DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.37590#0341
Ouranographia Gnomomca
299
Con/esitariim III.
CI denique smgulos gradus declinationis
^ Solis describere placeat , per singulos
gradus aB versus C, & D puncta rete ex A
dute dabunt quaesitum.
Praeexercitamentum 11.
C incipiendo utrinquein 4. quadrantes, &
unumquemque in 90. gradus divides, ut
vides.
z Numerata a C, altitudine poli ulque
in E, per centrum D ducatur linea EDS,
quic erit axis mundi, quam in centro D ad
retes secet aequinoteiis XY.
Triangulum radiosum quantitatis dierum,
& no ilium delineare.
Ex centro E,intercapedine qualibet EC,
vel EF, describatur arcus circuli, in quo
aCutrinque computetur complementum
elevationis poli, usque inF, vel A, quod r e
L
da AF, terminet. Hoc perate, intercape-
dine AG, vel GF, cujusvis magnitudinis
circulus describatur, quem&inq8. partes
aequales divides: hujus enim duo quaelibet
puncta ab A, & F, utrinque aeque remota,
si rete occultis conjungas, secabunt hae
lineam AF, in pundis, per quae ex E rete
dute dabunt trigonum quantitatis die-
rum , & nodium quaesitum. Atque haec esb
v&WmtU Schoneri particularis ; nos vero
Modusuniversalem reddimus in Geographia
frumenti gnomonica, quam consule. Si enim lineas
umversaits. ecjuxeris ex centro ad lineas latitudinis, ubi
secatur a lineis horariis; ibi dabunturde-
clinationes arcuum diurnorum sub eleva-
tionibus datis.
Praeexercitamentum 111*
Analemma, pro conicis fe Silonibus de feri-
lendis, conftruere.
i/~Mrculus ABCI duabus diametris AI,
& CB in centro D, se ad retes inter-
secantibus dirimatur, eritque BC horizon-
talis, AI vero verticalis linea, hunc aB&
A
III. Conj ungantur Unguli gradus a pun-
dis lineae horizontalis BC, aeque remoti,
rete lineis, veladconfusionem vitandam
Unguli 10. aut 5. gradus, ut nos hic feci-
mus, & per eosdem gradus ex centro du-
cantur aliae lineae, conslituenturque trian-
gula conica declinationis slellarum qu?sita.
IV. Ad verticalem AI parallela duca-
tur QR, tanto ab ea intervallo distans,
quanta est altitudo gnomonis; sigurabi-
turque ex segmentis axis mundani PD x-
quatorisDL, & lineae plani PL, triangulum
gnomonicum PLD, pro plano verticali. Si
vero idem gnomonicum triangulum pro
horizontali desideres , duces horizontali
BC parallelam MN, longitudine gnomo-
nis ab ea dislantem, fietque ex Tegmentis
axis mundi $D, aequatoris DL , planique
horizontalis SL,triangulum gnomonicum
DSL plano horizontali inserviens ; seca-
buntque lineae QR, & MN, conos iis in
pundis , per quae in lineam meridianam
translata hyperbolae duci debent, utposlea
in praxi videbitur. Serviet autem hoc ana-
lemma pro conicis sedionibus omnium tragmodo
parallelorum declinationis stellaru
mundo. Unde instrumentum fiet univer- fde ndda
salius, slaequinodialis, & axis mundi con-rwr-
jundi, & in centro D versatiles supra da-
ram poli, & aequatoris altitudinem sisti
possint. Serviet etiam hoc ad conicas se-
diones arcuum diurnorum in quovis plano
inseribendas, ut in sequentibus patebit.
Pp z
Prae-
299
Con/esitariim III.
CI denique smgulos gradus declinationis
^ Solis describere placeat , per singulos
gradus aB versus C, & D puncta rete ex A
dute dabunt quaesitum.
Praeexercitamentum 11.
C incipiendo utrinquein 4. quadrantes, &
unumquemque in 90. gradus divides, ut
vides.
z Numerata a C, altitudine poli ulque
in E, per centrum D ducatur linea EDS,
quic erit axis mundi, quam in centro D ad
retes secet aequinoteiis XY.
Triangulum radiosum quantitatis dierum,
& no ilium delineare.
Ex centro E,intercapedine qualibet EC,
vel EF, describatur arcus circuli, in quo
aCutrinque computetur complementum
elevationis poli, usque inF, vel A, quod r e
L
da AF, terminet. Hoc perate, intercape-
dine AG, vel GF, cujusvis magnitudinis
circulus describatur, quem&inq8. partes
aequales divides: hujus enim duo quaelibet
puncta ab A, & F, utrinque aeque remota,
si rete occultis conjungas, secabunt hae
lineam AF, in pundis, per quae ex E rete
dute dabunt trigonum quantitatis die-
rum , & nodium quaesitum. Atque haec esb
v&WmtU Schoneri particularis ; nos vero
Modusuniversalem reddimus in Geographia
frumenti gnomonica, quam consule. Si enim lineas
umversaits. ecjuxeris ex centro ad lineas latitudinis, ubi
secatur a lineis horariis; ibi dabunturde-
clinationes arcuum diurnorum sub eleva-
tionibus datis.
Praeexercitamentum 111*
Analemma, pro conicis fe Silonibus de feri-
lendis, conftruere.
i/~Mrculus ABCI duabus diametris AI,
& CB in centro D, se ad retes inter-
secantibus dirimatur, eritque BC horizon-
talis, AI vero verticalis linea, hunc aB&
A
III. Conj ungantur Unguli gradus a pun-
dis lineae horizontalis BC, aeque remoti,
rete lineis, veladconfusionem vitandam
Unguli 10. aut 5. gradus, ut nos hic feci-
mus, & per eosdem gradus ex centro du-
cantur aliae lineae, conslituenturque trian-
gula conica declinationis slellarum qu?sita.
IV. Ad verticalem AI parallela duca-
tur QR, tanto ab ea intervallo distans,
quanta est altitudo gnomonis; sigurabi-
turque ex segmentis axis mundani PD x-
quatorisDL, & lineae plani PL, triangulum
gnomonicum PLD, pro plano verticali. Si
vero idem gnomonicum triangulum pro
horizontali desideres , duces horizontali
BC parallelam MN, longitudine gnomo-
nis ab ea dislantem, fietque ex Tegmentis
axis mundi $D, aequatoris DL , planique
horizontalis SL,triangulum gnomonicum
DSL plano horizontali inserviens ; seca-
buntque lineae QR, & MN, conos iis in
pundis , per quae in lineam meridianam
translata hyperbolae duci debent, utposlea
in praxi videbitur. Serviet autem hoc ana-
lemma pro conicis sedionibus omnium tragmodo
parallelorum declinationis stellaru
mundo. Unde instrumentum fiet univer- fde ndda
salius, slaequinodialis, & axis mundi con-rwr-
jundi, & in centro D versatiles supra da-
ram poli, & aequatoris altitudinem sisti
possint. Serviet etiam hoc ad conicas se-
diones arcuum diurnorum in quovis plano
inseribendas, ut in sequentibus patebit.
Pp z
Prae-