DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.29267#0011
te ( ° )
5
horum, qu# diximus, ad Syncretismum vel introdu-
cendum, vel stabiliendum valere poterit. INlam erro-
res humani cum veritate divina conciliari nequeunt,
ac impossibile est, duo contradictoria simul fieri vera.
Elenchus errorum Ecclesise Dodoribus gravissime
mandatus est, 2. Tim. IV 2.3.4. Tu. I.y. licuti & ille in-
ter fines Scripturae ac ministerii Ecclesiae refertur,
2. Tim. III. 16.17. Qui ex ignorantia & infirmitate er-
rant , omni quidem lenitate monendi ac corrigendi
sunt 5 qui vero pertinaciter errores suos defendunt,
tantum abest ut tolerandi sint, ut potius post unam
alteramve admonitionem sint devitandi, Tit. III. 10.
Momentum vero controversiarum non ab arbitraria
cujuslibet existimatione dependet. sed ex earum cum
fundamento fidei connexione astimandum est, habita
simul analogias fidei ratione, Rom. XII. 7. Et quan-
quam errores praxin corrumpentes satis periculosi
sint; haud tamen praxis vel unica, vel primaria pon-
derandi controversiarum momenti mensuraest, sed
potius respiciendiim est Lutheri judicium :
SsBetsTagutta , bte ausf unb mc^t sautct ausf
ebrtsmm saljret, ase fceit etmgen tute foftltcfj ste
tst, so tft ste bocs; fcem @>sau6en nidjt sifonlitij. Et quo-
modo hac ratione Indifferentismo obviam iri poterit,
nullas omnino de rebus fidei controversias alicujus
momenti aut ponderis esie, affirmanti ?
Tb. VI. Qui unam eandemque veram Religio-
nem profitentur.eademquein dodrina fidei & ex er-
na eorundem Sacrorum participationis atque cultus
ejusdem externi exercitii communione persistunt,
fratrum spiritualium nomine salutandisunt, ex Efb.
. . A 3 IV.
5
horum, qu# diximus, ad Syncretismum vel introdu-
cendum, vel stabiliendum valere poterit. INlam erro-
res humani cum veritate divina conciliari nequeunt,
ac impossibile est, duo contradictoria simul fieri vera.
Elenchus errorum Ecclesise Dodoribus gravissime
mandatus est, 2. Tim. IV 2.3.4. Tu. I.y. licuti & ille in-
ter fines Scripturae ac ministerii Ecclesiae refertur,
2. Tim. III. 16.17. Qui ex ignorantia & infirmitate er-
rant , omni quidem lenitate monendi ac corrigendi
sunt 5 qui vero pertinaciter errores suos defendunt,
tantum abest ut tolerandi sint, ut potius post unam
alteramve admonitionem sint devitandi, Tit. III. 10.
Momentum vero controversiarum non ab arbitraria
cujuslibet existimatione dependet. sed ex earum cum
fundamento fidei connexione astimandum est, habita
simul analogias fidei ratione, Rom. XII. 7. Et quan-
quam errores praxin corrumpentes satis periculosi
sint; haud tamen praxis vel unica, vel primaria pon-
derandi controversiarum momenti mensuraest, sed
potius respiciendiim est Lutheri judicium :
SsBetsTagutta , bte ausf unb mc^t sautct ausf
ebrtsmm saljret, ase fceit etmgen tute foftltcfj ste
tst, so tft ste bocs; fcem @>sau6en nidjt sifonlitij. Et quo-
modo hac ratione Indifferentismo obviam iri poterit,
nullas omnino de rebus fidei controversias alicujus
momenti aut ponderis esie, affirmanti ?
Tb. VI. Qui unam eandemque veram Religio-
nem profitentur.eademquein dodrina fidei & ex er-
na eorundem Sacrorum participationis atque cultus
ejusdem externi exercitii communione persistunt,
fratrum spiritualium nomine salutandisunt, ex Efb.
. . A 3 IV.