DOI article:
Žuk, Ihor: Zakopiańszczyzna - secesja - neoklasycyzm: ewolucja stylowa w twórczości Tadeusza Obmińskiego
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.38234#0103
102
4. Willa Boguckiego w Mikuliczynie. Wg „Architekt”, 1904, nr 7, tabi. XLI
Ludwikowi Wierzbickiemu - znanemu wielbicielowi i ba-
daczowi zabytków sztuki ludowej35.
W roku 1903 we wsi Mikuliczyn pod Jaremczem wybu-
dowano willę według projektu Tadeusza Obmińskiego dla
znanego inżyniera, docenta Politechniki (później profeso-
ra) Jana Boguckiego36. Artykuł, zamieszczony w krakow-
skim „Architekcie”, zawiera następujące informacje o tej
budowli: „Autorem tych planów jest architekt T. Obmiń-
ski, który je opracował wspólnie z inż. Boguckim w ten
sposób, że rzuty poziome, rozkład mas i fasada od goś-
cińca są pomysłu p. Boguckiego, całośc zaś ujął w archi-
tektoniczne ramy stylu zakopiańskiego arch. Obmiński.
Motywy konstrukcyjne i zdobnicze, rozrzucone obficie
po tej niewielkiej, lecz stylowej budowie, są znane częś-
35 Pod opublikowaym zdjęciem wnętrza („Architekt”, 1904, nr 7, tabi.
XXXI) umieszczono podpis: „Nowy dworzec kolei państwowej
we Lwowie. Sala restauracyjna III. klasy. Arch. A. Zachariewicz.
Stolarszczyzna według projektu arch. T. Obmińskiego”. Alfred Za-
chariewicz i Tadeusz Obmiński otrzymali pracę przy wnętrzach
dworca po konflikcie między Ludwikiem Wierzbickim a projek-
tantem elewacji głównego gmachu dworcowego Władysławem
Sadłowskim, skutkiem czego było odsunięcie Sadłowskiego od
dalszej realizacji projektu. Zob. Nowy dworzec kolei państwowej
we Lwowie, „Architekt”, 1904, nr 7, s. 101-110.
36 Willa prof. /. Boguckiego w Mikuliczynie, „Architekt”, 1904, nr 7,
s. 125-126, tabi. XL, XLI, XLII. Oprócz willi, wybudowanej w dob-
nie rzeki Prut przy gościńcu między Mikuliczynem a Tatarowem,
Tadeusz Obmiński wykonał projekt domu gminnego dla Mikuli-
czyna (ibidem, s. 126, tabi. XLIII).
ciowo skądinąd, w znacznej zaś części pochodzą ze stu-
dyów arch. Obmińskiego, który je zbierał w całej Galicji
[•••Г37 [U- 4].
Warto zwrócić uwagę na użyte sformułowanie: „całość”
projektowanej budowli Obmiński „ujął w architektonicz-
ne ramy stylu”. Już w tym wczesnym okresie Obmiński
jako fachowiec wyróżniał się darem umiejętnego dopro-
wadzenia form architektury do ogólnej stylowej harmo-
nii. Przy tym wykazywał on również gruntowną wiedzę
o właściwościach materiałów i możliwościach konstruk-
cji budowlanych, o dopuszczalnych konfiguracjach pla-
nu oraz o realistycznych zasadach układania kosztorysu.
Właśnie za te umiejętności fachowe będą go cenili bu-
downiczowie lwowscy, zapraszając do współpracy w na-
stępnych latach.
W tym samym okresie na zamówienie arcybiskupa
Bilczewskiego młody asystent Politechniki opracował,
również z użyciem elementów stylu zakopiańskiego, pro-
jekty typowe kościółków wiejskich, obliczonych na 200,
400 oraz 600 parafian, opublikowane w „Czasopiśmie
Technicznym”38.
We Lwowie zastosował Obmiński formy zakopiańskie
w projekcie willi Mieczysława Zadory Paszkudzkiego, wy-
budowanej w latach 1904-1905 przy końcu nowo otwo-
rzonej ulicy 29 Listopada (ob. ul. Konowalca 98) [il. 5].
37 Ibidem, s. 125.
38 Projektu wiejskich kościółków, „Czasopismo Techniczne”, 1904, nr 1,
s. 6, tabi. I, II, III. Rysunki te reprodukuje Jakub Lewicki (Między
tradycją a nowoczesnością, s. 185, 221-222 [jakwprzyp. 7]).
