DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.2603#0279
553
:el etiam de.
riri. vel etiam detencnoen t .r. nliàe ſecus: ve
.5 Experiri ceetiri vel agere, cum ſit ſciens alias ſecus: vey.
titur debitorem exp
e except rei iudi
gno l. ſi ſuperatus.
l teram Piſanam
a Creditorem. Lege
debitorem, vt Flor. de
confeſſis. CVIAC.
De proprietate hy-
sntcuia ad, pohecarateprnmar
uerſus ſoceri do. nam debet probari
vel vxorem de rem eſſe debitorise vt
dote agentet ſupra de pign. lſi ſupera-
an noce ie tus, & l& qua nondum.
tito, vie le y quod dicitur. Et pon-
Euperiri pro- tur experiri a, proprié
prie dicitur in perſona creditoris.
creditor, non t in ſocero & vxore
debitor. & venditore, impro-
priè pro defendere, ſe-
candun lo Sed & Ot.
item & ſi agere vellet
etiam vxor de facto:
quod non placet: cum
de iure non poſſit age-
re: vtC. de rei vindi. l.
doce ancillam. ponitur
ergo experiri ſecun-
dum Io. prout apta-
tur ad venditorem &
vxorem, pro defende-
t Defendere ’eſicut & defendere :
quandoque ponitur
pro agere: vt C.de teſti.
l. j. & ſupra de alie iudi.
l.pen quod etiam ex ſe-
quenti litera apparet,
cur autem, &c & ex e0
quod dicitur in prin.
huius s. ſed ſcientibus,
&c- ibi, actio vel defen-
ſio. quod ergo hic di-
cit agere, ſup. vel con-
ueniri. Et not. quod
aliquando experiri ſe-
mel poſitum, poſtea
ſubauditum, propriè
TV a
pro agere.
& impropriè ponitur.
t interdicere. ſie ſupr. de peti-here.
l. nec vllam. S. omnibus.
cJ Poſſeſſor.id eſt, em-
1-i . Plorc.
Sentétia ad’ l rnteligenda facit
torem agétem ſupra de lib. cau. l. duo-
lata an noceat bus. & ſupra de donat.
enpoui, vide inter vi & vre lſiſer.
us communis. in fin.
e Cur autem his. id
eſt, vltimis.
f Superioribus. id eſt,
primis.
g JProhibere. arg pro
vtroque ſupra de noxa.
l. in delictis. & ſupra de
damno infe. l fluminum-
. l. ſi mater.S. fin. & l.iudicata -
e iinn ſ a& ideo habent hé quidam
del itorem & creditor.
fendiidem poteſt djei & ſi creditor pa-
l iudicatæ.in fin. & ſupra de pi-
experiri paſſus ſit debitorem
de proprietate pignoris: aut ma-
ritus ſocerum f vel vxorem de
proprietate rei in dote accepte:
aut poſſeſſor venditorem de pro-
prietate rei emptæ. & haec ita ex
multis conſtitutionibus intelle-
genda ſunt. Cur autem hiss qui-
dem ſcientia nocet, ſuperioribus!
verô non nocet, illa ratio eſt, quod
qui ſcit coheredem ſuum agere,
prohibere eum quo minûs vti h
velit, propria actione vel defen
ſione vtatur, non poteſt. Is verôi
qui priorem dominum defendere
cauſam patitur: ideo propter
ſcientiam * preſcriptione rei
quamuis inter alios iudicatæ ſum-
mouetur, quia ex voluntate eius
de iure quod ex perſona agentisl
habuit, iudicatum eſt. Nam & ſi m
libertus meus me interueniente
ſeruus vel libertus alterius iudi-
cetur, mihi praiudicatur8. Diuer-
ſa cauſa eſt ſi fundum à te Titius
petierit P, quem ego quoque, ſed
non ex perſona Titij ad me per-
tinere dico. Nam quamuis contra
Titium me ſciente iudicatum ſit,
nullum tamen prœiudicium pa-
tior: quia neque ex eo iure quo
Titius victus eſt, vindico: neque
potui Titio intercedere* quo mi-
nus iure ſuo vtatur: ſieuti & de co-
herede ſupra diximus I.
T’endente appellatione fruſtrato-
ria currunt vſuræ. BART.
SCVOLA libro vicenſimo-
quinto Digeſtorum.
LXIV.
