DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.49369#0081
ET POLYXENAE
63
ταύτα, ε-χοντι ώσπερ σφραγίδας χρυσάς' ττΑγλοε ό τογ θεογ κΑργΙ'
τότε εξαΧΧομενη καϊ χαίρουσα ερριψεν εαυτην εις τούς πόδας
αυτού, καϊ περιπΧεξασα τάς χειρ ας αυτής έξεμύξατο τάς βάσεις
των ποδων αυτού καϊ εΧεγεν' Καλώ? εΧήΧυθας, ώ τού θεού
άνθρωπε, προς ημάς τούς ταπεινούς, τούς μετά εϊδωΧων ως εϊδωΧα 5
άναστρεφομενους' επεσκεφω γάρ τούς εις αδην ως εις καΧόν
τρεχοντας, τούς τον σκόΧιον δράκοντα καϊ φθορεα ως προνοητην
καϊ προστάτην αναγορεύοντας, τούς εις τον σκοτεινόν αδην ως
προς πατέρα τρέχοντας, τούς τή Χογική μεν πΧασθέντας φύσει,
άΧόγων δε όμοιους γεγονότας. εμε δε την ταπεινήν επεζήτησας, ίο
την τον ηΧιον της δικαιοσύνης εν τή καρδία εχουσαν' νύν ό ιός
πεπαυται, οτε σου το τίμιον πρόσωπον εωρακα" νύν ό ταράσσων
με επτόηται, οτε σου ή καΧΧίστη συμβούΧη εφανερωθη μοι' νύν
άξιωθησομαι μετάνοιας, οτε καϊ σφραγίδα κηρυκος θεού εδεζάμην’
ποΧΧούς εμακάρισα εως τού νύν, τους ύμΐν συντυγχάν όντας' τοΧ- 15
μώσα Χεγω, ότι άπο τού νύν κάγω μακαρισθήσομαι ύφ' ετερων,
ότι σου των κράσπεδων άπηΧαυσα, οτι σου των εύχών έπετυχον,
ότι σου της ήδίστης καϊ μεΧισταγούς διδασκαΧίας εν άποΧαύσει
γεγονα' ούκ εραθύμησας εΧθεΐν προς ημάς, ό τω δρόμω την
ξηράν άΧιεύων, καϊ τους εμπίπτοντας ιχθυας συνάγων εν τή ?ο
σαγήνη της ουρανίου βασιΧείας.
IX. Ό δέ μύγας Παύλο? Χεγει προς αυτήν' Άναστήθι,
τεκνον, και μη βΧεπε εί,ς έμε, ως τή εμή προνοία εκ της άγνοιας
σου επιζητηθεΐσα' ό γάρ προνοητής τού κόσμου Χριστός, ό των
άμαρτωΧων καϊ άποΧωΧότων επιζητητής, δ? ού μόνον των εν τή ί5
γη εμνημονευσεν, άΧΧα καϊ τούς εν τω αδη αύτοπαρουσίως εΧν-
τρωσατο, αυτός καί σε ηΧεησεν, καϊ άπεστειΧεν με ενταύθα, ΐνα
σύν σοι καϊ άΧΧους ποΧΧούς επισκεψηται καϊ εΧεηση' ού γάρ
ημών εστι τούτο το εΧεος καϊ η επίσκεφας, αλλ’ αυτού η πρόσ-
ταζις καϊ η εντοΧη, ώσπερ ούν καϊ ημείς υπό τούτου ηΧεηθημεν 30
καϊ εσώθημεν. ό δε ΊΊρόβος άκούων εθαμβεϊτο επϊ τοϊς Χόγοις
αύτων' ην γάρ ταύτα άγνοών παντεΧως. άνεστησεν δε μετά
βίας την Έανθιππην ό Παύλο? εκ των ποδων αύτού, η δε δρα-
μούσα εστησε θρόνον καινόν ενγ_ρυσον τού καθεσθηναι τον Παύ-
λον επ' αύτόν. ό δε μεγας Παύλο? Χεγει προς αύτην' Ύεκνον 35
Έανθιππη, μη ποίει ούτως' ούπω γάρ ομονοήσατε προς την
πιστιν τού Χριστού' αΧΧα μικρόν άναμεϊνον, εως ού ό κύριος
