Iustinianus <Imperium Byzantinum, Imperator, I.>: Corpus Ivris Civilis Ivstinianei (Band 3): Digestum Nouum, Sev Pandectarvm Ivris Civilis Tomvs Tertivs: Ex Pandectis Florentinis quoad eius fieri potuit, repraesentatus (Lyon, 1627)

1077 De ſtipulatione ſeruorum.

directo.
à quodam extraneo.
ſcilicet heredes.
Teſtamento manumiſſum. vel aliàs liberum.
J Non ignorabant. facit C. de rei vin. lj.

Manumiſſus.
5 Stipulatus eſt.

Scierint.

J Cauſa cius. aliàs
ab eo.
g J Poſſidere ſpectan-
tur enim ſingula mo-
4 Momenta mentaa: vt ſuprà de
ſingula plerú-acqui. rerum do. l. qui

que

mus. uo alieno ſit ſecus: vt

ſuprà de vſur. l qui ſcit.
S fina. & facit ſuprà de
acquir, rerum do. l. qua-
ſitum. & de acquir. poſ.
l. qui vniuerſas. S. item
.1 .
quod mobile. & ſuprà ſi
cert. peta. l. eius qui. in
fin. Item facit ſuprà de
contrahen. empt. l. &
liberi. & l. ſi in emptio-
ne. S. item ſi. Item fa-
t Heres ſuus cit hæc lex ad id quod
poteſt eſſe, li¬ not. ſuprà de acquiren.
cet vires teſta-
mẽti ignoret. poſſeſſ. l.quod meo. Ac-
leius qui inproCVRS.
uintia. in ſſp. Eruus hereditarius.
ſ cerum peia-yCASVS. Titius
a di diſat at mortuus eſt. heredes
;tveaz arar a eius nondum adiue-
runt hereditatem eius.
ſeruus qui eſt in he-
reditate, ſtipulatio-
ne ſua poteſt acqui-
rere heredibus futu-
ris, & etiam ipſi he-
reditati. FRANCI-
SCVS.
h Hereditarius. quia

Heredita¬ b eſt in hereditate ia-
tius ſerus din cente.
hereditate ia-i JFuturo. appella-
cente. tiuo nomine: ſecus c

e Hereditarius in proprio. AcCVR-
ſeruus heredirvs.

futuro ſtipula- o
ri poteſt no¬ S Stipulatur. de

¬ C....
mine appella- hoc dic vt ſuprà l. ſi
tiuo, at non ſeruus hereditarius. qu
proprio, adde eſt contrà. & facit ſu-

Gloſſ. l28.S. 4. prà ſi cer. petatur. l. eius
ſppr edd prà ſicerp

Vod ſeruus.J CA-
a aquenius Qvus Habean

iuris auores ſeruum quemdã Pam-
quam operibus, philum. quia malus e¬
& ſic vſurpat rat & inutilis, habui
Virgil. lib. 8 cum pro derelicto ſer-
neidos. us iſte ſtipulatus eſt



J Frequentius

ſpecta-bona. S. j. licèt in ſer¬¬

Liber homo non quarit malæ fidei
poſſeſſori. BART.

XXxI V. IAVOLBNVS libro ſecundo
ad Plautium.

Iſeruus teſtamento manumiſ-
ſus?, cum ſe liberum eſſe i¬
gnoraret, & in cauſa hereditaria
maneret, pecuniam heredi ſtipu-
latus eſt P: nihil debebitur here-
dibus, ſi modô ſcierint eum te-
ſtamento manumiſſum d:quia nõ
poreſt videri iuſtam ſeruitutem
ſeruiſſe iis qui illum liberum eſſe

non f ignorabant . Diſtat * iſta,

cauſa eius f qui liber emptus, bo-
na fide ſeruit: quia in eo & ipſius
& emptoris exiſtimatio conſen-
tit. cterûm is qui ſcit hominem
liberum eſſe, quamuis ille condi-
tionem ſuam ignoret ne poſſide-
re é quidem eum poteſt videri.
XxxV. MODESTINV Slibro
ſeptimo Regularum.
Eruus hereditarius l & here-
di futuro! & hereditati recte
ſtipulatur .

Stipulatio ſerui qui non habet do-
minum, non valet. BART.

