DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.25820#0026
Kalendarium
1863
2 VII - Została zatwierdzona habilitacja Józefa Łepkow-
skiego z zakresu archeologii i sztuki średniowiecz-
nej z zastosowaniem do zabytków słowiańskich
i polskich.
X - Józef Łepkowski jako docent prywatny rozpoczął wy-
kłady z Archeologii sztuki średniowiecznej.
1866
X - Józef Łepkowski został nominowany na profesora
nadzwyczajnego.
1867
5 III - Utworzono Gabinet Historii Sztuki przy katedrze
archeologii.
1873
11 VI - Komisja Historii Sztuki Akademii Umiejętności
na pierwszym posiedzeniu uchwaliła zaprosić
do swego grona m.in. Mariana Sokołowskiego.
1878
VII - Marian Sokołowski doktoryzował się pod kierun-
kiem Łepkowskiego i Józefa Szujskiego.
10 XII - Kolokwium habilitacyjne Sokołowskiego.
1879
18 III - Sokołowski uzyskał veniam legendi z zakresu hi-
storii sztuki i archeologii.
X - Sokołowski jako docent prywatny rozpoczął wykłady
uniwersyteckie na temat sztuki Odrodzenia we Wło-
szech.
1880
24 XI - Sokołowski zwrócił się z prośbą do Wydziału Fi-
lologicznego o wyjednanie mu dotacji ministerialnej
na zakup niezbędnych książek i fotografii oraz o ze-
zwolenie na odbywanie ćwiczeń praktycznych we
własnym mieszkaniu, przy ul. Wielopole.
1881
Zakupiony przez Sokołowskiego „aparat naukowy” oraz
darowane przez Karola Lanckorońskiego odlewy
gipsowe zapoczątkowały bibliotekę i zbiory Gabi-
netu Historii Sztuki, pierwotnie przechowywane
w Collegium Minus.
1882
7 II - Sokołowski został mianowany profesorem nadzwy-
czajnym historii sztuki z ważnością od dnia 1 IX.
Na Uniwersytecie Jagiellońskim powstała pierwsza
na ziemiach polskich katedra historii sztuki. Arche-
ologia i historia sztuki zostały umiejscowione na Wy-
dziale Filozoficznym po historii, jako jej nauki po-
mocnicze.
1884
Utworzony formalnie Gabinet Historii Sztuki mieścił się
nadal w mieszkaniu Sokołowskiego. Sokołowski zo-
stał członkiem czynnym Akademii Umiejętności.
1885
Gabinet Historii Sztuki otrzymał dwa niewielkie pokoje
w gmachu chemicznym „przy Plantacjach” (obecnie
Collegium Wróblewskiego - ul. K. Olszewskiego 2).
1887
XII - Powstało akademickie „Kółko estetyków”, którego
przewodniczącym został Władysław Krukowski, se-
kretarzem Stanisław Wyspiański, a opiekę nad „Kół-
kiem” sprawował Sokołowski.
Gabinet Historii Sztuki i Gabinet Archeologiczny prze-
niesiono do Collegium Novum.
1888
23 V - Marian Sokołowski otrzymał nominację na profe-
sora zwyczajnego z ważnością od 1 I 1889.
1890
Sokołowski uzyskał zgodę Senatu na zamienienie jednej
z sal wykładowych na muzealną w celu pomieszczenia
zbiorów Gabinetu Historii Sztuki (głównie odlewów).
1892
14 I - Sokołowski został przewodniczącym Komisji Hi-
storii Sztuki Akademii Umiejętności.
1893
30 X - Z powodu choroby Łepkowskiego Sokołowski ob-
jął opiekę nad Gabinetem Archeologicznym.
1893/94
Feliks Kopera jako stypendysta pełnił funkcję demon-
stratora, porządkując (do roku 1896) zbiory Gabine-
tów Historii Sztuki i Archeologicznego.
1895
21 III - Docent prywatny historii dr Jerzy Mycielski uzy-
skał rozszerzenie veniam legendi na historię sztuki.
1896
1 XI - Julian Pagaczewski został po Koperze pomocni-
kiem naukowym dla potrzeb obu Gabinetów.
1897
Jerzy Mycielski został mianowany profesorem tytularnym.
1897/98
Historia sztuki i archeologia zostały wyodrębnione na Wy-
dziale Filozoficznym jako nauki następujące po histo-
rii i jej naukach pomocniczych, a przed filologiami.