Egotiorumf geſtorum con-
demnatus appellauit, & diu?
negotium tractum eſt. qu ſi-
tum eſt, appellatione eius iniuſta
S. quamquam. Item facit hoc ad id quod not. ſupra de pign. acti. l.
Gaius. Item caue tibi quia hc ratio non eſt generalis. nam nec
d Si vinco vin- debitor poteſt prohibere creditorem. cum d enim creditor ſupe-
centẽ te, mul- ret debitorem:ergo multo, magis cum que debitor poteſt ſupe-
to magis vin- rare:vt
co te.
h Vtiid eſt ſicut.
ſupra de diuer praſl. de acceſſionibus.
i Is vero. Not, quod non reaſſumit de debitore & creditore.
15
15
e Sententia la- m
ta aduerſus li-
bertum meum........
me ſçiẽte, non re co inuito:
Propter ſcientiam, aliàs ſententiam ſecundu m Piſcientiam.
Agentis. vxoris fortè, vel ſoceri, vel venditoris.
Nam & ſi audi quartum exemplum.
n J Interueniente id eſt, ipſum defendente: quod poſſem face-
vt C. de lib. cau. l. principaliter. Idem e ſi me
tamẽ interue- ſciente tantûm, cûm ad me defenſio pertineat: vt ſupra. ſecus
niente, mihi ſi ignorante. ſed ſi fiat aliquo modo ſeruus alterius, & ab eo
nocet.
Accurſius poſt
Ioannem-adde
Innocentium
lib. l. ſi libertus meus.
ve hic manumittatur, mihi etiam neſcienti prœiudicat: vt ſupra de bon.
0 J Praiudicatur. cumf enim iudicatur alterius in ſolidum, ergo
t e ſupe. ext. meus non eſt: vt & j. de excep. rei iudl. ſi inter.
ed. Bar. hic.
dicitur quod
alterius in ſo-
hdi eſſe pro
.ip p Petierit. & victus fuerir. Az0.
IMeû eſſe non in prædictis quatuor caſibus.
q Diximus in prin. legis huius. AccVRS.
Egotiorum.) CASVS. Quis condemnatur ad c act. neg, geſt.
& dic diuerſa cauſa quam
De confeſſis.
latio eſt pronuntiata an vſuræ medij temporis debeantur? & dici-
tur quod ſic, & iudex appellationis ſuper his etiam pronuntiabit.
FR. AccVRS.
r Negotiorum. directa: puta in centum.
pronuntiata, an quo tardius iudi-
catum ſit*, vſure pecunie I in
condemnatum deduct * medij
temporis debeantur a. Reſpon-
dit , ſecundum ea que propone-
rentur, dandam P vtilem actio-
nem.
DE CONFESSIS.
TITVLVS II.
Iudicatis ſimiles ſunt in iure palam
ſua ſponte confeſſi de intentione actoris, ex
XII. tab. lege illa, Aeris confeſſi, rebuſque
iure iudicatis. Loquitur lex de are confeſſo
tantum, ſed ex S. C. facto auctore Diuo
Marco in omnibus actionibus vel interdi-
ctis confeſſus pro iudicato habetur, & ſolu-
tionis in vtroque tempus, & executionis
ordo obſeruatur idem, non ille duodecim
tab. ſed alius. CVIAc.
In tex, ibi confeſſus, ſcilicet in iure,
ſeu coram iudice, & non dato libello:
& tic habetur pro condemnato, quia
non expedit aliam condemnatiunem
facere: & in confeſſum nullæ ſunt par-
tes iudicis in procedendo, ſed in exe-
quendo. PAVL.
1. PAVLVS libro quinquagenſimo-
ſexto ad Edictum.
Onfeſſus pro iu-
dicato eſt: qui
quodam modo d
ſua ſententia dam-
natur.
Jſta lex loquitur quando confeſſio
allegatur falſa per confitentem, &
vult eam reuocare, dicens quod per
errorem confeſſus eſt. PAVLVS
DE CASTR.
Turpil. in fin.
ſcriptis verbis.l. quotiens.
