DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0076
Bioc και πολιτεΐΔ τωΝ όείωΝ γυν^ικοον ΞανΘιππηο πολγΞεΝΗε
και peBeKKAc.
I. Του μακαρίου Παύλου οντος εν τή 'Ρώμη δία τον λόγου
τού κυρίου, ετυχεν τννα δούλον άνδρδς βασύλίκού τής Ισπανίας
καταντήσαί εν τή Ρώμη μετά γραμμάτων του κυρίου αυτού
καί άκούσαί τον λόγον τού θεού παρά Παύλου, τής χρυσής
5 όντως καί καλής άηδόνος. Κατανυγεντός δε σφόδρα τού δούλου
εκείνου, και, μη δυναμενου προσπαραμεΐναί καί κορεσθήναι τού
θείου λόγου δίά τδ επείγεσθαί αύτδν ύπδ των γραμμάτων,
μετά λύπης μεγάλης ύπέστρεήτεν εις την 'Ισπανίαν, καί μη
δυνάμενος εκφα,ναί τίνί την επίθυμίαν αυτού δίά τδ είναι, τον
ίο κύρι,ον αυτού ειδωλολάτρην, ήν κατώδυνος αεί τή ψυχή καί
στενάζων πάνυ· ούτος δε ο δούλος ήν εντίμος καί πίστος τοΐς
κυρίοίς αυτού· χρόνου δε δίϊππεύσαντος, ήσθενεί ο παΐς καί
ελεπτύνετο τή σαρκί· καί προσεσχηκώς αύτω ό κύρίος αυτού
εϊπεν πρδς αυτόν' Tt σοί γεγονεν οτί ούτως συμπεπτωκας τω
ΐ5 προσωπω; λεγεί ό παΐς' Πόυος μεγας τυγχάνεί εν τή καρδία
μου, καί ούδαμώς δύναμαί άναπαυθήναί. λεγεί αύτω ο κυρίας
αυτού' Καί τίς εστίν ό πόνος δς ου δύναταί ύπο τού εμού
άρχίϊ,ατρού θεραπείας τυχεΐν; εφη ό παΐς' 'Έτό μου δντος εν τή
'Ρώμη, ύπεμνησε με ό πόνος ούτος, καί ή άνακλητίκη αυτού
ίο συμφορά, λεγεί ό κύρίος αυτού· Καί ούκ εγνως τίνας τουτω
τω πάθεί περίπεσόντας καί θεραπείας τυχόντας; λεγεί ο παΐς'
Ναι’ άλλα πού εστίν ό Ιατρός εκείνος ούκ οίδα· εν τή Ρώμη
γάρ αύτδν κατελίπον' όσοί τοίνυν υπό τού Ιατρού εκείνου
περίοδεύθησαν, καί δίά τού ύδατος ύπ' εκείνου δίήλθον, ετυχον
25 καί θεραπείας παραχρήμα. ό δε κύρίος αύτού εϊπεν Ούκ
όκνητεον μοί καί πάλίν πεμήταί σε εις 'Ρώμην, ε’ί πως ίασεως
τύχοίς.
και peBeKKAc.
I. Του μακαρίου Παύλου οντος εν τή 'Ρώμη δία τον λόγου
τού κυρίου, ετυχεν τννα δούλον άνδρδς βασύλίκού τής Ισπανίας
καταντήσαί εν τή Ρώμη μετά γραμμάτων του κυρίου αυτού
καί άκούσαί τον λόγον τού θεού παρά Παύλου, τής χρυσής
5 όντως καί καλής άηδόνος. Κατανυγεντός δε σφόδρα τού δούλου
εκείνου, και, μη δυναμενου προσπαραμεΐναί καί κορεσθήναι τού
θείου λόγου δίά τδ επείγεσθαί αύτδν ύπδ των γραμμάτων,
μετά λύπης μεγάλης ύπέστρεήτεν εις την 'Ισπανίαν, καί μη
δυνάμενος εκφα,ναί τίνί την επίθυμίαν αυτού δίά τδ είναι, τον
ίο κύρι,ον αυτού ειδωλολάτρην, ήν κατώδυνος αεί τή ψυχή καί
στενάζων πάνυ· ούτος δε ο δούλος ήν εντίμος καί πίστος τοΐς
κυρίοίς αυτού· χρόνου δε δίϊππεύσαντος, ήσθενεί ο παΐς καί
ελεπτύνετο τή σαρκί· καί προσεσχηκώς αύτω ό κύρίος αυτού
εϊπεν πρδς αυτόν' Tt σοί γεγονεν οτί ούτως συμπεπτωκας τω
ΐ5 προσωπω; λεγεί ό παΐς' Πόυος μεγας τυγχάνεί εν τή καρδία
μου, καί ούδαμώς δύναμαί άναπαυθήναί. λεγεί αύτω ο κυρίας
αυτού' Καί τίς εστίν ό πόνος δς ου δύναταί ύπο τού εμού
άρχίϊ,ατρού θεραπείας τυχεΐν; εφη ό παΐς' 'Έτό μου δντος εν τή
'Ρώμη, ύπεμνησε με ό πόνος ούτος, καί ή άνακλητίκη αυτού
ίο συμφορά, λεγεί ό κύρίος αυτού· Καί ούκ εγνως τίνας τουτω
τω πάθεί περίπεσόντας καί θεραπείας τυχόντας; λεγεί ο παΐς'
Ναι’ άλλα πού εστίν ό Ιατρός εκείνος ούκ οίδα· εν τή Ρώμη
γάρ αύτδν κατελίπον' όσοί τοίνυν υπό τού Ιατρού εκείνου
περίοδεύθησαν, καί δίά τού ύδατος ύπ' εκείνου δίήλθον, ετυχον
25 καί θεραπείας παραχρήμα. ό δε κύρίος αύτού εϊπεν Ούκ
όκνητεον μοί καί πάλίν πεμήταί σε εις 'Ρώμην, ε’ί πως ίασεως
τύχοίς.