DOI Seite / Zitierlink:
https://doi.org/10.11588/diglit.1069#0409
'•■•
s;>
■ .,
cs
I %
LS
"Mk,
" ••
Nip>
:r;
'■npulKcote
C^
"te dohk
urn» ynoiiis;
■ anpnci
mqutn v bdhB
d*i :>c mrniitc:
. joiit mt
m ddaoc
,.: iuis
icm ttmt> ^
i
£V ^r/r7f/ mUitum apud Romanos. 291
C A P V T II.
i> 4r/s0s militum apud Romanos. 1)
$. 1.
Rcmic dele&u*; mtjoret per Consules fiebant; corom loco nonnunquam Tribuni miittt^
rcs Consulari potesiate ; et si Diclator creatus erat, hoc eidem competebat. Postqoaia
Knmancrum dnmmium Ir*ijac fines excessit : Proconsules qucque, Praetores, aluqur Ma-
gi(tr.itus deledtui huic habendo operam dabant. Si Consules militem conscripturi erant,
(Po/jbtus VJ, 17.) Romanos omnes aetatis mil-taris sese si(tere oportebat, capitisque poCM
iis indicia fuit, qui seiic occultantes militiae eiuamodi subducerent; nec, si quis tentaret ma-
xime, id poterat, ouod non uiuentium tantum, curo natcerentur, sed desundiorum quo-
que nomina in tabusis erant conscnpta. Aliquae tamen fuerunt cauiTae, quae tblentes cx-
cusabant; qua de re Aulus ce/ttus XVI, 4. ita loquitur : n thttbus autem scrtptts dtes prm§m
Jintebatur, quo dte adejjent, ei ut cttantt Conjult re/ponderent 1 detnde tta conciptebatur tus-
wrandum, ut adejsent, hts addttts excepttontbus, »1/1 harumce quat cau/a ertt, sunus sa-
miliare, scriaeue Uentca/es, quae non eius re/ causa tn eum diem coUatae Jtnt, quo ts ea
dte mtnus tbt eJJet; morbus Jenticus ansptctumue, quod Jtne ftacuio praetertre non Uceat;
sacrtsiciumue anniuerfartum, quod recle Jiert non po/Jet, ntsi tpjus eo dte ibt stt; tus hosiis-
ue, status condtclusque dtes cum hofte. Practer has cauiTas adhuc aliae fucrunt, ob QOJss
i militia nonnulli eximetamtur, e. c. quando quinquagedmum aetatis annum iam erant
emensi; etiamsi per uiginti annos nondum meruiiTcnt; annos enim uiginti qui meruerant,
a mihtia erant exeniti. His addendi etiam illi, qui magistratum aliquem ciuilem gercbar.t.
qui ofticio sacerdotum fu<~gebantur, qui a populo et senaru immunitate hac donati, aut
qui manci uel mutili corpure erant. Vrgente tamen necesTitate nulla erat immumtas; quan-
doquidem ingruente bello Gallico ipsi quoque sacerdotes ad militiam proficiui iubebantur.
E contrario saepius inuenti sunt, qui quum a militia recedcre potuiilent, sua sponte jJJi
nomen dabant; quos Liuius I, \u Voiuntartos uocat.
■
. 0P
f
..,,.
00
p)P
.' <
$. 2. In Ipso delettu Consules, tesre Ctcerone de diuinatione I, 4f. obseruabtnt, ut
primus miles bono nomine rieret; quod Fe/ius in uoce Lacus Lucrmus ita txplu t: tmi»
nts bom gratia tn de/ec/u cenjuue prtmi noihtnantur VALtRlsS, SALVWS, STjtTOXIFSi
Valertus qutdem m ualtndo, Satutus * Sa/ute et Stat$rius a Jtabt/ttate s. firmitate. Porro
in deseciu hoc uiri a decirno septimo aetatis anno ad q» adrssgesimum sextum usque tin.
scribeba.itur; proucstiores non n»si urgente recessitate uel dehcicntibus aliis ddigcbaot r.