ſuccubuit appellator. aliàs quare aliquid innouaretur pendente eo ipſo
appellatione, cûm quiſque corum in prima cauſa obtinuerit? condemnatus
quod dic vt not. C. de ſen. qua ſine certa quantitate.l.j
b Dandam. ſieut enim poſt lit cohteſta currunt vſuræ, nihilo
minus ex contractu: C. de iudi. l. j. ita poſt ſentent am appellatio-
ne ſuſpenſam, vt hic, quia non videtur pronuntiatum: vt J. ad
c JVtilem actionem. ſcilicet gnego geſto. & officium ei adhærens
ſecundum quod deducta eſt genitui caſus:vel actionem in factum
ex ſententia, prout eſt nominatiuus. & ſecundum hoc dic vtilem,
id eſt, efficacem. Alij dant in factum ſubſidiariam: vt ſupra de pra-
S14
ſ Diu infra a annum tamen vel biennium: vt in Auth. de his qui a Diu, pro an-
ingre ad app.S. j. quan¬ no, vel biẽnio,
doque & vltra, quan¬ interdum pre
do per iudicen ſtat decennio l ſi
2.. .. I....naui cum. ſupra qui
vt in Authen. vt spon. & à quibus.
lar. S. hoc quoque.
AcCVRS.
tNegotium. appel-
lationis.
u Tractum. i. pro-
longatum.
x Iudicatum ſit. à .... ¬
.s d laiperane ſa à quiuſis mu-
y 5 Pecunia. i. ſortis. L’rrahere, pro
z Deductæ. in con- prolongare.
ſequentiam. ſe. prima
ſententiæ.
a Debeantur. Ita
quod iudex appella-
tionis de his pronun-
tiet: vt ſupra de vſur.l.
tutor. in princip. & ſie.
non ob. c C.depoſiti. l. e Appellatione
iv & ſecundum hoc, fruſtratoria
deducta eſt genitiuus. pendente,vſu-
2. Vel dic ctiam no- miſ deduta in
minatiuus: & dices ſentẽtiam ap-
cas deductas in conſe- pellationis.
quentiam à iudice ap¬ tune enim
pellationis: & ſie de currunt ab eo
bentur poſtea: ne empore.
contra d. l. depoſiti. &
C. de vſuris. l. in bonæ
fidei. S.j. Sed d videtur d Appellatio-
quol à die confirma- e meanr-
tionis & poſt quatuor vſiure prini
menſes demum cur- contractus de-
rant: vt C. de vſur. rei bentur, non
iud. l. ij. Sel ibi de cen- centelime: ha
teſimis dicit, non de nim debẽtur
.à die tantiim
his qu proprio con cõfirmationis.
tractu currebant Sede ſur primi
in co, tit. C. de vſur. rei cõtractus cur-
iudi. l. iij. S. ſi enim ſine. runt, ſi vel cõ-
expreſsé dicit ceſſare demnatus non
c..... appellauit, &
etiam vſuras contra¬ ta tranſiuit in
ctus. Sed ibitranſierat rem iudicatã,
in rem iudicatam, hie vel fruſtrato-
non. vnde hic diſtin¬ riè appellauit.
guitur ſecundum
quoſdaim fruſtratorië
appellet, vel non: vr
primo caſu currant.
aliàs non: vt hic, & j.
de appel. l negotiorum.
& l. Imperator. S. ſi
* Hoc reſpon-
Sú legitur ſub
tit. de appell.
à l. 24. verbis
vterque. & d. l. de vſur.
l. tutor. qu diſtinctio
poteſt admitti, ſi ſem-
per f dicas fruſtratorie
appellatum quando
f Appellaſſe
fruſtratorie
videtur quis
quo d
eſt poſt appel-
lationem, vide
hic Bart.
g Vſuræ non
deductæ in cõ-
demnationem
petuntur offi-
cio iudicis de-
ductæ, vtill
actione in rem
conteſta ſed ille de interro actio.ante.
nuteue el. Neprirant Casv r uit erſa ta dean iniuſta rel l’C ou l
ſf. Nouum.
DE CONFESSIS.
di Onfeſſus. JQuodammodo. hquia improprié.i ſic C de fideicom-
gEl n feſis arorieuo, v C ne quis n ſiu uſuſ ll. &
facit ſupra tit. j. l. poſt rem. & J. tit.
vel in factum.
e
Dixit de vere condemnatis:hie de quaſi. & habet locum hic titu, poſt lit.
h Confeſſus ſi-
milis udicate.
1. Cõfeſſus im-
j. l. pen. & ſupra de proprie ſua
inter.act. l. de atate.S.j. & C de except.rei iud. l. fin. cctera dic vr no. Sententia dã-
natus dicitur.
