DOI Artikel:
Bednarek, Anna: Historia jednego albumu. Pomniki Krakowa. Sztuka i starożytność = Monumenta antiquae artis Cracoviensia Karola Beyera i Melecjusza Dutkiewicza
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.44936#0097
96
ALDl'B КО Г KK XI Ik A.
a) WIDOK ULICY KOPERNIKA W TORUNIU. b) WIDOK WIEŻY KOPERNIKA W FRAUENEURCU.
A«4»4rwt falera i ŻWwwwm I* JJ.
14. Ulica Kopernika w Toruniu i wieża Kopernika we Fromborku, światłodruk, K. Beyer
i M. Dutkiewicz, pubi, w: Album wydane staraniem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poz-
naniu w czterechsetną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, oprać. I. Polkowski, Gniez-
no 1873, tabi. II. Biblioteka Narodowa
Archeologicznej, odmówiła ona jego współfinansowa-
nia105. Do sprawy więcej nie powrócono, zaś uwaga człon-
ków Komisji Historii Sztuki na kolejnych posiedzeniach
przeniosła się na kwestię publikowania przez nią własne-
go pisma106. W czerwcu 1876 r. sprawa była już raczej prze-
sądzona - jak stwierdził Łuszczkiewicz, „zadanie wydaw-
nictwa pomników sztuki Krakowa z funduszu Ks. Jerzego
Lubomirskiego zdaje się nieodżyje więcej”107. Wydaje się
więc, że w natłoku bieżących spraw, kolejnych inicjatyw
i planów wydawniczych idea Pomników Krakowa popadła
w zapomnienie, a jednocześnie jej realizacja - wymaga-
jąca sporych środków finansowych - okazała się trudna
105 ANPP, sygn. PAU WI-22, s. 9; Sprawozdania, 1874, nr 3, „Rozpra-
wy Wydziału Filologicznego”, 1,1874, s. L (jak w przyp. 101).
106 ANPP, sygn. PAU WI-22, s. 20, 24,30, 35.
107 Ibidem, s. 25.
lub może nawet niemożliwa. Ponadto pierwszy zeszyt naj-
prawdopodobniej nie sprzedał się zbyt dobrze (w lutym
1875 r. Beyer miał jeszcze sto egzemplarzy108, a więc niemal
jedną trzecią nakładu), co, jak można przypuszczać, nie
zachęcało do podjęcia trudu przygotowania kolejnych.
Sam Rzewuski nie zapomniał o niezrealizowanej umo-
wie na album Ołtarza Mariackiego i w swoim testamen-
cie zobowiązał fotografa, który przejmie jego zakład, do
jego wykonania „wedle wszelkich zasad nowych wynalaz-
ków fotografii nie fotodrukiem, ale sposobem gryzionym
na miedzi”109, a więc w technice heliograwiury. Rzewu-
ski zmarł w 1888 r., ale do realizacji jego woli nie doszło,
zaś rachunek z Lubomirskimi został uregulowany w inny
108 Ibidem, s. 17.
109 A. Kleczkowski, Walery Rzewuski, s. 109-110 (jak w przyp. 58).
ALDl'B КО Г KK XI Ik A.
a) WIDOK ULICY KOPERNIKA W TORUNIU. b) WIDOK WIEŻY KOPERNIKA W FRAUENEURCU.
A«4»4rwt falera i ŻWwwwm I* JJ.
14. Ulica Kopernika w Toruniu i wieża Kopernika we Fromborku, światłodruk, K. Beyer
i M. Dutkiewicz, pubi, w: Album wydane staraniem Towarzystwa Przyjaciół Nauk w Poz-
naniu w czterechsetną rocznicę urodzin Mikołaja Kopernika, oprać. I. Polkowski, Gniez-
no 1873, tabi. II. Biblioteka Narodowa
Archeologicznej, odmówiła ona jego współfinansowa-
nia105. Do sprawy więcej nie powrócono, zaś uwaga człon-
ków Komisji Historii Sztuki na kolejnych posiedzeniach
przeniosła się na kwestię publikowania przez nią własne-
go pisma106. W czerwcu 1876 r. sprawa była już raczej prze-
sądzona - jak stwierdził Łuszczkiewicz, „zadanie wydaw-
nictwa pomników sztuki Krakowa z funduszu Ks. Jerzego
Lubomirskiego zdaje się nieodżyje więcej”107. Wydaje się
więc, że w natłoku bieżących spraw, kolejnych inicjatyw
i planów wydawniczych idea Pomników Krakowa popadła
w zapomnienie, a jednocześnie jej realizacja - wymaga-
jąca sporych środków finansowych - okazała się trudna
105 ANPP, sygn. PAU WI-22, s. 9; Sprawozdania, 1874, nr 3, „Rozpra-
wy Wydziału Filologicznego”, 1,1874, s. L (jak w przyp. 101).
106 ANPP, sygn. PAU WI-22, s. 20, 24,30, 35.
107 Ibidem, s. 25.
lub może nawet niemożliwa. Ponadto pierwszy zeszyt naj-
prawdopodobniej nie sprzedał się zbyt dobrze (w lutym
1875 r. Beyer miał jeszcze sto egzemplarzy108, a więc niemal
jedną trzecią nakładu), co, jak można przypuszczać, nie
zachęcało do podjęcia trudu przygotowania kolejnych.
Sam Rzewuski nie zapomniał o niezrealizowanej umo-
wie na album Ołtarza Mariackiego i w swoim testamen-
cie zobowiązał fotografa, który przejmie jego zakład, do
jego wykonania „wedle wszelkich zasad nowych wynalaz-
ków fotografii nie fotodrukiem, ale sposobem gryzionym
na miedzi”109, a więc w technice heliograwiury. Rzewu-
ski zmarł w 1888 r., ale do realizacji jego woli nie doszło,
zaś rachunek z Lubomirskimi został uregulowany w inny
108 Ibidem, s. 17.
109 A. Kleczkowski, Walery Rzewuski, s. 109-110 (jak w przyp. 58).