DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.23355#0144
140
PAŃSTWO WIŚLAN I PAŃSTWO POLAN
Wykopaliska na kopcu Krakusa w Krakowie
jenia doraźnych potrzeb. Mielibyśmy więc zapewne w południowej Polsce do czynie-
nia z nieco odmienną specyfiką rozwojową, zwłaszcza na przestrzeni od schyłku IX w.
do momentu włączenia tych ziem do Państwa Polan. Zagadnienia te są niestety jeszcze
dosyć słabo zbadane i trudno by się kusić o ich syntezę.
Pewnym interesującym szczegółem jest występowanie na obszarze Państwa Wiślan
na odcinku od Krakowa po Sandomierz wielkich kurhanów tego typu co kopiec Krakusa
w Krakowie, czy kopiec Wandy w Mogile, lub kopiec „Salve Regina“ pod Sandomie-
rzem. Chronologia tych obiektów nie jest jeszcze lepiej ustalona, gdyż badano je-
dynie kopiec Krakusa. Z pewną dozą prawdopodobieństwa można je odnieść do VIII
lub IX w.
Innym interesującym szczegółem są cmentarzyska niewielkich kurhanów z war-
stwą ciałopalenia, występujących najliczniej na terytorium wschodnich połaci ziemi
Wiślan, w Sandomierskiem i Lubelskiem a także na Podkarpaciu. W świetle badań,
przeprowadzonych w Lipsku, pow. Zamość, można je uznać za pochodzące z VIII—
—IX w.
Wreszcie pewną wskazówką na bardzo bliskie powiązanie ziem Wiślan z Pań-
stwem Wielkomorawskim mogą być niektóre kategorie znalezisk archeologicznych,
zwłaszcza takich, jak interesujące „grzywny” żelazne. Długie sztabki płaskiego że-
laza pełniły na obszarze wielkomorawskim funkcję miernika wartości, surogatu pie-
niądza. U nas znaleziono pewną ilość takich sztabek w skarbie żelaznym, odkrytym
w Zawadzie Lanckorońskiej oraz w Stradowie. Pochodzą one z przełomu IX/X w.
Także gromadne znalezisko narzędzi żelaznych z Nowej Huty, datowane co prawda
na XI w., wskazuje niezmiernie bliskie nawiązanie do tradycyjnych form narzędzi
wielkomorawskich z IX w.
Ogólnie biorąc zagadnienie Państwa Wiślan w świetle materiałów archeologicz-
nych ciągle jest jeszcze słabo zarysowane i oczekuje dopiero na szczegółowe studia
PAŃSTWO WIŚLAN I PAŃSTWO POLAN
Wykopaliska na kopcu Krakusa w Krakowie
jenia doraźnych potrzeb. Mielibyśmy więc zapewne w południowej Polsce do czynie-
nia z nieco odmienną specyfiką rozwojową, zwłaszcza na przestrzeni od schyłku IX w.
do momentu włączenia tych ziem do Państwa Polan. Zagadnienia te są niestety jeszcze
dosyć słabo zbadane i trudno by się kusić o ich syntezę.
Pewnym interesującym szczegółem jest występowanie na obszarze Państwa Wiślan
na odcinku od Krakowa po Sandomierz wielkich kurhanów tego typu co kopiec Krakusa
w Krakowie, czy kopiec Wandy w Mogile, lub kopiec „Salve Regina“ pod Sandomie-
rzem. Chronologia tych obiektów nie jest jeszcze lepiej ustalona, gdyż badano je-
dynie kopiec Krakusa. Z pewną dozą prawdopodobieństwa można je odnieść do VIII
lub IX w.
Innym interesującym szczegółem są cmentarzyska niewielkich kurhanów z war-
stwą ciałopalenia, występujących najliczniej na terytorium wschodnich połaci ziemi
Wiślan, w Sandomierskiem i Lubelskiem a także na Podkarpaciu. W świetle badań,
przeprowadzonych w Lipsku, pow. Zamość, można je uznać za pochodzące z VIII—
—IX w.
Wreszcie pewną wskazówką na bardzo bliskie powiązanie ziem Wiślan z Pań-
stwem Wielkomorawskim mogą być niektóre kategorie znalezisk archeologicznych,
zwłaszcza takich, jak interesujące „grzywny” żelazne. Długie sztabki płaskiego że-
laza pełniły na obszarze wielkomorawskim funkcję miernika wartości, surogatu pie-
niądza. U nas znaleziono pewną ilość takich sztabek w skarbie żelaznym, odkrytym
w Zawadzie Lanckorońskiej oraz w Stradowie. Pochodzą one z przełomu IX/X w.
Także gromadne znalezisko narzędzi żelaznych z Nowej Huty, datowane co prawda
na XI w., wskazuje niezmiernie bliskie nawiązanie do tradycyjnych form narzędzi
wielkomorawskich z IX w.
Ogólnie biorąc zagadnienie Państwa Wiślan w świetle materiałów archeologicz-
nych ciągle jest jeszcze słabo zarysowane i oczekuje dopiero na szczegółowe studia