S 3 Non
:el etiam de.
riri. vel etiam detencnoen t .r. nliàe ſecus: ve
.5 Experiri ceetiri vel agere, cum ſit ſciens alias ſecus: vey.
titur debitorem exp
e except rei iudi
gno l. ſi ſuperatus.
l teram Piſanam
a Creditorem. Lege
debitorem, vt Flor. de
confeſſis. CVIAC.
De proprietate hy-
sntcuia ad, pohecarateprnmar
uerſus ſoceri do. nam debet probari
vel vxorem de rem eſſe debitorise vt
dote agentet ſupra de pign. lſi ſupera-
an noce ie tus, & l& qua nondum.
tito, vie le y quod dicitur. Et pon-
Euperiri pro- tur experiri a, proprié
prie dicitur in perſona creditoris.
creditor, non t in ſocero & vxore
debitor. & venditore, impro-
priè pro defendere, ſe-
candun lo Sed & Ot.
item & ſi agere vellet
etiam vxor de facto:
quod non placet: cum
de iure non poſſit age-
re: vtC. de rei vindi. l.
doce ancillam. ponitur
ergo experiri ſecun-
dum Io. prout apta-
tur ad venditorem &
vxorem, pro defende-
t Defendere ’eſicut & defendere :
quandoque ponitur
pro agere: vt C.de teſti.
l. j. & ſupra de alie iudi.
l.pen quod etiam ex ſe-
quenti litera apparet,
cur autem, &c & ex e0
quod dicitur in prin.
huius s. ſed ſcientibus,
&c- ibi, actio vel defen-
ſio. quod ergo hic di-
cit agere, ſup. vel con-
ueniri. Et not. quod
aliquando experiri ſe-
mel poſitum, poſtea
ſubauditum, propriè
TV a
pro agere.
& impropriè ponitur.
t interdicere. ſie ſupr. de peti-here.
l. nec vllam. S. omnibus.
cJ Poſſeſſor.id eſt, em-
1-i . Plorc.
Sentétia ad’ l rnteligenda facit
torem agétem ſupra de lib. cau. l. duo-
lata an noceat bus. & ſupra de donat.
enpoui, vide inter vi & vre lſiſer.
us communis. in fin.
e Cur autem his. id
eſt, vltimis.
f Superioribus. id eſt,
primis.
g JProhibere. arg pro
vtroque ſupra de noxa.
l. in delictis. & ſupra de
damno infe. l fluminum-
. l. ſi mater.S. fin. & l.iudicata -
e iinn ſ a& ideo habent hé quidam
del itorem & creditor.
fendiidem poteſt djei & ſi creditor pa-
l iudicatæ.in fin. & ſupra de pi-
experiri paſſus ſit debitorem
de proprietate pignoris: aut ma-
ritus ſocerum f vel vxorem de
proprietate rei in dote accepte:
aut poſſeſſor venditorem de pro-
prietate rei emptæ. & haec ita ex
multis conſtitutionibus intelle-
genda ſunt. Cur autem hiss qui-
dem ſcientia nocet, ſuperioribus!
verô non nocet, illa ratio eſt, quod
qui ſcit coheredem ſuum agere,
prohibere eum quo minûs vti h
velit, propria actione vel defen
ſione vtatur, non poteſt. Is verôi
qui priorem dominum defendere
cauſam patitur: ideo propter
ſcientiam * preſcriptione rei
quamuis inter alios iudicatæ ſum-
mouetur, quia ex voluntate eius
de iure quod ex perſona agentisl
habuit, iudicatum eſt. Nam & ſi m
libertus meus me interueniente
ſeruus vel libertus alterius iudi-
cetur, mihi praiudicatur8. Diuer-
ſa cauſa eſt ſi fundum à te Titius
petierit P, quem ego quoque, ſed
non ex perſona Titij ad me per-
tinere dico. Nam quamuis contra
Titium me ſciente iudicatum ſit,
nullum tamen prœiudicium pa-
tior: quia neque ex eo iure quo
Titius victus eſt, vindico: neque
potui Titio intercedere* quo mi-
nus iure ſuo vtatur: ſieuti & de co-
herede ſupra diximus I.
T’endente appellatione fruſtrato-
ria currunt vſuræ. BART.
SCVOLA libro vicenſimo-
quinto Digeſtorum.
LXIV.