οικονομηση τα συμφέροντα, η δε Ξανθίππη προς τον ΤϊαύΧον
63
ταύτα, ε-χοντι ώσπερ σφραγίδας χρυσάς' ττΑγλοε ό τογ θεογ κΑργΙ'
τότε εξαΧΧομενη καϊ χαίρουσα ερριψεν εαυτην εις τούς πόδας
αυτού, καϊ περιπΧεξασα τάς χειρ ας αυτής έξεμύξατο τάς βάσεις
των ποδων αυτού καϊ εΧεγεν' Καλώ? εΧήΧυθας, ώ τού θεού
άνθρωπε, προς ημάς τούς ταπεινούς, τούς μετά εϊδωΧων ως εϊδωΧα 5
άναστρεφομενους' επεσκεφω γάρ τούς εις αδην ως εις καΧόν
τρεχοντας, τούς τον σκόΧιον δράκοντα καϊ φθορεα ως προνοητην
καϊ προστάτην αναγορεύοντας, τούς εις τον σκοτεινόν αδην ως
προς πατέρα τρέχοντας, τούς τή Χογική μεν πΧασθέντας φύσει,
άΧόγων δε όμοιους γεγονότας. εμε δε την ταπεινήν επεζήτησας, ίο
την τον ηΧιον της δικαιοσύνης εν τή καρδία εχουσαν' νύν ό ιός
πεπαυται, οτε σου το τίμιον πρόσωπον εωρακα" νύν ό ταράσσων
με επτόηται, οτε σου ή καΧΧίστη συμβούΧη εφανερωθη μοι' νύν
άξιωθησομαι μετάνοιας, οτε καϊ σφραγίδα κηρυκος θεού εδεζάμην’
ποΧΧούς εμακάρισα εως τού νύν, τους ύμΐν συντυγχάν όντας' τοΧ- 15
μώσα Χεγω, ότι άπο τού νύν κάγω μακαρισθήσομαι ύφ' ετερων,
ότι σου των κράσπεδων άπηΧαυσα, οτι σου των εύχών έπετυχον,
ότι σου της ήδίστης καϊ μεΧισταγούς διδασκαΧίας εν άποΧαύσει
γεγονα' ούκ εραθύμησας εΧθεΐν προς ημάς, ό τω δρόμω την
ξηράν άΧιεύων, καϊ τους εμπίπτοντας ιχθυας συνάγων εν τή ?ο
σαγήνη της ουρανίου βασιΧείας.
IX. Ό δέ μύγας Παύλο? Χεγει προς αυτήν' Άναστήθι,
τεκνον, και μη βΧεπε εί,ς έμε, ως τή εμή προνοία εκ της άγνοιας
σου επιζητηθεΐσα' ό γάρ προνοητής τού κόσμου Χριστός, ό των
άμαρτωΧων καϊ άποΧωΧότων επιζητητής, δ? ού μόνον των εν τή ί5
γη εμνημονευσεν, άΧΧα καϊ τούς εν τω αδη αύτοπαρουσίως εΧν-
τρωσατο, αυτός καί σε ηΧεησεν, καϊ άπεστειΧεν με ενταύθα, ΐνα
σύν σοι καϊ άΧΧους ποΧΧούς επισκεψηται καϊ εΧεηση' ού γάρ
ημών εστι τούτο το εΧεος καϊ η επίσκεφας, αλλ’ αυτού η πρόσ-
ταζις καϊ η εντοΧη, ώσπερ ούν καϊ ημείς υπό τούτου ηΧεηθημεν 30
καϊ εσώθημεν. ό δε ΊΊρόβος άκούων εθαμβεϊτο επϊ τοϊς Χόγοις
αύτων' ην γάρ ταύτα άγνοών παντεΧως. άνεστησεν δε μετά
βίας την Έανθιππην ό Παύλο? εκ των ποδων αύτού, η δε δρα-
μούσα εστησε θρόνον καινόν ενγ_ρυσον τού καθεσθηναι τον Παύ-
λον επ' αύτόν. ό δε μεγας Παύλο? Χεγει προς αύτην' Ύεκνον 35
Έανθιππη, μη ποίει ούτως' ούπω γάρ ομονοήσατε προς την
πιστιν τού Χριστού' αΧΧα μικρόν άναμεϊνον, εως ού ό κύριος
οικονομηση τα συμφέροντα, η δε Ξανθίππη προς τον ΤϊαύΧον