DOI Artikel:
Pieńkowska, Hanna: Renesansowa polichromia w Modlnicy
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.26548#0102
ZESZYTY NAUKOWE UNIWERSYTETU JAGIELLOŃSKIEGO
LXtfXVI
PRACE Z HISTORII SZTUKI Z. 2
1965
Hanna Pieńkowska
Renesansowa polichromia w Modlnicy
I. Historia i przemiany kościoła w Modlnicy od XVI wieku
W początkach wieku XVI Modlnica przechodzi w posiadanie rodziny
patrycjuszy krakowskich Salomonów h. Łabędź. Nie znamy dokumentów mó-
wiących o sposobie nabycia przez nich własności wsi, jednakże szereg źródeł
wskazuje na fakt, iż jeszcze w XVI wieku dobra te nie były scalone w jednym
ręku h Ród Salomonów ma piękną kartę w historii Krakowa XV i XVI wieku
i jest związany z życiem miasta, jego kulturą z epoki humanizmu i Odrodzenia,
z rozwojem przemysłu i handlu 1 2. Na czele rodu stoją dwaj bracia, tzw. fratres
indivisi: Piotr (zm. r. 1515) i Emmeram, pisany często Imbram (zm. r. 1504),
synowie Anny (zm. r. 1448), uwiecznieni w pięknych płytach nagrobkowych
z brązu, związanych z norymberskim warsztatem Vischerôw. Znajdują się
one do dnia dzisiejszego w kościele Mariackim w Krakowie 3.
Mikołaj Salomon, najmłodszy syn Imbrama, po śmierci swych braci
1 APKr., AK (kon) 1 — 1526: Jan Branicki z Ruszczy potwierdza umowę graniczną
między dziedzicem wsi Bronowice Niemieckie z jednej strony a Stanisławem Satliniusem,
dziedzicem wsi Modlnica Wielka z drugiej strony. APKr., Terr. Crac. 62, s. 572, 574, 1124—
1566: Feliks Wierzbięta, dziedzic wsi Modlnica pozywa Mikołaja Salomona o nieprawne posia-
danie Modlnicy i zarzuca mu brak szlachectwa. A. Grabowski, Dawne zabytki m. Kra-
kowa, Kraków 1850, s. 218 (przypis do s. 25) nie podając źródeł wspomina, iż w XVI wieku
współwłaścicielami Modlnicy były rodziny Bonerów, Zeyfretów i Pawła Kaufmana, spokrew-
nione z rodem Salomonów.
2 J. P t a ś n i k, Do rodziny Salomonów genealogicznych szczegółów kilka (Studia
Historyczne ku Czci W. Zakrzewskiego, Kraków 1908); M. Friedberg, Ród Łabędziom
w wiekach średnich (Rocznik Towarzystwa Heraldycznego VII, 1924—1925 s. 60—61).
3 Szczególnie ciekawą patriarchalną postacią byl Piotr Salomon, który począwszy od
r. 1479 występuje jako rajca miasta, a jego zasługi w radzie musiały być wielkie, skoro
w r. 1500 został wybrany jednym z ośmiu prezydentów. Piotr Salomon, mieszkający stale
w Krakowie, otaczał opieką cały swój ród, i to nie tylko w osobach swych własnych dzieci
i wnuków, lecz również jako bezpośredni opiekun wcześniej osieroconych bratanków, wycho-
wujących się w jego domu.
95
LXtfXVI
PRACE Z HISTORII SZTUKI Z. 2
1965
Hanna Pieńkowska
Renesansowa polichromia w Modlnicy
I. Historia i przemiany kościoła w Modlnicy od XVI wieku
W początkach wieku XVI Modlnica przechodzi w posiadanie rodziny
patrycjuszy krakowskich Salomonów h. Łabędź. Nie znamy dokumentów mó-
wiących o sposobie nabycia przez nich własności wsi, jednakże szereg źródeł
wskazuje na fakt, iż jeszcze w XVI wieku dobra te nie były scalone w jednym
ręku h Ród Salomonów ma piękną kartę w historii Krakowa XV i XVI wieku
i jest związany z życiem miasta, jego kulturą z epoki humanizmu i Odrodzenia,
z rozwojem przemysłu i handlu 1 2. Na czele rodu stoją dwaj bracia, tzw. fratres
indivisi: Piotr (zm. r. 1515) i Emmeram, pisany często Imbram (zm. r. 1504),
synowie Anny (zm. r. 1448), uwiecznieni w pięknych płytach nagrobkowych
z brązu, związanych z norymberskim warsztatem Vischerôw. Znajdują się
one do dnia dzisiejszego w kościele Mariackim w Krakowie 3.
Mikołaj Salomon, najmłodszy syn Imbrama, po śmierci swych braci
1 APKr., AK (kon) 1 — 1526: Jan Branicki z Ruszczy potwierdza umowę graniczną
między dziedzicem wsi Bronowice Niemieckie z jednej strony a Stanisławem Satliniusem,
dziedzicem wsi Modlnica Wielka z drugiej strony. APKr., Terr. Crac. 62, s. 572, 574, 1124—
1566: Feliks Wierzbięta, dziedzic wsi Modlnica pozywa Mikołaja Salomona o nieprawne posia-
danie Modlnicy i zarzuca mu brak szlachectwa. A. Grabowski, Dawne zabytki m. Kra-
kowa, Kraków 1850, s. 218 (przypis do s. 25) nie podając źródeł wspomina, iż w XVI wieku
współwłaścicielami Modlnicy były rodziny Bonerów, Zeyfretów i Pawła Kaufmana, spokrew-
nione z rodem Salomonów.
2 J. P t a ś n i k, Do rodziny Salomonów genealogicznych szczegółów kilka (Studia
Historyczne ku Czci W. Zakrzewskiego, Kraków 1908); M. Friedberg, Ród Łabędziom
w wiekach średnich (Rocznik Towarzystwa Heraldycznego VII, 1924—1925 s. 60—61).
3 Szczególnie ciekawą patriarchalną postacią byl Piotr Salomon, który począwszy od
r. 1479 występuje jako rajca miasta, a jego zasługi w radzie musiały być wielkie, skoro
w r. 1500 został wybrany jednym z ośmiu prezydentów. Piotr Salomon, mieszkający stale
w Krakowie, otaczał opieką cały swój ród, i to nie tylko w osobach swych własnych dzieci
i wnuków, lecz również jako bezpośredni opiekun wcześniej osieroconych bratanków, wycho-
wujących się w jego domu.
95