Egotiorumf geſtorum con-
demnatus appellauit, & diu?
negotium tractum eſt. qu ſi-
tum eſt, appellatione eius iniuſta
S. quamquam. Item facit hoc ad id quod not. ſupra de pign. acti. l.
Gaius. Item caue tibi quia hc ratio non eſt generalis. nam nec
d Si vinco vin- debitor poteſt prohibere creditorem. cum d enim creditor ſupe-
centẽ te, mul- ret debitorem:ergo multo, magis cum que debitor poteſt ſupe-
to magis vin- rare:vt
co te.
h Vtiid eſt ſicut.
ſupra de diuer praſl. de acceſſionibus.
i Is vero. Not, quod non reaſſumit de debitore & creditore.
15
15
e Sententia la- m
ta aduerſus li-
bertum meum........
me ſçiẽte, non re co inuito:
Propter ſcientiam, aliàs ſententiam ſecundu m Piſcientiam.
Agentis. vxoris fortè, vel ſoceri, vel venditoris.
Nam & ſi audi quartum exemplum.
n J Interueniente id eſt, ipſum defendente: quod poſſem face-
vt C. de lib. cau. l. principaliter. Idem e ſi me
tamẽ interue- ſciente tantûm, cûm ad me defenſio pertineat: vt ſupra. ſecus
niente, mihi ſi ignorante. ſed ſi fiat aliquo modo ſeruus alterius, & ab eo
nocet.
Accurſius poſt
Ioannem-adde
Innocentium
lib. l. ſi libertus meus.
ve hic manumittatur, mihi etiam neſcienti prœiudicat: vt ſupra de bon.
0 J Praiudicatur. cumf enim iudicatur alterius in ſolidum, ergo
t e ſupe. ext. meus non eſt: vt & j. de excep. rei iudl. ſi inter.
ed. Bar. hic.
dicitur quod
alterius in ſo-
hdi eſſe pro
.ip p Petierit. & victus fuerir. Az0.
IMeû eſſe non in prædictis quatuor caſibus.
q Diximus in prin. legis huius. AccVRS.
Egotiorum.) CASVS. Quis condemnatur ad c act. neg, geſt.
& dic diuerſa cauſa quam
De confeſſis.
latio eſt pronuntiata an vſuræ medij temporis debeantur? & dici-
tur quod ſic, & iudex appellationis ſuper his etiam pronuntiabit.
FR. AccVRS.
r Negotiorum. directa: puta in centum.
pronuntiata, an quo tardius iudi-
catum ſit*, vſure pecunie I in
condemnatum deduct * medij
temporis debeantur a. Reſpon-
dit , ſecundum ea que propone-
rentur, dandam P vtilem actio-
nem.
DE CONFESSIS.
TITVLVS II.
Iudicatis ſimiles ſunt in iure palam
ſua ſponte confeſſi de intentione actoris, ex
XII. tab. lege illa, Aeris confeſſi, rebuſque
iure iudicatis. Loquitur lex de are confeſſo
tantum, ſed ex S. C. facto auctore Diuo
Marco in omnibus actionibus vel interdi-
ctis confeſſus pro iudicato habetur, & ſolu-
tionis in vtroque tempus, & executionis
ordo obſeruatur idem, non ille duodecim
tab. ſed alius. CVIAc.
In tex, ibi confeſſus, ſcilicet in iure,
ſeu coram iudice, & non dato libello:
& tic habetur pro condemnato, quia
non expedit aliam condemnatiunem
facere: & in confeſſum nullæ ſunt par-
tes iudicis in procedendo, ſed in exe-
quendo. PAVL.
1. PAVLVS libro quinquagenſimo-
ſexto ad Edictum.
Onfeſſus pro iu-
dicato eſt: qui
quodam modo d
ſua ſententia dam-
natur.
Jſta lex loquitur quando confeſſio
allegatur falſa per confitentem, &
vult eam reuocare, dicens quod per
errorem confeſſus eſt. PAVLVS
DE CASTR.
Turpil. in fin.
ſcriptis verbis.l. quotiens.
