DOI Artikel:
Ross, Juliusz: Związki Słowaczyzny i Małopolski w dziedzinie rzeźby nagrobkowej z okresu renesansu i manieryzmu
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.20355#0141
przylegającej od strony pd. do kościoła parafialnego
w Bardiowie12. Zachowana płyta nagrobna wykonana
jest z marmuru brunatnego z białymi żyłkami. Wy-
obraża zmarłego w całej postaci, przybranego
w zbroję i stojącego na lwie. Głowa rycerza w spi-
czastym szyszaku typu węgierskiego, z „policzkami^
po bokach i nosalem u góry, oparta jest o poduszkę.
Rycerz lekko zgiętą lewą rękę opiera na rękojeści
szabli, której głowica wystaje ponad dłonią; prawą
ręką uniesioną do wysokości ramienia trzyma cho-
rągiew.
Współczesna nagrobkowi Aleksego Thurzona
nagrobek katedry gnieźnieńskiej (Sprawozdania KHS VI, Kra-
ków 1900, s. 164).
12 J. Łepkowski, Bardyów (Teka Wileńska IV, Wilno
1858, s. 106). — E. Janota, Zapiski o Bardyjowie i najbliższej
okolicy (Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego,
posz. III, VI, Kraków 1862, s. 142—143). — V. Myskovszky,
Bartfa kozepkori muemlekei (Monumenta Hungariae Archaeolo-
gica, kótet IV, resz. I, Budapest 1879, s. 112—115, il. 19). —
Wagner, o.c., s. 156, il. 164. — A. Cidlinska, Bardejov,
Martin 1956, s. 13—14, il. 8.
4. Płyta nagrobkowa Seweryna Bonera (zm. 1549). Kraków,
kościół Mariacki (fot. J. Krieger)
jest znajdująca się w kościele parafialnym w Lewoczy,
podobnie skomponowana, kamienna płyta Jana
Thurzona, zmarłego w r. 155813, bardziej jednak
od niej schematyczna i nie wybiegająca poza kon-
cepcje późnogotyckich płyt nagrobnych na tamtym
terenie (ryc. 3, 4). Wykonana w wapieniu, twarda
w formie — nie da się zestawić ze współczesnymi
nagrobkami w Krakowie, które przy dokładniejszej
analizie wykazują już zupełnie odmienną orientację
nowożytną14.
Pod stopami wyobrażonych postaci w obu po-
wyżej omówionych nagrobkach znajdują się usta-
13 Divald, o.c., s. 108, tabl. XXI, il. 2. — Schurer
und Wiese, o.c., s. 206—207, przypis 296, il. 296.
14 Sokołowski (/.c.) pisze: „Nagrobki Turzonów w Le-
woczy są grube, w pospolity sposób odkute“. Płyta Seweryna
Bonera w kościele Mariackim w Krakowie, najbliższa może
omawianemu nagrobkowi w Lewoczy, sprawiona została
w r. 1538. Por.: T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa, wyd. I,
Kraków 1950, s. 181, il. 115. — A. Bochnak, Mecenat Zy-
gmunta Starego w zakresie rzemiosła artystycznego (Studia do
dziejów Wawelu II, Kraków 1960, s. 230—231).
3. Nagrobek Jana Thurzona (zm. 1558). Lewocza, kościół
parafialny Św. Jakuba (wg Horvatha)
133
w Bardiowie12. Zachowana płyta nagrobna wykonana
jest z marmuru brunatnego z białymi żyłkami. Wy-
obraża zmarłego w całej postaci, przybranego
w zbroję i stojącego na lwie. Głowa rycerza w spi-
czastym szyszaku typu węgierskiego, z „policzkami^
po bokach i nosalem u góry, oparta jest o poduszkę.
Rycerz lekko zgiętą lewą rękę opiera na rękojeści
szabli, której głowica wystaje ponad dłonią; prawą
ręką uniesioną do wysokości ramienia trzyma cho-
rągiew.
Współczesna nagrobkowi Aleksego Thurzona
nagrobek katedry gnieźnieńskiej (Sprawozdania KHS VI, Kra-
ków 1900, s. 164).
12 J. Łepkowski, Bardyów (Teka Wileńska IV, Wilno
1858, s. 106). — E. Janota, Zapiski o Bardyjowie i najbliższej
okolicy (Rocznik Towarzystwa Naukowego Krakowskiego,
posz. III, VI, Kraków 1862, s. 142—143). — V. Myskovszky,
Bartfa kozepkori muemlekei (Monumenta Hungariae Archaeolo-
gica, kótet IV, resz. I, Budapest 1879, s. 112—115, il. 19). —
Wagner, o.c., s. 156, il. 164. — A. Cidlinska, Bardejov,
Martin 1956, s. 13—14, il. 8.
4. Płyta nagrobkowa Seweryna Bonera (zm. 1549). Kraków,
kościół Mariacki (fot. J. Krieger)
jest znajdująca się w kościele parafialnym w Lewoczy,
podobnie skomponowana, kamienna płyta Jana
Thurzona, zmarłego w r. 155813, bardziej jednak
od niej schematyczna i nie wybiegająca poza kon-
cepcje późnogotyckich płyt nagrobnych na tamtym
terenie (ryc. 3, 4). Wykonana w wapieniu, twarda
w formie — nie da się zestawić ze współczesnymi
nagrobkami w Krakowie, które przy dokładniejszej
analizie wykazują już zupełnie odmienną orientację
nowożytną14.
Pod stopami wyobrażonych postaci w obu po-
wyżej omówionych nagrobkach znajdują się usta-
13 Divald, o.c., s. 108, tabl. XXI, il. 2. — Schurer
und Wiese, o.c., s. 206—207, przypis 296, il. 296.
14 Sokołowski (/.c.) pisze: „Nagrobki Turzonów w Le-
woczy są grube, w pospolity sposób odkute“. Płyta Seweryna
Bonera w kościele Mariackim w Krakowie, najbliższa może
omawianemu nagrobkowi w Lewoczy, sprawiona została
w r. 1538. Por.: T. Dobrowolski, Sztuka Krakowa, wyd. I,
Kraków 1950, s. 181, il. 115. — A. Bochnak, Mecenat Zy-
gmunta Starego w zakresie rzemiosła artystycznego (Studia do
dziejów Wawelu II, Kraków 1960, s. 230—231).
3. Nagrobek Jana Thurzona (zm. 1558). Lewocza, kościół
parafialny Św. Jakuba (wg Horvatha)
133