Polska Akademia Umieje̜tności <Krakau> / Komisja Historii Sztuki [Hrsg.]; Polska Akademia Nauk <Warschau> / Oddział <Krakau> / Komisja Teorii i Historii Sztuki [Hrsg.]: Folia Historiae Artium (5.1968)

pierwowzór — oddziałać mogły szczyty tego typu,
jakie wieńczą elewacje kościoła Dominikanów.
Godny zastanowienia jest fakt, że w przebudowie
kościoła Norbertanek nie posłużono się wzorami,
jakie stanowiły renesansowe rozwiązania attykowe
lub szczyty domów mieszczańskich.

Z fundacji ksieni Doroty Kątskiej uległ również
przebudowie kościół Sw. Salwatora, znajdujący się
opodal klasztoru norbertanek. Według tablicy pa-
miątkowej z r. 1622 umieszczonej na pd. elewacji,
w konfrontacji z wynikami badań prowadzonych

w kościele, sądzić można, że przekształcono w tym
czasie nawę i prezbiterium, a od nowa wzniesiona
została wieża28. W pracach tych posłużono się kon-
sekwentnie formami zaczerpniętymi z architektury
gotyckiej (ryc. 2). Zarówno w oknach, jak i w por-
talach zastosowany został łuk ostry, zbliżony do
wykreślonego na zasadzie trójkąta równobocznego
(wyjątek stanowią jedynie okna górnej kondygnacji
wieży, zamknięte półkoliście, obok nich, na ścianach
pozbawionych okien mieszczą się duże, ostrołukowo
zamknięte wnęki). Okna nawy i prezbiterium,

28 Tamże, s. 285, 278—280. Por. też Z. Gawlik, Kościół
Sw. Salwatora na Zwierzyńcu w Krakowie (Biuletyn HSiK X,
1948, z. 1). — J. Hawrot, Pierwotny kościół pod wezwaniem

75

Salwatora na Zwierzyńcu w Krakowie. Wykopaliska na Sal-
watorze 1955 r. (Kwartalnik AiU I, 1956, z. 2).