DOI Artikel:
Batowski, Zygmunt: Jean Pillement na dworze Stanisława Augusta
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.25209#0062
2
ZYGMUNT BATOWSKI
[50]
Opinja Bacciarellego brzmiała:
Le Sieur Pillement ... a beaucoup de gout, pour tout ce qui regarde immagi-
nation de Desin, d'ornement, soit en fleurs, architecture, figures, grotesąue, Eroiąue,
ou Chinois, oa soit en fait, d'abillement de Masąues, II seroit ausi excellent pour
donner des idees, pour des manifactures des Etoffes, ou etre a la tete d'un Teatre;
outre qu'il’ excelle dans le Paisage, et si Votre Majeste lui ordonneroit de faire des
Desein, soit pour de bijouteries, ou tout ce qu'on pourroit imaginer en fait d'idee;
II est capable de l'executer avec une promtitude extraordinere ').
Uzasadnieniem tej charakterystyki, wynoszącej wielostronność kandydata,
był posłany rysunek, w którym podług dalszych słów Bacciarellego jedno-
czyły się po części:
tous les genres qui ambrassent ses talens.
Francuski malarz był gotów do zmiany dworskiej służby austrjackiej
na polską, co wyraziło się w jednoczesnem podaniu warunków (w liście
Bacciarellego): pensja ta sama co w Wiedniu (rocznie 400 dukatów),
osobne wynagradzanie za prace, koszty przyjazdu i wyjazdu (po 150 du-
katów) i mieszkanie odpowiednie dla malarza, jego żony i rodziny.
Utorowawszy Pillementowi drogę do nowego stanowiska, nie wy-
rzekł się i Bacciarelli karjery w Polsce. Powrócił na poprzednie miejsce
pracy do Warszawy w r. 1766, aby od tej pory aż do końca zająć u boku
króla stanowisko ponad innymi artystami.
Pillement nie lubił siedzieć na miejscu. Wyobraźnia i przedsiębior-
czość parły go do włóczęgi po świecie. Po a Francją poznał do r. 1764
z dalszych sobie miast: Lizbonę, Londyn, Turyn, Rzym, Medjolan, Wiedeń,
a w ciągu dalszego życia ponawiał podróże jeszcze do niektórych krajów,
jak do Portugalji, Kusiła go Rosja. Tam kiedyś dotarł za czasów Piotra
Wielkiego stryj jego, Filip, zdolny artysta, który w latach 1719—24 malował
dekoracje pałacu carskiego w Peterhofie i znalazł zajęcie w manufakturze
kobierniczej w Petersburgu* 2), Janowi oferowano — wedle samochwalczych
jego słów — dyrekturę Akademji malarstwa w Petersburgu3). Mimo to
najdalszym wschodnim etapem jego ruchliwego życia w młodości pozo-
stała Polska.
Pillement uzyskał pensję od króla Stanisława Augusta w żądanej
wysokości. Wypłacano mu ją od 1 marca 1765 aż po koniec lutego 1767 r.
Należne za kwartał 100 dukatów liczono przez pierwszy rok pracy po
9 Archiwum Główne akt dawnych w Warszawie. Zbiór Popielów, Nr 173 (59):
Zbiór korrespondencyi JEgo Krok Mći, Niemiecka y Francuska etc., s. 82—83: list Baccia-
rellego do Stanisława Augusta, datowany: De Vienne en 1764 apres 1'Election du Roy.
(Zob. Anneks 1, na końcu niniejszej pracy, s, 35),
2) (M.) A u d i n et (E.) V i a 1, Dictionnaire des artistes et des ouvriers d’art de
la France, Lyonnais, t. II, Paris 1919, s. 125.
3) L. R e a u, Histoire de l'expansion de Part franęais moderne. Le Monde slave
et 1'Orient, Paris 1924, s, 209. (podł. Arch. Nat, w Paryżu, O1 1910),
ZYGMUNT BATOWSKI
[50]
Opinja Bacciarellego brzmiała:
Le Sieur Pillement ... a beaucoup de gout, pour tout ce qui regarde immagi-
nation de Desin, d'ornement, soit en fleurs, architecture, figures, grotesąue, Eroiąue,
ou Chinois, oa soit en fait, d'abillement de Masąues, II seroit ausi excellent pour
donner des idees, pour des manifactures des Etoffes, ou etre a la tete d'un Teatre;
outre qu'il’ excelle dans le Paisage, et si Votre Majeste lui ordonneroit de faire des
Desein, soit pour de bijouteries, ou tout ce qu'on pourroit imaginer en fait d'idee;
II est capable de l'executer avec une promtitude extraordinere ').
Uzasadnieniem tej charakterystyki, wynoszącej wielostronność kandydata,
był posłany rysunek, w którym podług dalszych słów Bacciarellego jedno-
czyły się po części:
tous les genres qui ambrassent ses talens.
Francuski malarz był gotów do zmiany dworskiej służby austrjackiej
na polską, co wyraziło się w jednoczesnem podaniu warunków (w liście
Bacciarellego): pensja ta sama co w Wiedniu (rocznie 400 dukatów),
osobne wynagradzanie za prace, koszty przyjazdu i wyjazdu (po 150 du-
katów) i mieszkanie odpowiednie dla malarza, jego żony i rodziny.
Utorowawszy Pillementowi drogę do nowego stanowiska, nie wy-
rzekł się i Bacciarelli karjery w Polsce. Powrócił na poprzednie miejsce
pracy do Warszawy w r. 1766, aby od tej pory aż do końca zająć u boku
króla stanowisko ponad innymi artystami.
Pillement nie lubił siedzieć na miejscu. Wyobraźnia i przedsiębior-
czość parły go do włóczęgi po świecie. Po a Francją poznał do r. 1764
z dalszych sobie miast: Lizbonę, Londyn, Turyn, Rzym, Medjolan, Wiedeń,
a w ciągu dalszego życia ponawiał podróże jeszcze do niektórych krajów,
jak do Portugalji, Kusiła go Rosja. Tam kiedyś dotarł za czasów Piotra
Wielkiego stryj jego, Filip, zdolny artysta, który w latach 1719—24 malował
dekoracje pałacu carskiego w Peterhofie i znalazł zajęcie w manufakturze
kobierniczej w Petersburgu* 2), Janowi oferowano — wedle samochwalczych
jego słów — dyrekturę Akademji malarstwa w Petersburgu3). Mimo to
najdalszym wschodnim etapem jego ruchliwego życia w młodości pozo-
stała Polska.
Pillement uzyskał pensję od króla Stanisława Augusta w żądanej
wysokości. Wypłacano mu ją od 1 marca 1765 aż po koniec lutego 1767 r.
Należne za kwartał 100 dukatów liczono przez pierwszy rok pracy po
9 Archiwum Główne akt dawnych w Warszawie. Zbiór Popielów, Nr 173 (59):
Zbiór korrespondencyi JEgo Krok Mći, Niemiecka y Francuska etc., s. 82—83: list Baccia-
rellego do Stanisława Augusta, datowany: De Vienne en 1764 apres 1'Election du Roy.
(Zob. Anneks 1, na końcu niniejszej pracy, s, 35),
2) (M.) A u d i n et (E.) V i a 1, Dictionnaire des artistes et des ouvriers d’art de
la France, Lyonnais, t. II, Paris 1919, s. 125.
3) L. R e a u, Histoire de l'expansion de Part franęais moderne. Le Monde slave
et 1'Orient, Paris 1924, s, 209. (podł. Arch. Nat, w Paryżu, O1 1910),