Pro primis autcm iegionum cohortibus tales deligebantur, quorum statura (ex pcdum cs-
set, aut saltem quinque pedes et decem pollices. Hic ex Vegetto I. j\ m mcntcm reuo-
ca> dum est pedem ueterum Romanorum eundem fuisTe ac hodicrnum Romanum, q ij uno
tantum pollice pede nostro regio minor est. Soci-rum ciuitatum praefecti ccttoni Isaru-
tumque militum numerum ad condicrt im locum mittcre iubeantur. Equitum autem nume-
rus pro ratione ad peditum numerum habita deligebatur.
s. 3. Septendecim tnnorum iunencs ad militiae exercitia conscribebantur, ct per to-
tum hoc tempus, quo exercitiis eiu^modi incumbebant, sumtu re publ cae tlcbintur, ne-
que prius milites elte censebantur, quam sacramentum militare praeltitiiTc r; 1 ec cuiqmm
licebat sacramento nondum pr estito contra hostem pignare, q« 8e lex ade<i (euere er Itn-
c^e seruaharur, ut Polturmus Distator et L. Manlius Torquatus fitios, quod eam uioljiTerit,
necari iussefint; qui enim (acr<»mento nondum praeltito hostetn occideret, h. rr c <) ex-
istimabatur. Ide-que, Ctcerone tcste, de orHciis I. c. 11. Cato Censor, p( stquam filius eioj
sub 1'aullo Aemilio mercerat, ncluit, ut si in excrcitu rcmaneret, sccundo satraaiinto cbJi-
garctur, quod pnore amillo iure cum hostibus pugnare non potcrat.
m
Dddd 1
$• 4-
I) PlUM dc sACTAyr.tnto, sHpmdi», utstttu, €0^rtihust
lliisquc, qu^c ho ct lcqq, ct^itibin 0 urrcnt;
«collc^it JUt». HcryoAtmus StbeUms; Ssk**s*s, ?**
Xnaui, de re miiittri Eom. fcriptorct toxno ia
Gr**** czouX
s;>
■ .,
cs
I %
LS
"Mk,
" ••
Nip>
:r;
'■npulKcote
C^
"te dohk
urn» ynoiiis;
■ anpnci
mqutn v bdhB
d*i :>c mrniitc:
. joiit mt
m ddaoc
,.: iuis
icm ttmt> ^
i
£V ^r/r7f/ mUitum apud Romanos. 291
C A P V T II.
i> 4r/s0s militum apud Romanos. 1)
$. 1.
Rcmic dele&u*; mtjoret per Consules fiebant; corom loco nonnunquam Tribuni miittt^
rcs Consulari potesiate ; et si Diclator creatus erat, hoc eidem competebat. Postqoaia
Knmancrum dnmmium Ir*ijac fines excessit : Proconsules qucque, Praetores, aluqur Ma-
gi(tr.itus deledtui huic habendo operam dabant. Si Consules militem conscripturi erant,
(Po/jbtus VJ, 17.) Romanos omnes aetatis mil-taris sese si(tere oportebat, capitisque poCM
iis indicia fuit, qui seiic occultantes militiae eiuamodi subducerent; nec, si quis tentaret ma-
xime, id poterat, ouod non uiuentium tantum, curo natcerentur, sed desundiorum quo-
que nomina in tabusis erant conscnpta. Aliquae tamen fuerunt cauiTae, quae tblentes cx-
cusabant; qua de re Aulus ce/ttus XVI, 4. ita loquitur : n thttbus autem scrtptts dtes prm§m
Jintebatur, quo dte adejjent, ei ut cttantt Conjult re/ponderent 1 detnde tta conciptebatur tus-
wrandum, ut adejsent, hts addttts excepttontbus, »1/1 harumce quat cau/a ertt, sunus sa-
miliare, scriaeue Uentca/es, quae non eius re/ causa tn eum diem coUatae Jtnt, quo ts ea
dte mtnus tbt eJJet; morbus Jenticus ansptctumue, quod Jtne ftacuio praetertre non Uceat;
sacrtsiciumue anniuerfartum, quod recle Jiert non po/Jet, ntsi tpjus eo dte ibt stt; tus hosiis-
ue, status condtclusque dtes cum hofte. Practer has cauiTas adhuc aliae fucrunt, ob QOJss
i militia nonnulli eximetamtur, e. c. quando quinquagedmum aetatis annum iam erant
emensi; etiamsi per uiginti annos nondum meruiiTcnt; annos enim uiginti qui meruerant,
a mihtia erant exeniti. His addendi etiam illi, qui magistratum aliquem ciuilem gercbar.t.
