43. Relikwiarz bł. Salomei, około połowy w. XVII. Kraków,
klasztor klarysek (fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
opatrzony wydatnym nodusem, skomponowanym
również na zasadzie sześcioboku, tak jak w kieli-
chach późnogotyckich. Kształt czary odbiega nieco
od charakterystycznej sylwety kielichów gotyckich,
jest ona wyższa i mniej rozchylona; w dolnej części
ujmuje 'czarę koszyczek dochodzący do dwóch
piątych wysokości. W dekoracji czary i stopy posłu-
żono się motywem wici roślinnej, silnie się skręca-
jącej, o ostrym listowiu i podobnie ukształtowanych
kwiatach. Nie przylega ona ściśle do podłoża, po-
szczególne człony odchylają się tworząc na jego po-
wierzchni ażurową warstwę ornamentalną. Odmien-
44. Relikwiarz śś. Piotra i Pawła, w. XIII. Kraków, klasztor
klarysek (fot. J. Langda)
nie potraktowany został nodus; pokrywają go
granulowane guzy powtórzone również na trzonie.
Poniżej dolnej części trzonu występuje jeszcze
dość silny, płaski gzyms wydzielający stopę.
Cała ta, bardzo bogata dekoracja zaciera w pe-
wnym stopniu właściwy kształt poszczególnych
części, nie występujący tak jasno, jak w kielichach
gotyckich, na których omawiany kielich niewąt-
pliwie był wzorowany. Świadczy o tym porównanie
z późnogotyckimi kielichami w skarbcu kościoła
Mariackiego w Krakowie, np. z kielichem z daru
pisarza Krzysztofa Noricusa, z czasu około r. 1500
snaBK
SHH
108
klasztor klarysek (fot. E. Kozłowska-Tomczyk)
opatrzony wydatnym nodusem, skomponowanym
również na zasadzie sześcioboku, tak jak w kieli-
chach późnogotyckich. Kształt czary odbiega nieco
od charakterystycznej sylwety kielichów gotyckich,
jest ona wyższa i mniej rozchylona; w dolnej części
ujmuje 'czarę koszyczek dochodzący do dwóch
piątych wysokości. W dekoracji czary i stopy posłu-
żono się motywem wici roślinnej, silnie się skręca-
jącej, o ostrym listowiu i podobnie ukształtowanych
kwiatach. Nie przylega ona ściśle do podłoża, po-
szczególne człony odchylają się tworząc na jego po-
wierzchni ażurową warstwę ornamentalną. Odmien-
44. Relikwiarz śś. Piotra i Pawła, w. XIII. Kraków, klasztor
klarysek (fot. J. Langda)
nie potraktowany został nodus; pokrywają go
granulowane guzy powtórzone również na trzonie.
Poniżej dolnej części trzonu występuje jeszcze
dość silny, płaski gzyms wydzielający stopę.
Cała ta, bardzo bogata dekoracja zaciera w pe-
wnym stopniu właściwy kształt poszczególnych
części, nie występujący tak jasno, jak w kielichach
gotyckich, na których omawiany kielich niewąt-
pliwie był wzorowany. Świadczy o tym porównanie
z późnogotyckimi kielichami w skarbcu kościoła
Mariackiego w Krakowie, np. z kielichem z daru
pisarza Krzysztofa Noricusa, z czasu około r. 1500
snaBK
SHH
108