DOI Artikel:
Kuniewicz, Jolanta: Twórczość fotograficzna Bolesławy i Edmunda Zdanowskich
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0249
Jolanta Kuniewicz
Twórczość fotograficzna
Bolesławy i Edmunda Zdanowskich5'
Bolesława i Edmund Zdanowscy byli uczniami „ojca” polskiej fotografii arty-
stycznej - Jana Bułhaka, któremu fotografia wileńska zawdzięczała wysoką
pozycję1. Mieszkając w ważnym, jeśli nie najważniejszym ośrodku fotografii
artystycznej w międzywojennej Polsce oraz będąc uczniami artysty mają-
cego tak duży wpływ na rozwój tego medium, Zdanowscy posiadali dosko-
nałe warunki do poznania fotografii i w pełni je wykorzystali. Artyści nale-
żąc do grona wychowanków Bułhaka, mieli wpływ na powstanie liczącej się
w ówczesnej Polsce wileńskiej grupy fotografów. Byli nie tylko uczniami mis-
trza, ale również spadkobiercami jego nauk, dlatego przez całe życie zajmowali
się popularyzacją fotografii. Po wojnie zaangażowali się w edukację młodzieży
i organizowanie środowiska fotograficznego w Trójmieście, zaszczepiając
wileńskie tradycje artystyczne na nowym terenie. Miłość do fotografii przeka-
zali wielu młodym artystom, którzy stali się głównymi reprezentantami tego
medium na Wybrzeżu. Małżonkowie żywo i czynnie uczestniczyli w organi-
zacji Gdańskiego i Polskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Związku Pol-
skich Artystów Fotografików2. Bolesława i Edmund Zdanowscy byli oddani
fotografii, z którą związali całe swoje życie.
Badania nad twórczością i życiem Zdanowskich są bardzo skromne. Ich
nazwisko pojawia się zaledwie w kilku publikacjach. Zawarte w nich informa-
cje przeważnie mają charakter wzmianek lub krótkich biogramów3.
* Niniejszy artykuł powstał na podstawie materiałów zebranych do pracy magisterskiej Twór-
czość fotograficzna Bolesławy i Edmunda Zdanowskich, napisanej pod kierunkiem prof. Joanny
Sosnowskiej w Instytucie Historii Sztuki Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego
i obronionej w 2009 r.
10 wyjątkowości Wilna, jako ośrodka fotografii artystycznej, decydowało założenie w 1922 r.
na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego Zakładu Fotografii Artystycznej,
którym do 1939 r. kierował Jan Bułhak.
2 Zdanowski był delegatem i Członkiem Honorowym Związku Polskich Artystów Fotogra-
fików w Gdańsku oraz jego prezesem w latach 1950-1951, a później przewodniczącym Komisji
Artystycznej Okręgu Gdańskiego ZPAF. Bolesława należała do tej organizacji od 20 marca 1949 r.
3 T. Cyprian, Przemiany w polskiej fotografii, „Biuletyn Gdańskiego Towarzystwa Foto-
graficznego” 1952, nr 30, s. 11-14; D. Konstantynów, Fotografia w życiu artystycznym między-
wojennego Wilna, „Rocznik Historii Sztuki” 2006, nr 31, s. 143-152; J. Mierzecka, Bolesława
i Edmund Zdanowscy, „Fotografia” 1984, nr 3, s. 46-47; J. Bałanda-Rydzewski, Gdańskie ini-
cjatywy edukacyjne, [w:] Fotografia artystyczna na Ziemiach Zachodnich i Północnych w latach
245
Twórczość fotograficzna
Bolesławy i Edmunda Zdanowskich5'
Bolesława i Edmund Zdanowscy byli uczniami „ojca” polskiej fotografii arty-
stycznej - Jana Bułhaka, któremu fotografia wileńska zawdzięczała wysoką
pozycję1. Mieszkając w ważnym, jeśli nie najważniejszym ośrodku fotografii
artystycznej w międzywojennej Polsce oraz będąc uczniami artysty mają-
cego tak duży wpływ na rozwój tego medium, Zdanowscy posiadali dosko-
nałe warunki do poznania fotografii i w pełni je wykorzystali. Artyści nale-
żąc do grona wychowanków Bułhaka, mieli wpływ na powstanie liczącej się
w ówczesnej Polsce wileńskiej grupy fotografów. Byli nie tylko uczniami mis-
trza, ale również spadkobiercami jego nauk, dlatego przez całe życie zajmowali
się popularyzacją fotografii. Po wojnie zaangażowali się w edukację młodzieży
i organizowanie środowiska fotograficznego w Trójmieście, zaszczepiając
wileńskie tradycje artystyczne na nowym terenie. Miłość do fotografii przeka-
zali wielu młodym artystom, którzy stali się głównymi reprezentantami tego
medium na Wybrzeżu. Małżonkowie żywo i czynnie uczestniczyli w organi-
zacji Gdańskiego i Polskiego Towarzystwa Fotograficznego oraz Związku Pol-
skich Artystów Fotografików2. Bolesława i Edmund Zdanowscy byli oddani
fotografii, z którą związali całe swoje życie.
Badania nad twórczością i życiem Zdanowskich są bardzo skromne. Ich
nazwisko pojawia się zaledwie w kilku publikacjach. Zawarte w nich informa-
cje przeważnie mają charakter wzmianek lub krótkich biogramów3.
* Niniejszy artykuł powstał na podstawie materiałów zebranych do pracy magisterskiej Twór-
czość fotograficzna Bolesławy i Edmunda Zdanowskich, napisanej pod kierunkiem prof. Joanny
Sosnowskiej w Instytucie Historii Sztuki Wydziału Historycznego Uniwersytetu Gdańskiego
i obronionej w 2009 r.
10 wyjątkowości Wilna, jako ośrodka fotografii artystycznej, decydowało założenie w 1922 r.
na Wydziale Sztuk Pięknych Uniwersytetu Stefana Batorego Zakładu Fotografii Artystycznej,
którym do 1939 r. kierował Jan Bułhak.
2 Zdanowski był delegatem i Członkiem Honorowym Związku Polskich Artystów Fotogra-
fików w Gdańsku oraz jego prezesem w latach 1950-1951, a później przewodniczącym Komisji
Artystycznej Okręgu Gdańskiego ZPAF. Bolesława należała do tej organizacji od 20 marca 1949 r.
3 T. Cyprian, Przemiany w polskiej fotografii, „Biuletyn Gdańskiego Towarzystwa Foto-
graficznego” 1952, nr 30, s. 11-14; D. Konstantynów, Fotografia w życiu artystycznym między-
wojennego Wilna, „Rocznik Historii Sztuki” 2006, nr 31, s. 143-152; J. Mierzecka, Bolesława
i Edmund Zdanowscy, „Fotografia” 1984, nr 3, s. 46-47; J. Bałanda-Rydzewski, Gdańskie ini-
cjatywy edukacyjne, [w:] Fotografia artystyczna na Ziemiach Zachodnich i Północnych w latach
245