DOI Artikel:
Bieliński, Józef: Aneks. Muzeum Sztuk Pięknych
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.23231#0214
Aneks.
Józef Bieliński
Muzeum Sztuk
Pięknych
Gabinet Wzorów gipsowych.
Początek tego gabinetu sięga czasów Księstwa Warszawskiego.
Minister skarbu Węgleński, na odezwę Izby edukacyjnej z dnia
29 grudnia 1809 r. o asygnowanie 27.000 złp. na zakupienie mode-
lów gipsowych, pozostałych po królu Stanisławie Auguście,
odpowiada, że powinien być umocowany do tego przez Radę
stanu, dlatego Izba tam się udać powinna (dnia 7 marca 1810 r.).
Sartorius de Chrauenfeld, plenipotent ks. Józefa Poniatow-
skiego został zawiadomiony przez Izbę edukacyjną dnia 1 paź-
dziernika 1810, że obecnie nie może Izba wypłacić całkowitej sumy,
lecz a conto 15.000 zaleciła kasie jeneralnej funduszów edukacyj-
nych wypłacić; resztę zaś będzie się starała w czasie możebnie naj-
krótszym uiścić; i rzeczywiście dnia 8 kwietnia 1811 r. całkowita
suma za gipsy uiszczona została.
Prof. Vogel, zapytany przez Lindego, która z sal pałacu
Saskiego byłaby najodpowiedniejszą dla pomieszczenia wzorów
gipsowych — odpowiedział, że ta sala, którą zajmuje prof. Łęski,
po odpowiedniem wyrestaurowaniu jej, będzie najlepsza.
Zakupione przez Izbę edukacyjną antyki znajdowały się
w Zamku królewskim. Franciszek Paderewski, zarządza-
jący malarnią królewską w Zamku, donosi Izbie edukacyjnej dnia
28 października 1811 r., że sale, w których stoją nabyte gipsy,
mają dachy zrujnowane i dotąd bez żadnego opatrzenia, nie-
chybną przyniosą szkodę gipsom przez zaciekanie. Utrudzony
Józef Bieliński
Muzeum Sztuk
Pięknych
Gabinet Wzorów gipsowych.
Początek tego gabinetu sięga czasów Księstwa Warszawskiego.
Minister skarbu Węgleński, na odezwę Izby edukacyjnej z dnia
29 grudnia 1809 r. o asygnowanie 27.000 złp. na zakupienie mode-
lów gipsowych, pozostałych po królu Stanisławie Auguście,
odpowiada, że powinien być umocowany do tego przez Radę
stanu, dlatego Izba tam się udać powinna (dnia 7 marca 1810 r.).
Sartorius de Chrauenfeld, plenipotent ks. Józefa Poniatow-
skiego został zawiadomiony przez Izbę edukacyjną dnia 1 paź-
dziernika 1810, że obecnie nie może Izba wypłacić całkowitej sumy,
lecz a conto 15.000 zaleciła kasie jeneralnej funduszów edukacyj-
nych wypłacić; resztę zaś będzie się starała w czasie możebnie naj-
krótszym uiścić; i rzeczywiście dnia 8 kwietnia 1811 r. całkowita
suma za gipsy uiszczona została.
Prof. Vogel, zapytany przez Lindego, która z sal pałacu
Saskiego byłaby najodpowiedniejszą dla pomieszczenia wzorów
gipsowych — odpowiedział, że ta sala, którą zajmuje prof. Łęski,
po odpowiedniem wyrestaurowaniu jej, będzie najlepsza.
Zakupione przez Izbę edukacyjną antyki znajdowały się
w Zamku królewskim. Franciszek Paderewski, zarządza-
jący malarnią królewską w Zamku, donosi Izbie edukacyjnej dnia
28 października 1811 r., że sale, w których stoją nabyte gipsy,
mają dachy zrujnowane i dotąd bez żadnego opatrzenia, nie-
chybną przyniosą szkodę gipsom przez zaciekanie. Utrudzony