DOI Artikel:
Biedrońska-Słota, Beata: Tkaniny zdobione napisami arabskimi w szatach liturgicznych pochodzących z kościoła Mariackiego w Gdańsku, przechowywanych w Muzeum Narodowym w Gdańsku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.44936#0028
ZI
9. Fragment tkaniny podobnej do tkaniny ornatu (MNG 239, il. 3), Norymberga, Germa-
nisches Nationalmuseum. Fot. В. Biedrońska-Slotowa
i napisami arabskimi24. Tkaniny o zbliżonej kompozycji
zachowały się także w wielu kolekcjach na świecie. Au-
torzy publikacji im poświęconych zgodnie łączą ich wy-
konanie z warsztatami tkackimi czynnymi w Granadzie
na przełomie XIV i XV w. Do tej grupy zaliczyć należy
fragmenty tkanin przechowywane w Cleveland Museum
of Art (nr inw. 1939.36), Museo Nazionale del Bargello we
Florencji25, Muzeum w Terassie (CDMT inw. 289), Da-
vid Collection w Kopenhadze26, Metropolitan Museum
of Art27 oraz kapę liturgiczną znajdującą się w wyżej wy-
24 C. Herrero Carretero, Museo de Telas medievales. Monasterio
de Santa Maria la Real de Huelgas. Burgos, Burgos 1988, s. 95-101
(szczególnie tkanina z trumny Alfonso de la Cerda, 1271-1333),
s. 113-118; M. Scott, Fashion in the Middle Ages, Los Angeles 2011,
fig- 72.
25 Islamic Silk. Design and Context, red. C. M. Suriano, S. Carboni,
Firenze 1999, kat. nr 19.
26 K. von Folsach, Woven Treasures, Textiles from the World of
Islam, Copenhagen 1993, kat. nr 19.
27 Masterpieces from the Department of Islamic Art in the Metropolitan
Museum of Art, red. M. Ekhtiar et al., New York 2011, kat. nr 49.
mienionym Muzeum w Burgos28. W ich wzorze występuje
zawsze inskrypcja w stylu naschi głosząca „Chwała nasze-
mu panu sułtanowi”.
Podkreślić należy raz jeszcze, że wszystkie te tkani-
ny produkowane w hiszpańskich warsztatach dają wy-
raz miejscowej saraceńskiej tradycji. W przeciwieństwie
do nich, podobnie komponowane tkaniny wykonywa-
ne w warsztatach włoskich jedynie kopiowały obce wzo-
ry. Pismo w ich przypadku wykorzystywano jedynie jako
znak graficzny, a kształt liter wyłącznie naśladowano.
W efekcie powstawały napisy nie do odczytania, stano-
wiące rodzaj ornamentu. Jako przykład można przywołać
ornat ze skarbca katedry Wniebowzięcia Matki Boskiej
w Chur z włoskiej tkaniny w pasy z napisami pseudoku-
ficznymi i rozetami, datowany na XIV w.29
28 Al Andalus. The Art of Islamie Spain, red. J.D. Dodds, New York
1992, s. 106, il. 98; A.E. Wardwell, “Panni Tartarici”: Eastern Is-
lamic Silks Woven with Gold and Silver (13th and 14th Centuries),
“Islamic Art”, 3,1989, s. 95-173, fig. 24.
29 L. von Wilckens, Die textilen Künste, il. 112 (jak w przyp. 20).
9. Fragment tkaniny podobnej do tkaniny ornatu (MNG 239, il. 3), Norymberga, Germa-
nisches Nationalmuseum. Fot. В. Biedrońska-Slotowa
i napisami arabskimi24. Tkaniny o zbliżonej kompozycji
zachowały się także w wielu kolekcjach na świecie. Au-
torzy publikacji im poświęconych zgodnie łączą ich wy-
konanie z warsztatami tkackimi czynnymi w Granadzie
na przełomie XIV i XV w. Do tej grupy zaliczyć należy
fragmenty tkanin przechowywane w Cleveland Museum
of Art (nr inw. 1939.36), Museo Nazionale del Bargello we
Florencji25, Muzeum w Terassie (CDMT inw. 289), Da-
vid Collection w Kopenhadze26, Metropolitan Museum
of Art27 oraz kapę liturgiczną znajdującą się w wyżej wy-
24 C. Herrero Carretero, Museo de Telas medievales. Monasterio
de Santa Maria la Real de Huelgas. Burgos, Burgos 1988, s. 95-101
(szczególnie tkanina z trumny Alfonso de la Cerda, 1271-1333),
s. 113-118; M. Scott, Fashion in the Middle Ages, Los Angeles 2011,
fig- 72.
25 Islamic Silk. Design and Context, red. C. M. Suriano, S. Carboni,
Firenze 1999, kat. nr 19.
26 K. von Folsach, Woven Treasures, Textiles from the World of
Islam, Copenhagen 1993, kat. nr 19.
27 Masterpieces from the Department of Islamic Art in the Metropolitan
Museum of Art, red. M. Ekhtiar et al., New York 2011, kat. nr 49.
mienionym Muzeum w Burgos28. W ich wzorze występuje
zawsze inskrypcja w stylu naschi głosząca „Chwała nasze-
mu panu sułtanowi”.
Podkreślić należy raz jeszcze, że wszystkie te tkani-
ny produkowane w hiszpańskich warsztatach dają wy-
raz miejscowej saraceńskiej tradycji. W przeciwieństwie
do nich, podobnie komponowane tkaniny wykonywa-
ne w warsztatach włoskich jedynie kopiowały obce wzo-
ry. Pismo w ich przypadku wykorzystywano jedynie jako
znak graficzny, a kształt liter wyłącznie naśladowano.
W efekcie powstawały napisy nie do odczytania, stano-
wiące rodzaj ornamentu. Jako przykład można przywołać
ornat ze skarbca katedry Wniebowzięcia Matki Boskiej
w Chur z włoskiej tkaniny w pasy z napisami pseudoku-
ficznymi i rozetami, datowany na XIV w.29
28 Al Andalus. The Art of Islamie Spain, red. J.D. Dodds, New York
1992, s. 106, il. 98; A.E. Wardwell, “Panni Tartarici”: Eastern Is-
lamic Silks Woven with Gold and Silver (13th and 14th Centuries),
“Islamic Art”, 3,1989, s. 95-173, fig. 24.
29 L. von Wilckens, Die textilen Künste, il. 112 (jak w przyp. 20).