DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.28937#0014
« L I B E R I I.
nomen saltem e{us ad promisfionem confirmsndam asfumitu?
& invocatur, adeoque obligacio ejus non cx quadam sidelitace,
sed solum reverencia divini nominis, quam homo ipsi exhiberc
ii5 tenecur, causdcur. j Qua; quoque causa est, quod abscisse
loquendo obligacio voti perse majorsic, quäm juramenci, dequo
vide lacius Alphons. Toflat. Epifcopum Abulenfem in Matth. c. 5.
£7 quteft. i6z.per tot. & Fr.Suarez lib.i.de juram.c.%. j Qui-
bus ica prcemiisis, uc ad obje£tionem propius accedamus, dico,
supradi£tam asercion»m in duobus verificari, I. Sivoto seu pro-
misioni inccrius fadtce ex intervallo accedac mentale juramencum,
putä, si quis promittac servare cafiicacem, & deinde secum pro-
posicum lioc juramenco confirmec: Licec enim cunc, quoad idem
objedlum concurranc, in modo tamen obligandi, ex di£tis, dis-
*8 ferunt. j II. Si quis proximo suo secisec promisium verbis
expresis , 8c ex justis causis ex incervallo postmodö mencali ora-
tione observationem illius jurejurando asTereret: Ucrobiquc, si ju-
ramencum mencis conceptu fastum sic, conscienriam ligare ex
1 diftis dubiurn non est. j H^c de prima consideracione jura-
menti in ordine ad solum Deum. Quod considerationem secun-
dam, ad hominem scilicec, attinec, vicis m incerest, num jura-
30 meutum accipiatur de jure gcntium, an vcrö de civili. j Dc
jure gentiuni juramencum verba necesläriö non desiderat, sed
pocest fien per orane aliud JEquipollens (igntim sensibile, pec
quod incerior animi concepcus sufticiencer explicari pocef. Uc
enim nomina liominum, ica 8c alia verba caccerarum rerum signi-
ficandarum graciä invenca sunc, quce si alio modo mtelligancur,
nihil mcerest, aic Imperator in §.fiquis in nomine 29. infiit. de
legat. j Unde Ulp.in l.quoties 9. §,fiquis de hcered. insiit. 6i
quis, inquit, nomen heredis quidem non dixcrit, jed indubitabili
figno eum demonsiraverit, quod pene nihil a nontine disferat ^valet
insiitutio. Et in l. certnm 6. de reb. credit. Pedius, nihil reserre, air,
proprio nomine res appettetur, an digito ofiendatnr, an vocabulis
quibufdam demonfiretur, quoniam mutua vice fungimtur , qu<e
tantundem prefiant. Ec pro regula recepcum eil , quöd , qua*
naturalia sunc 8c otnniura genciura, non verbis, fed conseniu
(in-
nomen saltem e{us ad promisfionem confirmsndam asfumitu?
& invocatur, adeoque obligacio ejus non cx quadam sidelitace,
sed solum reverencia divini nominis, quam homo ipsi exhiberc
ii5 tenecur, causdcur. j Qua; quoque causa est, quod abscisse
loquendo obligacio voti perse majorsic, quäm juramenci, dequo
vide lacius Alphons. Toflat. Epifcopum Abulenfem in Matth. c. 5.
£7 quteft. i6z.per tot. & Fr.Suarez lib.i.de juram.c.%. j Qui-
bus ica prcemiisis, uc ad obje£tionem propius accedamus, dico,
supradi£tam asercion»m in duobus verificari, I. Sivoto seu pro-
misioni inccrius fadtce ex intervallo accedac mentale juramencum,
putä, si quis promittac servare cafiicacem, & deinde secum pro-
posicum lioc juramenco confirmec: Licec enim cunc, quoad idem
objedlum concurranc, in modo tamen obligandi, ex di£tis, dis-
*8 ferunt. j II. Si quis proximo suo secisec promisium verbis
expresis , 8c ex justis causis ex incervallo postmodö mencali ora-
tione observationem illius jurejurando asTereret: Ucrobiquc, si ju-
ramencum mencis conceptu fastum sic, conscienriam ligare ex
1 diftis dubiurn non est. j H^c de prima consideracione jura-
menti in ordine ad solum Deum. Quod considerationem secun-
dam, ad hominem scilicec, attinec, vicis m incerest, num jura-
30 meutum accipiatur de jure gcntium, an vcrö de civili. j Dc
jure gentiuni juramencum verba necesläriö non desiderat, sed
pocest fien per orane aliud JEquipollens (igntim sensibile, pec
quod incerior animi concepcus sufticiencer explicari pocef. Uc
enim nomina liominum, ica 8c alia verba caccerarum rerum signi-
ficandarum graciä invenca sunc, quce si alio modo mtelligancur,
nihil mcerest, aic Imperator in §.fiquis in nomine 29. infiit. de
legat. j Unde Ulp.in l.quoties 9. §,fiquis de hcered. insiit. 6i
quis, inquit, nomen heredis quidem non dixcrit, jed indubitabili
figno eum demonsiraverit, quod pene nihil a nontine disferat ^valet
insiitutio. Et in l. certnm 6. de reb. credit. Pedius, nihil reserre, air,
proprio nomine res appettetur, an digito ofiendatnr, an vocabulis
quibufdam demonfiretur, quoniam mutua vice fungimtur , qu<e
tantundem prefiant. Ec pro regula recepcum eil , quöd , qua*
naturalia sunc 8c otnniura genciura, non verbis, fed conseniu
(in-