DOI Page / Citation link:
https://doi.org/10.11588/diglit.30678#0186
166 DISSERTATIO DECIMASESTA.
ts, quae Novatoribus opponanius nostrarum Ecclesiarum crnamenta
caiumniantibus. Quid ergò Satyricum in nos producunt haeretici,
ac Ethnicam, infulsamque sententiam canunt? in Templis quid sa-
ciat aurum quaerunt, sed eos eiegantissirnè castigat Johannes Tom-
cus Bosneniis Ep. in Orat. pro Eccies. ornam.
Quod autem speètat ad aiteram propositi partem, quà conten-
dit Ottius cereos, lucernasque non nist no6ìe accendi consuevisse in
Ecciesiis, Pauiinum ecce pro oobis stantem in medium adduco. Ist-
quit iste Natal. III.
Clava covonantuv denfts altaria lycbnis,
Lumina ceratis adolentur odora papyris,
Noóie dieque micant, Sic nox, splendorque diei
Fitlgety ipfa dies caeìsjìi illuftris honore
Plus micat innumeris lucem geminata lucernis.
Nihii clarius occurrit. Sed Sc Nat. XI. sic ait.
.-. His scyphulis incerta relucent
Lumina, cum sert seska dies.
Et infra scyphuli meminit ad continuum luminis usum deftinath
Continuum fcypbus eft avgenteus aptus ad ufutn,
Qui 3c noSiu diuque iucebat, quemque importuno fìbi lumine mi-
cantem fur extinxit. Distinguendum itaque reor inter sacras antiquo-
rum lucernas eo pa6Io, quo inter aevi nostri lampades, ac lumina
distinguitur. Alia enim lumina no6lurno tempori, alia diurno inser-
viebant, omnia tamen in tempii cultum excogitata. Quae lampas
modò dicebatur relucere, quum ferebat dies, no6lu hoc munere ca-
rebat. Audi subsequentes versus:
-. Tunc 'uerò ftne usu
Luminis ad speciem tantum suspensa manehat.
Superiùs verò alias descripserat lucernas no6Ii illustrandae destinatas.
At Ottius lucernas hasce no6Iurnas necessitati sacra sacientium ad-
scribit, non Ecclesiae cultui. Hallucinatur Tigurinus, quandoquidem
quum latro hic ad furta accessit, lampas iila nullis tum Sacris pera-
gendis lumen praebebat; quin expreisè illam quavis no6Ie, imò per
totam no6Iem, lucere consuevissie dignoscimus, ait enim de scyph©
Hunc importuno fbi lumìne praedo micantem
Protinus etstinguit, namque id quoque noverat idem
Saepè solere mori, cum ftuppa perarìda longam
Conderet in nolìem consumpto lumen oltvo
Igitiir
ts, quae Novatoribus opponanius nostrarum Ecclesiarum crnamenta
caiumniantibus. Quid ergò Satyricum in nos producunt haeretici,
ac Ethnicam, infulsamque sententiam canunt? in Templis quid sa-
ciat aurum quaerunt, sed eos eiegantissirnè castigat Johannes Tom-
cus Bosneniis Ep. in Orat. pro Eccies. ornam.
Quod autem speètat ad aiteram propositi partem, quà conten-
dit Ottius cereos, lucernasque non nist no6ìe accendi consuevisse in
Ecciesiis, Pauiinum ecce pro oobis stantem in medium adduco. Ist-
quit iste Natal. III.
Clava covonantuv denfts altaria lycbnis,
Lumina ceratis adolentur odora papyris,
Noóie dieque micant, Sic nox, splendorque diei
Fitlgety ipfa dies caeìsjìi illuftris honore
Plus micat innumeris lucem geminata lucernis.
Nihii clarius occurrit. Sed Sc Nat. XI. sic ait.
.-. His scyphulis incerta relucent
Lumina, cum sert seska dies.
Et infra scyphuli meminit ad continuum luminis usum deftinath
Continuum fcypbus eft avgenteus aptus ad ufutn,
Qui 3c noSiu diuque iucebat, quemque importuno fìbi lumine mi-
cantem fur extinxit. Distinguendum itaque reor inter sacras antiquo-
rum lucernas eo pa6Io, quo inter aevi nostri lampades, ac lumina
distinguitur. Alia enim lumina no6lurno tempori, alia diurno inser-
viebant, omnia tamen in tempii cultum excogitata. Quae lampas
modò dicebatur relucere, quum ferebat dies, no6lu hoc munere ca-
rebat. Audi subsequentes versus:
-. Tunc 'uerò ftne usu
Luminis ad speciem tantum suspensa manehat.
Superiùs verò alias descripserat lucernas no6Ii illustrandae destinatas.
At Ottius lucernas hasce no6Iurnas necessitati sacra sacientium ad-
scribit, non Ecclesiae cultui. Hallucinatur Tigurinus, quandoquidem
quum latro hic ad furta accessit, lampas iila nullis tum Sacris pera-
gendis lumen praebebat; quin expreisè illam quavis no6Ie, imò per
totam no6Iem, lucere consuevissie dignoscimus, ait enim de scyph©
Hunc importuno fbi lumìne praedo micantem
Protinus etstinguit, namque id quoque noverat idem
Saepè solere mori, cum ftuppa perarìda longam
Conderet in nolìem consumpto lumen oltvo
Igitiir