DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.23230#0142
0 Ministerstwie Kultury
1 Dziedzictwa Narodów
w kilku słowach...
Historia ministerstwa kultury rozpoczyna się wraz z odzyskaniem przez Polskę
niepodległości w 1918 r. i utworzeniem struktur państwowych II Rzeczypospoli-
tej - kiedy to powołano Ministerstwo Ochrony Kultury i Sztuk Pięknych. Resort
ten już po roku przemianowano na Ministerstwo Sztuki i Kultury, a w 1922 r.
zakwestionowano potrzebę jego autonomicznego istnienia i połączono z zajmują-
cym się problemami edukacji - Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświece-
nia Publicznego. Utworzonym tam Departamentem Sztuki kierował znany malarz
Julian Fałat (1853-1929), jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, ogrom-
nie zaangażowany w odbudowę polskiego życia kulturalnego po odzyskaniu nie-
podległości.
W czasie II wojny światowej sprawami kultury w rządzie RP na uchodźstwie zaj-
mował się Dział Spraw Kulturalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, skoncen-
trowany na opiece nad dobrami kultury oraz artystami znajdującymi się w kraju
i na emigracji. W 1944 r. powołano resort Kultury i Sztuki, którego pierwszym mi-
nistrem został publicysta i polityk Wincenty Rzymowski (1883-1950). Zniszczo-
ny wojenną pożogą Pałac Czartoryskich-Potockich, odbudowano pod koniec lat
40-tych według projektu Jana Zachwatowicza (1900-1983). Od tego momen-
tu mieściło się w nim Ministerstwo Kultury i Sztuki - pod tą właśnie nazwą re-
sort funkcjonował najdłużej. W 1999 roku nazwę, po raz pierwszy od tak dłu-
giego czasu, zmieniono na Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
a w 2001 r. skrócono do Ministerstwa Kultury. W 2005 r. ponownie dodano drugi
człon i powrócono do nazwy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
pod któtą funkcjonuje do dziś.
1 Dziedzictwa Narodów
w kilku słowach...
Historia ministerstwa kultury rozpoczyna się wraz z odzyskaniem przez Polskę
niepodległości w 1918 r. i utworzeniem struktur państwowych II Rzeczypospoli-
tej - kiedy to powołano Ministerstwo Ochrony Kultury i Sztuk Pięknych. Resort
ten już po roku przemianowano na Ministerstwo Sztuki i Kultury, a w 1922 r.
zakwestionowano potrzebę jego autonomicznego istnienia i połączono z zajmują-
cym się problemami edukacji - Ministerstwem Wyznań Religijnych i Oświece-
nia Publicznego. Utworzonym tam Departamentem Sztuki kierował znany malarz
Julian Fałat (1853-1929), jeden z najwybitniejszych polskich akwarelistów, ogrom-
nie zaangażowany w odbudowę polskiego życia kulturalnego po odzyskaniu nie-
podległości.
W czasie II wojny światowej sprawami kultury w rządzie RP na uchodźstwie zaj-
mował się Dział Spraw Kulturalnych Ministerstwa Spraw Wewnętrznych, skoncen-
trowany na opiece nad dobrami kultury oraz artystami znajdującymi się w kraju
i na emigracji. W 1944 r. powołano resort Kultury i Sztuki, którego pierwszym mi-
nistrem został publicysta i polityk Wincenty Rzymowski (1883-1950). Zniszczo-
ny wojenną pożogą Pałac Czartoryskich-Potockich, odbudowano pod koniec lat
40-tych według projektu Jana Zachwatowicza (1900-1983). Od tego momen-
tu mieściło się w nim Ministerstwo Kultury i Sztuki - pod tą właśnie nazwą re-
sort funkcjonował najdłużej. W 1999 roku nazwę, po raz pierwszy od tak dłu-
giego czasu, zmieniono na Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
a w 2001 r. skrócono do Ministerstwa Kultury. W 2005 r. ponownie dodano drugi
człon i powrócono do nazwy Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego,
pod któtą funkcjonuje do dziś.