qui ofticio sacerdotum fu<~gebantur, qui a populo et senaru immunitate hac donati, aut
qui manci uel mutili corpure erant. Vrgente tamen necesTitate nulla erat immumtas; quan-
doquidem ingruente bello Gallico ipsi quoque sacerdotes ad militiam proficiui iubebantur.
E contrario saepius inuenti sunt, qui quum a militia recedcre potuiilent, sua sponte jJJi
nomen dabant; quos Liuius I, \u Voiuntartos uocat.
■
. 0P
f
..,,.
00
p)P
.' <
$. 2. In Ipso delettu Consules, tesre Ctcerone de diuinatione I, 4f. obseruabtnt, ut
primus miles bono nomine rieret; quod Fe/ius in uoce Lacus Lucrmus ita txplu t: tmi»
nts bom gratia tn de/ec/u cenjuue prtmi noihtnantur VALtRlsS, SALVWS, STjtTOXIFSi
Valertus qutdem m ualtndo, Satutus * Sa/ute et Stat$rius a Jtabt/ttate s. firmitate. Porro
in deseciu hoc uiri a decirno septimo aetatis anno ad q» adrssgesimum sextum usque tin.
scribeba.itur; proucstiores non n»si urgente recessitate uel dehcicntibus aliis ddigcbaot r.
Pro primis autcm iegionum cohortibus tales deligebantur, quorum statura (ex pcdum cs-
set, aut saltem quinque pedes et decem pollices. Hic ex Vegetto I. j\ m mcntcm reuo-
ca> dum est pedem ueterum Romanorum eundem fuisTe ac hodicrnum Romanum, q ij uno
tantum pollice pede nostro regio minor est. Soci-rum ciuitatum praefecti ccttoni Isaru-
tumque militum numerum ad condicrt im locum mittcre iubeantur. Equitum autem nume-
rus pro ratione ad peditum numerum habita deligebatur.
s. 3. Septendecim tnnorum iunencs ad militiae exercitia conscribebantur, ct per to-
tum hoc tempus, quo exercitiis eiu^modi incumbebant, sumtu re publ cae tlcbintur, ne-
que prius milites elte censebantur, quam sacramentum militare praeltitiiTc r; 1 ec cuiqmm
licebat sacramento nondum pr estito contra hostem pignare, q« 8e lex ade<i (euere er Itn-
c^e seruaharur, ut Polturmus Distator et L. Manlius Torquatus fitios, quod eam uioljiTerit,
necari iussefint; qui enim (acr<»mento nondum praeltito hostetn occideret, h. rr c <) ex-
istimabatur. Ide-que, Ctcerone tcste, de orHciis I. c. 11. Cato Censor, p( stquam filius eioj
sub 1'aullo Aemilio mercerat, ncluit, ut si in excrcitu rcmaneret, sccundo satraaiinto cbJi-
garctur, quod pnore amillo iure cum hostibus pugnare non potcrat.
m
Dddd 1
$• 4-
I) PlUM dc sACTAyr.tnto, sHpmdi», utstttu, €0^rtihust
lliisquc, qu^c ho ct lcqq, ct^itibin 0 urrcnt;
«collc^it JUt». HcryoAtmus StbeUms; Ssk**s*s, ?**
Xnaui, de re miiittri Eom. fcriptorct toxno ia
Gr**** czouX