DOI Artikel:
Dziubicka, Beata: Kino "Leningrad" w Gdańsku
DOI Seite / Zitierlink: https://doi.org/10.11588/diglit.28101#0248
Beata
Dziubicka
Studium kina „Leningrad” pozwala stwierdzić, że odegrało ono znaczącą
rolę w powojennej kulturze polskiej. Stało się tak zarówno ze względu na jego
propagandowy charakter, jak i szeroki program funkcjonalny. „Leningrad” był
jednym z największych i najważniejszych polskich ośrodków kinematogra-
ficznych lat pięćdziesiątych. O jego znaczeniu świadczy bogaty wystrój, uwaga
poświęcana mu w prasie w trakcie i po ukończeniu budowy oraz wydarze-
nia, które się w nim odbywały. Pod względem artystycznym kino nawiązywało
do ówcześnie głoszonej socrealistycznej doktryny. Architektura i jej dekora-
cja zostały jednak dopasowane do lokalnych potrzeb związanych z odbudową
zrujnowanego historycznego ośrodka miejskiego. Odnosiły się w szczególny
sposób do tradycji Gdańska i Polski, dzięki czemu kino zyskało wyjątkowo
szeroki kontekst społeczny oraz polityczny.
Beata Dziubicka
The „Leningrad” Cinema in Gdańsk
Edifices raised to serve filmmaking constituted an important element of the cultur-
al policy of the post-WWII Polish state. The „Leningrad” Cinema was one of the major
and largest buildings of the kind created in Poland before 1956. Designed by Andrzej
Martens and Alfred Monczyński, it was located in the Royal Road (Droga Królewska)
in the very heart of the historic city centre rebuilt as a representative workers housing
estate. The inauguration of the cinema held on October 28, 1953, was an important
political event, broadly commented on in local and national press.
The „Leningrad” Cinema serving as a province facility was thus given an appropri-
ately sumptuous functional programme and decor. The building housed a two-storey
cinema-theatre with 1,206 seats, as well as come club rooms, including a cafe, a read-
ing room, and offices of the District Film Distribution Enterprise responsibłe for fiłm
shows alł throughout the Gdańsk Province. The cinema decor referred to the historical
tradition of the city. Of exceptionał value was the sgraffiti designed by Jacek Żuławski
showing Polish rafters in modern Gdańsk. In his composition the author applied vari-
ous motifs inspired by old Gdańsk art. Both the sgraffiti and the remaining elements
of the decor referred to the Polish myth of Gdańsk, thus perfectly fitting the post-WW
II decoration programme of the historical route.
Dziubicka
Studium kina „Leningrad” pozwala stwierdzić, że odegrało ono znaczącą
rolę w powojennej kulturze polskiej. Stało się tak zarówno ze względu na jego
propagandowy charakter, jak i szeroki program funkcjonalny. „Leningrad” był
jednym z największych i najważniejszych polskich ośrodków kinematogra-
ficznych lat pięćdziesiątych. O jego znaczeniu świadczy bogaty wystrój, uwaga
poświęcana mu w prasie w trakcie i po ukończeniu budowy oraz wydarze-
nia, które się w nim odbywały. Pod względem artystycznym kino nawiązywało
do ówcześnie głoszonej socrealistycznej doktryny. Architektura i jej dekora-
cja zostały jednak dopasowane do lokalnych potrzeb związanych z odbudową
zrujnowanego historycznego ośrodka miejskiego. Odnosiły się w szczególny
sposób do tradycji Gdańska i Polski, dzięki czemu kino zyskało wyjątkowo
szeroki kontekst społeczny oraz polityczny.
Beata Dziubicka
The „Leningrad” Cinema in Gdańsk
Edifices raised to serve filmmaking constituted an important element of the cultur-
al policy of the post-WWII Polish state. The „Leningrad” Cinema was one of the major
and largest buildings of the kind created in Poland before 1956. Designed by Andrzej
Martens and Alfred Monczyński, it was located in the Royal Road (Droga Królewska)
in the very heart of the historic city centre rebuilt as a representative workers housing
estate. The inauguration of the cinema held on October 28, 1953, was an important
political event, broadly commented on in local and national press.
The „Leningrad” Cinema serving as a province facility was thus given an appropri-
ately sumptuous functional programme and decor. The building housed a two-storey
cinema-theatre with 1,206 seats, as well as come club rooms, including a cafe, a read-
ing room, and offices of the District Film Distribution Enterprise responsibłe for fiłm
shows alł throughout the Gdańsk Province. The cinema decor referred to the historical
tradition of the city. Of exceptionał value was the sgraffiti designed by Jacek Żuławski
showing Polish rafters in modern Gdańsk. In his composition the author applied vari-
ous motifs inspired by old Gdańsk art. Both the sgraffiti and the remaining elements
of the decor referred to the Polish myth of Gdańsk, thus perfectly fitting the post-WW
II decoration programme of the historical route.