4. Willa Boguckiego w Mikuliczynie. Wg „Architekt”, 1904, nr 7, tabi. XLI
Ludwikowi Wierzbickiemu - znanemu wielbicielowi i ba-
daczowi zabytków sztuki ludowej35.
W roku 1903 we wsi Mikuliczyn pod Jaremczem wybu-
dowano willę według projektu Tadeusza Obmińskiego dla
znanego inżyniera, docenta Politechniki (później profeso-
ra) Jana Boguckiego36. Artykuł, zamieszczony w krakow-
skim „Architekcie”, zawiera następujące informacje o tej
budowli: „Autorem tych planów jest architekt T. Obmiń-
ski, który je opracował wspólnie z inż. Boguckim w ten
sposób, że rzuty poziome, rozkład mas i fasada od goś-
cińca są pomysłu p. Boguckiego, całośc zaś ujął w archi-
tektoniczne ramy stylu zakopiańskiego arch. Obmiński.
Motywy konstrukcyjne i zdobnicze, rozrzucone obficie
po tej niewielkiej, lecz stylowej budowie, są znane częś-
35 Pod opublikowaym zdjęciem wnętrza („Architekt”, 1904, nr 7, tabi.
XXXI) umieszczono podpis: „Nowy dworzec kolei państwowej
we Lwowie. Sala restauracyjna III. klasy. Arch. A. Zachariewicz.
Stolarszczyzna według projektu arch. T. Obmińskiego”. Alfred Za-
chariewicz i Tadeusz Obmiński otrzymali pracę przy wnętrzach
dworca po konflikcie między Ludwikiem Wierzbickim a projek-
tantem elewacji głównego gmachu dworcowego Władysławem
Sadłowskim, skutkiem czego było odsunięcie Sadłowskiego od
dalszej realizacji projektu. Zob. Nowy dworzec kolei państwowej
we Lwowie, „Architekt”, 1904, nr 7, s. 101-110.
36 Willa prof. /. Boguckiego w Mikuliczynie, „Architekt”, 1904, nr 7,
s. 125-126, tabi. XL, XLI, XLII. Oprócz willi, wybudowanej w dob-
nie rzeki Prut przy gościńcu między Mikuliczynem a Tatarowem,
Tadeusz Obmiński wykonał projekt domu gminnego dla Mikuli-
czyna (ibidem, s. 126, tabi. XLIII).
ciowo skądinąd, w znacznej zaś części pochodzą ze stu-
dyów arch. Obmińskiego, który je zbierał w całej Galicji
[•••Г37 [U- 4].
Warto zwrócić uwagę na użyte sformułowanie: „całość”
projektowanej budowli Obmiński „ujął w architektonicz-
ne ramy stylu”. Już w tym wczesnym okresie Obmiński
jako fachowiec wyróżniał się darem umiejętnego dopro-
wadzenia form architektury do ogólnej stylowej harmo-
nii. Przy tym wykazywał on również gruntowną wiedzę
o właściwościach materiałów i możliwościach konstruk-
cji budowlanych, o dopuszczalnych konfiguracjach pla-
nu oraz o realistycznych zasadach układania kosztorysu.
Właśnie za te umiejętności fachowe będą go cenili bu-
downiczowie lwowscy, zapraszając do współpracy w na-
stępnych latach.
W tym samym okresie na zamówienie arcybiskupa
Bilczewskiego młody asystent Politechniki opracował,
również z użyciem elementów stylu zakopiańskiego, pro-
jekty typowe kościółków wiejskich, obliczonych na 200,
400 oraz 600 parafian, opublikowane w „Czasopiśmie
Technicznym”38.
We Lwowie zastosował Obmiński formy zakopiańskie
w projekcie willi Mieczysława Zadory Paszkudzkiego, wy-
budowanej w latach 1904-1905 przy końcu nowo otwo-
rzonej ulicy 29 Listopada (ob. ul. Konowalca 98) [il. 5].
37 Ibidem, s. 125.
38 Projektu wiejskich kościółków, „Czasopismo Techniczne”, 1904, nr 1,
s. 6, tabi. I, II, III. Rysunki te reprodukuje Jakub Lewicki (Między
tradycją a nowoczesnością, s. 185, 221-222 [jakwprzyp. 7]).