XXXVI. IAVOLENVS libro quar-
todecimo Epiſtularum.

Vod ſeruus ſtipulatus eſt,
quem dominus pro dereli-
cto habebat; nullius eſt momen-
tila: quia qui pro derelicto rem
habet, omnimodo à ſe reiecit :
nec poteſt eius operibus vtie,
quem eo iure ad ſe pertinere no-
luit. Quod ſi ab alio adprehen-

ſus P eſt, ſtipulatione adquire-

à Titio c. vtrûm mihi adquirat? Reſpond. quôd non ſi verd iſte
ſeruus ſic à me pro derelicto habitus, fuerit apprehenſus ab alio,
poteſt illi quœrere. ratio eſt in textu vſque ibi, inter hereditarium.
vbi ponit differentiam quæ eſt inter ſeruum habitum pro dere-
licto, & ſeruum hereditarium. nam ſeruus habitus pro derelicto,
cenſetur eſſe nullius: ſeruus verô hereditarius non videtur eſſe
nullius: cûm contineatur in vniuerſitate hereditatis. Cætera cla-

ra ſunt. FRANc.

I JMomenti. ſcilicet ſtipulatio.
2 JNullius eſt momenti. Nam & is ſeruus eſt ſine dominol. 38.
ſuprà de nox. act. CVIAC.
d Pro dereli- m Roiecit ſic S. dpro derelicto. lLij. & de nox. l. ſi ſeruum pro de-

co ré habens, velicto.
rei ità dereli-
ctæ dominium
amittit. p. CVIAc.
e Pro derelicto
ſeruus habi-
tus continuo
liber: etramſi

8 J Eius operis vti. Flo. operib. Vide ſcripta ad tit. 29. fragment.

n Apprehenſus, antequam incipiat ſe gerere pro libero. poteſt
enim ſeipſum forſan occupare in libertatem: quia non e hoc
ipſo quod pro derelicto habetur, eſt liber: vt hic, & S. pro dere-
lict.l. fin. niſi eſſet languens: vt ſuprà qui ſine manumiſ. ad liber. l.

non languens ſeruo, & in authen. de nup.S. multo. & Cod, de lati-liber. tol.S. ſed ſci-
pro derelicto mus. & facit Cod de nfan expo. l fin Sed quidam dicunt idem etiam

non ſit habi-
tus.ve hit in fi-
ne Gle.

in non languente.
ACCVRS.

beatur. 2. Vel dic

arg. dictæ auth. & ſic corrigit quod hîc dicitur.

0 Stipulatione. quam interpoſuit, cum pro derelicto ha-
uod illa nullius momenti ſit, vt in prin-

ſ

cipio: net poſtea iſti qui eum apprehendit, acquiritur. Dic
ergo ſtipulationem quam interpoſuit poſtquam apprehenſus
eſt. pro prima eſt ſuprà eod. l. ſi ex re. S. illud. pro ſecunda facit

infrà proxi.

1078

p JDonatio eſt. in a incertam perſonam collata: vt Inſti. de re.

diui. S pen.

a Donitl yo-
teſt in incertã

q Rotinetur. vnde ſi iſte qurit, hereditati quarit: vt . de ac- perſonam cõ-

quiren. re. do. l. hereditas. ij.

re poterit. nam & hec genere

quodam donatio eſt P. Inter he-

reditarium enim ſeruum, & eum
qui pro derelicto habetur, pluri-
mum intereſt: quoniam alter he-
reditatis iure retinetur l: nec po-
teſt relictus videri, qui vniuer-
ſo hereditatis iure continetur:
alter voluntate domini dereli-
ctus, non poteſt videri ad vſum
eius pertinere, à quo relictus

eſt.

Si propria nomina expriman-
tur, vocantur domini in viriles. ſi
appellatiua, vocantur in domini-
cas. ſi vtraque exprimantur, in
dubio inspicitur quod pracedit.
BART.

XXIVII. POMPONIVS libro tertio
ad Quintum Mucium.

I communis ſeruus ita ſti-
pularetur: Lucio Titio & Ga-
io Seio F dari ſpondes? qui ſunt
domini illius : pro virilibus
partibus eis ex ſtipulatione de-

betur. Si verd ita: Dominis

meis * dare ſpondes ? pro par-
te qua * domini eſſent. Si ve-
ro* ita: Lucio Titio, & Gaio Seio
dominis meis dare ſpondes b? du-
bitaretur vtrûmne viriles partes,
an pro dominica portione eis
deberetur. & intereſſet c, quid
cuius demonſtrandi gratia eſ-
ſet adiectum, & que e pars eius
ſtipulationis principalem cau-
ſam haberet. Sed cum ad nomi-
na f prius decurſum eſt, ratio-
nabilius eſſe videtur, pro virili

parte ſtipulationem é eis adquiri,

I communis. C A¬
SVS. Ilta lex tria

icta continet. Pri-

ferri quod ei
accedit qui ré
pro derelite
habet.

