DOI Artikel:
Leonardos, B. I.: [Anaskaphai en Arkadia]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19579#0026
— 25 —
όμως φιλοκαλίας περί την άπομίμησιν ή εϊσαγωγήν των εύμετα-
φόρων ξένων καλλιτεχνημάτων ειδώλια, συντρίμματα άγγείων
μετά γραπτών κοσμημάτων προς δέ μετάλλινα κομψά σκεύη και
ήλοι θυρωμάτων κοσμητικοί πρόκεινται τεκμήρια τούτου άπο-
χρώντα.
Έπανερχόμεθα εϊς τους δύο ναούς. Τούτων σώζονται τά θε-
μέλια" και ό μεν μείζων (17 μ.) ευρέθη παρά το χωρίον Δίβρι-
τσαν, ό δε έτερος παρά τό χωρίον Βάχλιαν επί αρχαίας ακρο-
πόλεως. Τό βάθρον του αγάλματος έκεϊ μεν εύρηται έν τω μέσω
του σηκοΰ. ενταύθα δε προς τω αντικρύ της εισόδου τοίχω. Ή
διαφορά αύτη της θέσεως αναλόγως του χώρου δύναται νά παρά-
σχη ποιάν τινα συμβολήν είς τό περί φωτισμού του αγάλματος
ζήτημα" ενταύθα μνημονευθήτωσαν και τεμά^ιά τινα κεραμίδων
όπαίων έκ της στέγης τοϋ πρώτου ναού. Των αγαλμάτων η άλ-
λων βέβαιων σημείων μη ευρεθέντων, εΐκασίαι μόνον δύνανται
νά έξενεχθώσι περί του έν έκατέρω ναώ λατρευομένου θεού. Και
ό μεν πρώτος Ικ πήλινης κεφαλής γυναικός κορυθοφόρου, έκ δι-
σκίου μετά γοργονείου και εκ σιδηρών αιχμών δοράτων θά άπεδί-
δετο είς την Άθηνοίν, αν μη εύρίσκετο κρατήρ μικρός χαλκούς
φέρων την έπιγραφήν Κόρα.· ό δε επί της ακροπόλεως ναίσκος
κατά τό μέγεθος του βάθρου θεωρούμενος ήδύνατο νά άποδοθγ)
είς θεόν καθήμενον, πιθανώς τον Δία.
Τοιαΰτά τινα τά κατά την εκεΐ γενομένην σκαφήν. Δια της
επαναλήψεως τών σκαφικών εργασιών μέλλουσι νά αύζηθώσιν ετι
μάλλον αί γνώσεις περί τών τέως ήκιστα ήρευνημένων τούτων
τόπων, ών και τό ελάχιστον νέον εύρημα έ'σται πολλού λόγου
άξιον, πολλώ δε πλείονος ό προσδοκώμενος καθορισμός τών παρά
Παυσανία προς τω ίερώ της Δήμητρος αναγραφομένων χωρίων.
Β. I. Λεοναρδος
Έν τω '/ί^ώ τον Άσχ.Ιηπιυν τω έν τή Έπιδανρία, προτα-
θείσα ύπό του συμβούλου της Εταιρίας και γενικού Εφόρου τών
άρχαιοτήτων Π. Καββαδία ίνα γίνη αύτοΰ εποπτεύοντος, ό
ένέκρινε τό συμβούλιον. Ή εκθεσις τοΰ έποπτεύσαντος είναι αύτη,
όμως φιλοκαλίας περί την άπομίμησιν ή εϊσαγωγήν των εύμετα-
φόρων ξένων καλλιτεχνημάτων ειδώλια, συντρίμματα άγγείων
μετά γραπτών κοσμημάτων προς δέ μετάλλινα κομψά σκεύη και
ήλοι θυρωμάτων κοσμητικοί πρόκεινται τεκμήρια τούτου άπο-
χρώντα.
Έπανερχόμεθα εϊς τους δύο ναούς. Τούτων σώζονται τά θε-
μέλια" και ό μεν μείζων (17 μ.) ευρέθη παρά το χωρίον Δίβρι-
τσαν, ό δε έτερος παρά τό χωρίον Βάχλιαν επί αρχαίας ακρο-
πόλεως. Τό βάθρον του αγάλματος έκεϊ μεν εύρηται έν τω μέσω
του σηκοΰ. ενταύθα δε προς τω αντικρύ της εισόδου τοίχω. Ή
διαφορά αύτη της θέσεως αναλόγως του χώρου δύναται νά παρά-
σχη ποιάν τινα συμβολήν είς τό περί φωτισμού του αγάλματος
ζήτημα" ενταύθα μνημονευθήτωσαν και τεμά^ιά τινα κεραμίδων
όπαίων έκ της στέγης τοϋ πρώτου ναού. Των αγαλμάτων η άλ-
λων βέβαιων σημείων μη ευρεθέντων, εΐκασίαι μόνον δύνανται
νά έξενεχθώσι περί του έν έκατέρω ναώ λατρευομένου θεού. Και
ό μεν πρώτος Ικ πήλινης κεφαλής γυναικός κορυθοφόρου, έκ δι-
σκίου μετά γοργονείου και εκ σιδηρών αιχμών δοράτων θά άπεδί-
δετο είς την Άθηνοίν, αν μη εύρίσκετο κρατήρ μικρός χαλκούς
φέρων την έπιγραφήν Κόρα.· ό δε επί της ακροπόλεως ναίσκος
κατά τό μέγεθος του βάθρου θεωρούμενος ήδύνατο νά άποδοθγ)
είς θεόν καθήμενον, πιθανώς τον Δία.
Τοιαΰτά τινα τά κατά την εκεΐ γενομένην σκαφήν. Δια της
επαναλήψεως τών σκαφικών εργασιών μέλλουσι νά αύζηθώσιν ετι
μάλλον αί γνώσεις περί τών τέως ήκιστα ήρευνημένων τούτων
τόπων, ών και τό ελάχιστον νέον εύρημα έ'σται πολλού λόγου
άξιον, πολλώ δε πλείονος ό προσδοκώμενος καθορισμός τών παρά
Παυσανία προς τω ίερώ της Δήμητρος αναγραφομένων χωρίων.
Β. I. Λεοναρδος
Έν τω '/ί^ώ τον Άσχ.Ιηπιυν τω έν τή Έπιδανρία, προτα-
θείσα ύπό του συμβούλου της Εταιρίας και γενικού Εφόρου τών
άρχαιοτήτων Π. Καββαδία ίνα γίνη αύτοΰ εποπτεύοντος, ό
ένέκρινε τό συμβούλιον. Ή εκθεσις τοΰ έποπτεύσαντος είναι αύτη,