6. Płyta nagrobkowa Jerzego 6eredyego (zm. 1557). Bardiów,
kościół parafialny Św. Idziego (fot. J. Ross)
dawnej tumby, obecnie wmurowanej w ścianę
kaplicy „MAGNIFICO DNO GEORGIO DE
SERED.. .KATHARINA BWCZYNSKA DE OL-
SZYN CONIUNX. HOC MONUMENTUM EX
PIETATE POSUIT. OBIIT AUTEM XXIII
DIE APRILIS ANNO DOMINI MDLVIICC‘22.
Olszyny, z których pochodziła żona Jerzego Sere-
dyego, położone są w pobliżu Czchowa, Zakliczyna,
a także Lipnicy Wielkie'. W Czchowie i Zakliczynie
znajdowały się nagrobki dłuta Canavesiego23, wy-
kazujące tylko nieznaczne analogie z omówioną
22 Łepkowski, l.c. — Janota, o.c., s. 143.
23 Sinko-Popielowa, o.c., s. 136 oraz 144—145.
24 S. Tomkowicz, Powiat grybowski (Teka GKG Zach. I,
Kraków 1900, s. 145—146 oraz ił. 20 na s. 144). — A. Misiąg-
Bocheńska, Powiat nowosądecki (Kat. zab. szt. w Polsce
I, pod redakcją J. Szabłowskiego, Warszawa 1953, tekst s. 304).
2i) A. Kraushar, Olbracht Łaski, wojewoda sieradzki, I,
Warszawa—Kraków 1882, s. 39. W tymże opracowaniu Kraus-
har podaje dokładną datę zgonu Katarzyny secundo voto
7. Nagrobek Kaspra Wielogłowskiego (zm. 1564), przypisany
Hieronimowi Canavesiemu. Czchów, kościół parafialny Naro-
dzenia NPMarii (fot. T. Chrzanowski)
płytą w Bardiowie. Bardziej bliska pod względem
kompozycji wydaje się płyta z postacią rycerza
Stanisława Trzecieskiego w Lipnicy Wielkiej z czasu
około r. 1554. Wykonana jest jednak prymitywniej
przez nieznanego kamieniarza24. Po śmierci Jerzego
Seredyego, wdowa wyszła po raz drugi za mąż
w r. 1558 za Wojciecha (zwanego Olbrachtem)
Łaskiego, znanego magnata, mecenasa doby polskiego
Odrodzenia, który angażował ludzi „wszelkich pro-
fesji**25 * * * * *. Toteż fundatorka pomnika Jerzego Sere-
dyego w Bardiowie utrzymywała zapewne kontakty
Łaskiej: 26 lutego 1561 w zamku kieżmarskim. — Boniecki,
o.c., XV, s. 191. — J. Vencko, Dejiny stiavnickeho opatstva
na Spiśi, Rużomberok 1927, s. 85. — B. Nadolski, Mecenat
literacki w dobie Odrodzenia (Odrodzenie w Polsce V, Historia
sztuki. Warszawa 1958, s. 378—379).— Przebywający w Polsce
architekt, a zarazem złotnik i medalier, Jan Jakub Caraglio,
nadworny artysta Zygmunta Augusta, był również w r. 1557
u Wojciecha Łaskiego w Kieżmarku (L. Lepszy, Jakub
Caraglio w Polsce, Sprawozdania KHS VI, Kraków 19005
135
kościół parafialny Św. Idziego (fot. J. Ross)
dawnej tumby, obecnie wmurowanej w ścianę
kaplicy „MAGNIFICO DNO GEORGIO DE
SERED.. .KATHARINA BWCZYNSKA DE OL-
SZYN CONIUNX. HOC MONUMENTUM EX
PIETATE POSUIT. OBIIT AUTEM XXIII
DIE APRILIS ANNO DOMINI MDLVIICC‘22.
Olszyny, z których pochodziła żona Jerzego Sere-
dyego, położone są w pobliżu Czchowa, Zakliczyna,
a także Lipnicy Wielkie'. W Czchowie i Zakliczynie
znajdowały się nagrobki dłuta Canavesiego23, wy-
kazujące tylko nieznaczne analogie z omówioną
22 Łepkowski, l.c. — Janota, o.c., s. 143.
23 Sinko-Popielowa, o.c., s. 136 oraz 144—145.
24 S. Tomkowicz, Powiat grybowski (Teka GKG Zach. I,
Kraków 1900, s. 145—146 oraz ił. 20 na s. 144). — A. Misiąg-
Bocheńska, Powiat nowosądecki (Kat. zab. szt. w Polsce
I, pod redakcją J. Szabłowskiego, Warszawa 1953, tekst s. 304).
2i) A. Kraushar, Olbracht Łaski, wojewoda sieradzki, I,
Warszawa—Kraków 1882, s. 39. W tymże opracowaniu Kraus-
har podaje dokładną datę zgonu Katarzyny secundo voto
7. Nagrobek Kaspra Wielogłowskiego (zm. 1564), przypisany
Hieronimowi Canavesiemu. Czchów, kościół parafialny Naro-
dzenia NPMarii (fot. T. Chrzanowski)
płytą w Bardiowie. Bardziej bliska pod względem
kompozycji wydaje się płyta z postacią rycerza
Stanisława Trzecieskiego w Lipnicy Wielkiej z czasu
około r. 1554. Wykonana jest jednak prymitywniej
przez nieznanego kamieniarza24. Po śmierci Jerzego
Seredyego, wdowa wyszła po raz drugi za mąż
w r. 1558 za Wojciecha (zwanego Olbrachtem)
Łaskiego, znanego magnata, mecenasa doby polskiego
Odrodzenia, który angażował ludzi „wszelkich pro-
fesji**25 * * * * *. Toteż fundatorka pomnika Jerzego Sere-
dyego w Bardiowie utrzymywała zapewne kontakty
Łaskiej: 26 lutego 1561 w zamku kieżmarskim. — Boniecki,
o.c., XV, s. 191. — J. Vencko, Dejiny stiavnickeho opatstva
na Spiśi, Rużomberok 1927, s. 85. — B. Nadolski, Mecenat
literacki w dobie Odrodzenia (Odrodzenie w Polsce V, Historia
sztuki. Warszawa 1958, s. 378—379).— Przebywający w Polsce
architekt, a zarazem złotnik i medalier, Jan Jakub Caraglio,
nadworny artysta Zygmunta Augusta, był również w r. 1557
u Wojciecha Łaskiego w Kieżmarku (L. Lepszy, Jakub
Caraglio w Polsce, Sprawozdania KHS VI, Kraków 19005
135