mum eſt quando ſer-

uus ſtipulatur domi-
nis ſuis, expreſſis tan-
tum nominibus pro-
priis: non appellatiuo,
ſcilicet domini Secun-
dum dictum eſt quan-
do ſtipulatur expreſſis
tantum nominibus ap.
pellatiuis, nõ propriis.
Tertium dictum, quã-
do ſtipulatur dominis

expreſſo nomine pro-

prio & appellatiuo.
Primum in principio.
ſecundum ibi, ſi vero.
tertium ibi, ſi verô ita,
Lucio, &c. In primo di-
cto dicit, ſi ſeruus ſti-
pulatur dominis ſuis,
expreſsis tantûm no-
minibus propriis: vt
dicendo, promittis Ga-
io & Sei c.tunc cuili-
bet dominorum ad-
quiruntur l. Si verô ſti-
puletur expreſſis tan-
tum nominbus appel-
latiuis:veluti, promit-
tis dominis meis c. tue
acquiritur ſtipulatio
pro parte qua quiſque
dominus eſt:vt ſi vnus

habeat duas partes in

ſeruo, acquirantur ei
duæ partes de c. alteri
tertia pars. Si autẽ ſti-
pulatur ſeruus expreſ-
ſis nominibus propriis
& appellatiuis: tune

quia primo nominauit

propria nomina, ac-
quiritur cuilibet do-
minorum pro parte di-
midia: licet aliquando.
de hoc dubitatum fue-
rit. FR. Acc.
r Seio. & ita pro-
priis nominbus. H.
i Illius. ſcil. ſerui.
A 20.
r Pro virilibus con-

trà S. eo. l proinde. ibi, nam & ſi omnium, c. Solue vt ibi.

u S Si vero. ſecundus caſus.

x Dominis meis idem dico & ſi dicam domino meo, cûm plu-
res habeam dominos, arg.S de libe. lega.l. ij. in fin. Sed argu. contra.
S. eod l ſed & ſi ita. Azo. & facit ad hanc diſtinctionemS. ad Tre-
bel.l. nonnunquam. & de leg. j. l. turpia. in fin. & l. ſi heredes nomina-
tim. & S. de ſtatulib. l. ita liber. in fin. item facit Cod de impu, & ali.

ſubſtil. j. & S. de reb. dub. l. vtrum. S. fin.
J Spondes. & ita appellatiuis tantûm.
Pro purte qua. & ita pro dominicis.

5
Si vero. tertius caſus.
5

y
z
a
b
Jotereſſe argumentando loquitur.

Spondes. & ita propriis, & appellatiuis.



5 Gratia. i. an propria ad deſignationem appellatiuorum,

an appellatiua ad deſignationem propriorum.
e Qua. & intereſſet, repete, qu pars, &c.M.
f Ad nomina iſtud ponitur ad correctionem præcedentium,
vel ad denotandum praſumptioneme que quorum demonſtran-

di gratia apponuntur.

g Stipulationem. ſi verô prius ad appellatiua eſt decurſum:
pro dominicis quaritur. & ſic ſequentia d determinant prima, ſe-
cundu Ioan. Idem dicam & ſi permixtim:vt Lucio domino, & Ti-
tio domino Vel econtra nam ſemper e inſpiciam qu precedunt.
Sed quidam dicunt, vt Alex. f ſemper pro virili quando propria &
appellatiua ponuntur. & ſecundûm eos quod dixit prius, ſubau-

dies maxime

Sed prima placet: & hoc cum omnibus poreſt qu- cimus.
ri. aliàs ſoli etcui poreſt:vt S. eoll j.SScbmmunis ſeruus. & l ſi alie-f legendi vi-

* Principalia
prœualent. l.
argentarius in
fi ſprde dẽde.
lLem qui. S. ſi
mihi. de iniu-
riis.

b Propriorum
& appellatiuo
rum nominum
an ſit quedam
differentia vi-
de hîe apud
Bartolum.
e Preſumimus
in dubio ali-
qui alterius
demonſtrandi
cauſa additum

vel non addi-

tum-
d Sequentibus
prcedentia
determinãtur.
e Præcedentia
ſemper inſpi-
cimus.

nus ſeruus. in fin. & Inſtitu. e. fin. Item hoc cum nullus ſolus iuſ¬ detur.

ſit: