DOI issue:
I. Philippi Heinii de Simsoniana Asini maxilla dissertatio
DOI Page / Citation link:https://doi.org/10.11588/diglit.26072#0139
de Sim fontana. A sini maxilla. 135
xilium vocaret, citius ex pumice oleum exprimeret,
quam ex vocabulo Chamor acerui notionem
extunderet. Exod.VIII, 10. scribitur, ranas abAegyptiis
collegas elle DHEn D»*ian chomarim aceruos,aceruos,
aceruatim. Chomarim In singulari format cHo-
me r, nequaquam Chamor, quae sane nomina haut
parum inter se diflant. Nam vti chomer 4*
ceruus nunquam in asmi, ita chamor afinus nun-
puam in acerui .vicem bubili tuitur. Nec /S)juuat
Autorem aliquid quod R. Bechai Chamor de-
riuet a Chomer, quasi animal aceruis frumenti por-
tandis adhibeatur. Sit ita! Num inde confecit,
Chamor etiam, cumulo designando viiirpari ? Errauit
vero Rabbinus in originatione. Quandoquidem
Afinus a rufo colore, quo praediti siint in Oriente,
nomenhabuit, vt luculenter osfendit Bochartus. y) k
Quid vero dicemus, quando Lexicographos frustra
aduocat Autor cl. quasi scripserint, Chamor fignifica-
re non soium aceruum, sed & Cohortem, Turmam,
etn^rupp/ ctn 0d)ivabrt>n. Quisnam Lexicogra-
piius talia scripsit? Producantur in lucem, si placet.
Figmentum hoc eslvanissimum, quo &suae prauita-
tem opinionis agnoscere debuisset Autor cl. & illam
iple quasi venenato telo perimit, & inconsiderantiae
labem Lexicorum contextoribus aspergitsingulis. Per-
mittamus nimirum paulisper Chamor hic esfe aceruum.
Quid inde? Simson vtrum aceruum militum colle-
git ? Quae barbaries, a ceruus militum! Acer-
um inanimatis adplicaturj posset ferri phrasis de cae-
sis Philisf aeis: Aceruatim jacent. Intoleranda esl pror-
sus, Acerum militum, pro turma vel cohorte. Vox
Ger»
xilium vocaret, citius ex pumice oleum exprimeret,
quam ex vocabulo Chamor acerui notionem
extunderet. Exod.VIII, 10. scribitur, ranas abAegyptiis
collegas elle DHEn D»*ian chomarim aceruos,aceruos,
aceruatim. Chomarim In singulari format cHo-
me r, nequaquam Chamor, quae sane nomina haut
parum inter se diflant. Nam vti chomer 4*
ceruus nunquam in asmi, ita chamor afinus nun-
puam in acerui .vicem bubili tuitur. Nec /S)juuat
Autorem aliquid quod R. Bechai Chamor de-
riuet a Chomer, quasi animal aceruis frumenti por-
tandis adhibeatur. Sit ita! Num inde confecit,
Chamor etiam, cumulo designando viiirpari ? Errauit
vero Rabbinus in originatione. Quandoquidem
Afinus a rufo colore, quo praediti siint in Oriente,
nomenhabuit, vt luculenter osfendit Bochartus. y) k
Quid vero dicemus, quando Lexicographos frustra
aduocat Autor cl. quasi scripserint, Chamor fignifica-
re non soium aceruum, sed & Cohortem, Turmam,
etn^rupp/ ctn 0d)ivabrt>n. Quisnam Lexicogra-
piius talia scripsit? Producantur in lucem, si placet.
Figmentum hoc eslvanissimum, quo &suae prauita-
tem opinionis agnoscere debuisset Autor cl. & illam
iple quasi venenato telo perimit, & inconsiderantiae
labem Lexicorum contextoribus aspergitsingulis. Per-
mittamus nimirum paulisper Chamor hic esfe aceruum.
Quid inde? Simson vtrum aceruum militum colle-
git ? Quae barbaries, a ceruus militum! Acer-
um inanimatis adplicaturj posset ferri phrasis de cae-
sis Philisf aeis: Aceruatim jacent. Intoleranda esl pror-
sus, Acerum militum, pro turma vel cohorte. Vox
Ger»