24
1863
2 VII - Została zatwierdzona habilitacja Józefa Łepkow-
skiego z zakresu archeologii i sztuki średniowiecz-
nej z zastosowaniem do zabytków słowiańskich
i polskich.
X - Józef Łepkowski jako docent prywatny rozpoczął wy-
kłady z Archeologii sztuki średniowiecznej.
1866
X - Józef Łepkowski został nominowany na profesora
nadzwyczajnego.
1867
5 III - Utworzono Gabinet Historii Sztuki przy katedrze
archeologii.
1873
11 VI - Komisja Historii Sztuki Akademii Umiejętności
na pierwszym posiedzeniu uchwaliła zaprosić
do swego grona m.in. Mariana Sokołowskiego.
1878
VII - Marian Sokołowski doktoryzował się pod kierun-
kiem Łepkowskiego i Józefa Szujskiego.
10 XII - Kolokwium habilitacyjne Sokołowskiego.
1879
18 III - Sokołowski uzyskał veniam legendi z zakresu hi-
storii sztuki i archeologii.
X - Sokołowski jako docent prywatny rozpoczął wykłady
uniwersyteckie na temat sztuki Odrodzenia we Wło-
szech.
1880
24 XI - Sokołowski zwrócił się z prośbą do Wydziału Fi-
lologicznego o wyjednanie mu dotacji ministerialnej
na zakup niezbędnych książek i fotografii oraz o ze-
zwolenie na odbywanie ćwiczeń praktycznych we
własnym mieszkaniu, przy ul. Wielopole.
1881
Zakupiony przez Sokołowskiego „aparat naukowy” oraz
darowane przez Karola Lanckorońskiego odlewy
gipsowe zapoczątkowały bibliotekę i zbiory Gabi-
netu Historii Sztuki, pierwotnie przechowywane
w Collegium Minus.
1882
7 II - Sokołowski został mianowany profesorem nadzwy-
czajnym historii sztuki z ważnością od dnia 1 IX.
Na Uniwersytecie Jagiellońskim powstała pierwsza
na ziemiach polskich katedra historii sztuki. Arche-
ologia i historia sztuki zostały umiejscowione na Wy-
dziale Filozoficznym po historii, jako jej nauki po-
mocnicze.
1884
Utworzony formalnie Gabinet Historii Sztuki mieścił się
nadal w mieszkaniu Sokołowskiego. Sokołowski zo-
stał członkiem czynnym Akademii Umiejętności.
1885
Gabinet Historii Sztuki otrzymał dwa niewielkie pokoje
w gmachu chemicznym „przy Plantacjach” (obecnie
Collegium Wróblewskiego - ul. K. Olszewskiego 2).
1887
XII - Powstało akademickie „Kółko estetyków”, którego
przewodniczącym został Władysław Krukowski, se-
kretarzem Stanisław Wyspiański, a opiekę nad „Kół-
kiem” sprawował Sokołowski.
Gabinet Historii Sztuki i Gabinet Archeologiczny prze-
niesiono do Collegium Novum.
1888
23 V - Marian Sokołowski otrzymał nominację na profe-
sora zwyczajnego z ważnością od 1 I 1889.
1890
Sokołowski uzyskał zgodę Senatu na zamienienie jednej
z sal wykładowych na muzealną w celu pomieszczenia
zbiorów Gabinetu Historii Sztuki (głównie odlewów).
1892
14 I - Sokołowski został przewodniczącym Komisji Hi-
storii Sztuki Akademii Umiejętności.
1893
30 X - Z powodu choroby Łepkowskiego Sokołowski ob-
jął opiekę nad Gabinetem Archeologicznym.
1893/94
Feliks Kopera jako stypendysta pełnił funkcję demon-
stratora, porządkując (do roku 1896) zbiory Gabine-
tów Historii Sztuki i Archeologicznego.
1895
21 III - Docent prywatny historii dr Jerzy Mycielski uzy-
skał rozszerzenie veniam legendi na historię sztuki.
1896
1 XI - Julian Pagaczewski został po Koperze pomocni-
kiem naukowym dla potrzeb obu Gabinetów.
1897
Jerzy Mycielski został mianowany profesorem tytularnym.
1897/98
Historia sztuki i archeologia zostały wyodrębnione na Wy-
dziale Filozoficznym jako nauki następujące po histo-
rii i jej naukach pomocniczych, a przed filologiami.
24