DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.53131#0192
170 Heliodori Aethiopic.
τλ (το του λογου.) παξατξεχεις’ ομου τε ανοίξας
κα} κ.λεί(Γας το &εατξον. εγώ μεν, ώ Κνημών, εφη
ο Καλάσίξίς, ηκισά σε τοΊς εξω&εν και τοιχ'τοις
βούλομαι ύιοχλείν, εττι τα κ,αΐξΐώτεξά σε της
άφηγησεως και ών επεζητεις εξ άρχης συνελαύ·
νων. επει Jg εκ παξόόου Ό-εωξος γενε&αι βεξχλη-
σαι, συ μεν 2) Αττ/κος ων, κακ τύτων ύ λελη-
&ας" εγώ ύέ σοι την πομπήν ονομασην εν ολίγαις
/ > ~ e/ \ ~ ~ >
γενομενην, αυτής τε ενεκεν, και των εξ αυτής απο-
βαντων, επιτεμών ύια&ησομομ. ηγείτο μεν εκα~
τόμβη των τελούμενων αν^ξων, αγζοικ,ότεξον βίον
τε κομ σολην εφελκυόμενων, το μεν ζωσμα εκ,άτω
χιτώνα λευκόν εις αγκύλην ανε,ελλε. 3) χειο Jg η
^Ε(ξια συν ωμω κομ παξαγυμνχμένη, πέ-
λεκυν ύίσομον επεκξάύαινεν. οϊ βοές μελάνες παν-
τες, τον αυχένα σφξίγωντες, κομ πξος κύρτωμα
μέτξίον εγείξοντες, το μεν κέξας απεξίττον καμ
αύιασξοφον ό^ύνοντες, ο μ,εν επιχ^υσον, ο ύε αν-
^τεινοίς σεφανοις οΐιάπλοκον, σιμό} την κνημην κομ
βα·9·ε(αν
2) αγτ/ζο; ων] Tangit flultitiam Atheniendum, qui sce-
nis et ΆΚξοάμχσιν ita erant dediti, vt licet a sceni-
cis carperentur, ac irriderentur, tamen ardentissi-
me scenas frequentabant, patet apud Comicos, ea-
dem Romanis aliisque insania. Saluian. Mallii,
lib. 6.
3) >ί «·νν ωμω] Hinc popae seu viilimarii di-
cebantur succindli, vt patet apud Propert. Eleg. 3.
1. 4. Talis fere habitus oratorum, de quo interpre-
tes Persii ad Sat. I. Caetcra Homerica sunt. Quod
autem ait βύες μέλχνες ττάντες, contrarium omnino
cernitur apud Athen. lib. 5. ii vera est cprrc&io
Casaub. de qua disputandi locus alius,
τλ (το του λογου.) παξατξεχεις’ ομου τε ανοίξας
κα} κ.λεί(Γας το &εατξον. εγώ μεν, ώ Κνημών, εφη
ο Καλάσίξίς, ηκισά σε τοΊς εξω&εν και τοιχ'τοις
βούλομαι ύιοχλείν, εττι τα κ,αΐξΐώτεξά σε της
άφηγησεως και ών επεζητεις εξ άρχης συνελαύ·
νων. επει Jg εκ παξόόου Ό-εωξος γενε&αι βεξχλη-
σαι, συ μεν 2) Αττ/κος ων, κακ τύτων ύ λελη-
&ας" εγώ ύέ σοι την πομπήν ονομασην εν ολίγαις
/ > ~ e/ \ ~ ~ >
γενομενην, αυτής τε ενεκεν, και των εξ αυτής απο-
βαντων, επιτεμών ύια&ησομομ. ηγείτο μεν εκα~
τόμβη των τελούμενων αν^ξων, αγζοικ,ότεξον βίον
τε κομ σολην εφελκυόμενων, το μεν ζωσμα εκ,άτω
χιτώνα λευκόν εις αγκύλην ανε,ελλε. 3) χειο Jg η
^Ε(ξια συν ωμω κομ παξαγυμνχμένη, πέ-
λεκυν ύίσομον επεκξάύαινεν. οϊ βοές μελάνες παν-
τες, τον αυχένα σφξίγωντες, κομ πξος κύρτωμα
μέτξίον εγείξοντες, το μεν κέξας απεξίττον καμ
αύιασξοφον ό^ύνοντες, ο μ,εν επιχ^υσον, ο ύε αν-
^τεινοίς σεφανοις οΐιάπλοκον, σιμό} την κνημην κομ
βα·9·ε(αν
2) αγτ/ζο; ων] Tangit flultitiam Atheniendum, qui sce-
nis et ΆΚξοάμχσιν ita erant dediti, vt licet a sceni-
cis carperentur, ac irriderentur, tamen ardentissi-
me scenas frequentabant, patet apud Comicos, ea-
dem Romanis aliisque insania. Saluian. Mallii,
lib. 6.
3) >ί «·νν ωμω] Hinc popae seu viilimarii di-
cebantur succindli, vt patet apud Propert. Eleg. 3.
1. 4. Talis fere habitus oratorum, de quo interpre-
tes Persii ad Sat. I. Caetcra Homerica sunt. Quod
autem ait βύες μέλχνες ττάντες, contrarium omnino
cernitur apud Athen. lib. 5. ii vera est cprrc&io
Casaub. de qua disputandi locus alius,