ſuccubuit appellator. aliàs quare aliquid innouaretur pendente eo ipſo
appellatione, cûm quiſque corum in prima cauſa obtinuerit? condemnatus
quod dic vt not. C. de ſen. qua ſine certa quantitate.l.j
b Dandam. ſieut enim poſt lit cohteſta currunt vſuræ, nihilo
minus ex contractu: C. de iudi. l. j. ita poſt ſentent am appellatio-
ne ſuſpenſam, vt hic, quia non videtur pronuntiatum: vt J. ad
c JVtilem actionem. ſcilicet gnego geſto. & officium ei adhærens
ſecundum quod deducta eſt genitui caſus:vel actionem in factum
ex ſententia, prout eſt nominatiuus. & ſecundum hoc dic vtilem,
id eſt, efficacem. Alij dant in factum ſubſidiariam: vt ſupra de pra-
S14
ſ Diu infra a annum tamen vel biennium: vt in Auth. de his qui a Diu, pro an-
ingre ad app.S. j. quan¬ no, vel biẽnio,
doque & vltra, quan¬ interdum pre
do per iudicen ſtat decennio l ſi
2.. .. I....naui cum. ſupra qui
vt in Authen. vt spon. & à quibus.
lar. S. hoc quoque.
AcCVRS.
tNegotium. appel-
lationis.
u Tractum. i. pro-
longatum.
x Iudicatum ſit. à .... ¬
.s d laiperane ſa à quiuſis mu-
y 5 Pecunia. i. ſortis. L’rrahere, pro
z Deductæ. in con- prolongare.
ſequentiam. ſe. prima
ſententiæ.
a Debeantur. Ita
quod iudex appella-
tionis de his pronun-
tiet: vt ſupra de vſur.l.
tutor. in princip. & ſie.
non ob. c C.depoſiti. l. e Appellatione
iv & ſecundum hoc, fruſtratoria
deducta eſt genitiuus. pendente,vſu-
2. Vel dic ctiam no- miſ deduta in
minatiuus: & dices ſentẽtiam ap-
cas deductas in conſe- pellationis.
quentiam à iudice ap¬ tune enim
pellationis: & ſie de currunt ab eo
bentur poſtea: ne empore.
contra d. l. depoſiti. &
C. de vſuris. l. in bonæ
fidei. S.j. Sed d videtur d Appellatio-
quol à die confirma- e meanr-
tionis & poſt quatuor vſiure prini
menſes demum cur- contractus de-
rant: vt C. de vſur. rei bentur, non
iud. l. ij. Sel ibi de cen- centelime: ha
teſimis dicit, non de nim debẽtur
.à die tantiim
his qu proprio con cõfirmationis.
tractu currebant Sede ſur primi
in co, tit. C. de vſur. rei cõtractus cur-
iudi. l. iij. S. ſi enim ſine. runt, ſi vel cõ-
expreſsé dicit ceſſare demnatus non
c..... appellauit, &
etiam vſuras contra¬ ta tranſiuit in
ctus. Sed ibitranſierat rem iudicatã,
in rem iudicatam, hie vel fruſtrato-
non. vnde hic diſtin¬ riè appellauit.
guitur ſecundum
quoſdaim fruſtratorië
appellet, vel non: vr
primo caſu currant.
aliàs non: vt hic, & j.
de appel. l negotiorum.
& l. Imperator. S. ſi
* Hoc reſpon-
Sú legitur ſub
tit. de appell.
à l. 24. verbis
vterque. & d. l. de vſur.
l. tutor. qu diſtinctio
poteſt admitti, ſi ſem-
per f dicas fruſtratorie
appellatum quando
f Appellaſſe
fruſtratorie
videtur quis
quo d
eſt poſt appel-
lationem, vide
hic Bart.
g Vſuræ non
deductæ in cõ-
demnationem
petuntur offi-
cio iudicis de-
ductæ, vtill
actione in rem
conteſta ſed ille de interro actio.ante.
nuteue el. Neprirant Casv r uit erſa ta dean iniuſta rel l’C ou l
ſf. Nouum.
DE CONFESSIS.
di Onfeſſus. JQuodammodo. hquia improprié.i ſic C de fideicom-
gEl n feſis arorieuo, v C ne quis n ſiu uſuſ ll. &
facit ſupra tit. j. l. poſt rem. & J. tit.
vel in factum.
e
Dixit de vere condemnatis:hie de quaſi. & habet locum hic titu, poſt lit.
h Confeſſus ſi-
milis udicate.
1. Cõfeſſus im-
j. l. pen. & ſupra de proprie ſua
inter.act. l. de atate.S.j. & C de except.rei iud. l. fin. cctera dic vr no. Sententia dã-
natus dicitur.
S 3 Non