηνευΟώσι. Καϊ έν παραδείγματι, τά δυο του τε-
τάρτου τάφου μεγαλοπρεπή κοσμήματα : ή κεφαλή
Είκών 12.
βοος (εϊκ. 12) καϊ ή λεοντοπροσωπϊς (εΐκ. 13) ήρ-
μηνεύΟησαν μέ/ρι τούδε ώς κοσμήματα ή επίσημα
ασπίδων. Επειδή δέ οί έρμηνεύσαντες αύτά οΰτω,
άνεγνώριζον, ώς εκ τοΟ άσταθοΟς αυτών, το αδύ-
νατον του πράγματος προκειμένου περϊ ασπίδων
πραγματικών, έδέ/θησαν οτι πρόκειται περί ασπί-
δων κοσμητικών (ΡδΓ&άθδοΙίΜθ). Άλλα δέν θά ήτο
παράδοξον, ένω τά δπλα άπαντα τά κατατεθειμένα
έν τοις τάφοις τούτοις εΐνε τά καϊ έν τώ βίω έν
χρήσει, μόνον αί ασπίδες νά άποτελώσιν έξαίρεσιν;
Και δέν Οά έπιμείνωμεν άποδεικνύοντες το άούνα-
τον του πράγματος, καθόσον εΐνε αύταπόδεικτον
ό'τι εις πάν άλλο έχρησίμευσαν τά δύο ταΰ'τα αντι-
κείμενα ή εις διακόσμησιν ασπίδων. 'Λλλ ή λε-
πτομερής αυτών έρευνα κατέοειξεν, ότι καϊ τά δύο
ταύτα κοσμήματα ϊγουσι λεπτήν κατά τά άκρα της
έν εφαρμογή περιφερείας αύτών παρυοήν διάτρητον
προς ένΟεσιν λεπτών ήλων1. ΊΙ κεφαλή μάλιστα τοΟ
βοος φέρει όπισθεν κατά τον αυχένα και κρίκον /ρη-
σιμεύσαντα προς μείζονα στερέωσιν αυτού. Τούτο δέν
εχει,δσον ήμΐν γνωστόν, παρατηρηΟή έτι. Εΐνε δέ
φανερόν εκ τούτου ότι καϊ τά δύο ταΟτα κοσμήματα
έχρησιμοποιήΟησαν καθηλωθέντα έπϊ επιφανείας τί-
νος ισόπεδου, πιθανώς δέ ξύλινης τοιαύτης. Λεν δυνά-
μεθα, φυσικώς, νά ύποστηρίςωμεν ώς Οετικον ό'τι καϊ
1 Ε-ι της αργυράς του ταύρου κεφαλής τά τρη'αατα δεν εΐνε
όρατά, ώς εζ της φθοράς αυτών της έχ τής ό?ειδώσεως του αντικει-
μένου, άλλ' έπί της τοΰ λέοντος ε'νε ταΰτα λίαν όρατά.