— 8% —
quando ad pleniorem Scholasticorum intellectum erratum scoticum
in ipsa scaturigine vellent inspicere. — In der Vatikana ist das
Werk weiter nicht vorhanden ; dennoch glaube ich ein Bruch-
stück davon in dem Codex collectan. membr. 4, Chr, 396. auf-
gefunden zu haben, Unter Pergamentblättern „verschiedenen
Alters und Inhalts erscheint in Blatt 9. dies merkwürdige Bruch-
stück in der runden Karolinischen Schrift des zehnten -Jahrh,
geschrieben. Sprache , Inhalt und Ideengang. weisen auf Johan
Scotus Erigena hin, den wir aus seinen περὶ αἀρχών oder
de divisione naturae und dem Commentare zur himmlischen
Hierarchie des Pseudodionys kennen. — Das Bruchstück lautet:
. + . Possident flaere et non stare. Ludus merito dietum
‚est dei a magistro veluti per haec transducentis nos in ea quae
vere sunt et nullo modo moventur. Aliain id ipsum the-
oria. Si vero et nos ipsi scundum dominantem in praesenti
nostrae naturae consequentiam tum quidem juxta similitudinem
caeterorum in terra animalium nati, deinde pueri facti deinde
floris amigdali a) ocimori instar juventute in horrorem vetu-
statis advenientis mortui et ad aliam vitam translati Iludus dieti
sumus dei ab isto deifero magistro neque extra consequentiam
ad futuram siquidem divinae veraeque vit@ principalem formam
praesens vita comparata ludus est et omne si quid aliud de hoc
sarium suum fratrem apertius ostendit , sic dicens: Talis vita
nostra fratres viventium ad tempus qualis in terra ludus non
existentes efficimur et facti resolvimur , somnium sumus instabile,
volatus avis transeuntis adhuc eo longius, Ad ipsam siquidem
proprie divinarum rerum σπτρωτοτυπῶν 1. 6. prineipalium exem-
plorum veritatem praesenlium visibiliumque rerum . comparala
dispositio neque omnino esse aestimabitur his qui viam carpere
quantum possibile est ad divinae speciositatis formam digni facti
sunt, sicut neque ludibrium verae cuipiam et existenti rei com-
paratum : esse universaliter judicatur;
Alia in id ipsum theoria: Fortassis autem et trans-
——
a) amigdalarum — mandalnuz in dem altdeutsch. Vokabular. Graf. Diut.
IL S. 43.
6
quando ad pleniorem Scholasticorum intellectum erratum scoticum
in ipsa scaturigine vellent inspicere. — In der Vatikana ist das
Werk weiter nicht vorhanden ; dennoch glaube ich ein Bruch-
stück davon in dem Codex collectan. membr. 4, Chr, 396. auf-
gefunden zu haben, Unter Pergamentblättern „verschiedenen
Alters und Inhalts erscheint in Blatt 9. dies merkwürdige Bruch-
stück in der runden Karolinischen Schrift des zehnten -Jahrh,
geschrieben. Sprache , Inhalt und Ideengang. weisen auf Johan
Scotus Erigena hin, den wir aus seinen περὶ αἀρχών oder
de divisione naturae und dem Commentare zur himmlischen
Hierarchie des Pseudodionys kennen. — Das Bruchstück lautet:
. + . Possident flaere et non stare. Ludus merito dietum
‚est dei a magistro veluti per haec transducentis nos in ea quae
vere sunt et nullo modo moventur. Aliain id ipsum the-
oria. Si vero et nos ipsi scundum dominantem in praesenti
nostrae naturae consequentiam tum quidem juxta similitudinem
caeterorum in terra animalium nati, deinde pueri facti deinde
floris amigdali a) ocimori instar juventute in horrorem vetu-
statis advenientis mortui et ad aliam vitam translati Iludus dieti
sumus dei ab isto deifero magistro neque extra consequentiam
ad futuram siquidem divinae veraeque vit@ principalem formam
praesens vita comparata ludus est et omne si quid aliud de hoc
sarium suum fratrem apertius ostendit , sic dicens: Talis vita
nostra fratres viventium ad tempus qualis in terra ludus non
existentes efficimur et facti resolvimur , somnium sumus instabile,
volatus avis transeuntis adhuc eo longius, Ad ipsam siquidem
proprie divinarum rerum σπτρωτοτυπῶν 1. 6. prineipalium exem-
plorum veritatem praesenlium visibiliumque rerum . comparala
dispositio neque omnino esse aestimabitur his qui viam carpere
quantum possibile est ad divinae speciositatis formam digni facti
sunt, sicut neque ludibrium verae cuipiam et existenti rei com-
paratum : esse universaliter judicatur;
Alia in id ipsum theoria: Fortassis autem et trans-
——
a) amigdalarum — mandalnuz in dem altdeutsch. Vokabular. Graf. Diut.
IL S. 43.
6