Zbigniew Sudolski
Józef Kremer w świetle pamiętników
i korespondencji
Głośny w połowie XIX wieku autor Listów z Krakowa (1843; 1855-
1856), Wykładu systematycznego filozofii... (1849; 1852) i Podróży do
Wioch (1859-1864) nie mógł przejść niezauważony przez współczesnych
pamiętnikarzy i korespondentów. Wprawdzie zachowany materiał nie jest
zbyt obfity, jednak pozwala scharakteryzować zarówno osobowość, jak
i poglądy Józefa Kremera.
Wśród pamiętników na czoło wysuwają się niewątpliwie Wspomnienia
rodzinne doktora Lucjana Rydla, zięcia pisarza, męża jego najstarszej córki
Heleny1. Obszerny ten tekst ogłoszony aż w pięciu numerach „Czasu" za-
wiera podstawowe informacje z zakresu genealogii i głównych rysów oso-
bowości Kremera; wstrzemięźliwy, bez niepotrzebnej idealizacji, podkreśla
„szlachetność i dobroć charakteru'1 pisarza. Po nim, w pierwszej kolejności
należy wymienić bliskich przyjaciół i znajomych Kremera, profesorów:
Henryka Struvego i Fryderyka Hechla2.
1 L. Rydel, Wspomnienia rodzinne. „Czas" 1918, nr 312-314, 316, 318.
2 H. Struve, Zycie i prace Józefa Kremera jako wstęp do jego dzieł, Warszawa 1881;
F. Hechel, Kraków i ziemia krakowska w okresie Wiosny Ludów, oprać. H. Barycz, Wrocław
1950.
Józef Kremer w świetle pamiętników
i korespondencji
Głośny w połowie XIX wieku autor Listów z Krakowa (1843; 1855-
1856), Wykładu systematycznego filozofii... (1849; 1852) i Podróży do
Wioch (1859-1864) nie mógł przejść niezauważony przez współczesnych
pamiętnikarzy i korespondentów. Wprawdzie zachowany materiał nie jest
zbyt obfity, jednak pozwala scharakteryzować zarówno osobowość, jak
i poglądy Józefa Kremera.
Wśród pamiętników na czoło wysuwają się niewątpliwie Wspomnienia
rodzinne doktora Lucjana Rydla, zięcia pisarza, męża jego najstarszej córki
Heleny1. Obszerny ten tekst ogłoszony aż w pięciu numerach „Czasu" za-
wiera podstawowe informacje z zakresu genealogii i głównych rysów oso-
bowości Kremera; wstrzemięźliwy, bez niepotrzebnej idealizacji, podkreśla
„szlachetność i dobroć charakteru'1 pisarza. Po nim, w pierwszej kolejności
należy wymienić bliskich przyjaciół i znajomych Kremera, profesorów:
Henryka Struvego i Fryderyka Hechla2.
1 L. Rydel, Wspomnienia rodzinne. „Czas" 1918, nr 312-314, 316, 318.
2 H. Struve, Zycie i prace Józefa Kremera jako wstęp do jego dzieł, Warszawa 1881;
F. Hechel, Kraków i ziemia krakowska w okresie Wiosny Ludów, oprać. H. Barycz, Wrocław
1950.