DOI Artikel:
Skias, Andreas: [Anaskaphai en Gytheiō]
DOI Seite / Zitierlink:https://doi.org/10.11588/diglit.19579#0031
— 30 —
Ενταύθα νομίζομεν δχι άκαιρον. να προσθέσωμεν καί βρα-
χεϊάν τινα άναγραφήν πάντων τω έν Γυθείω διασωζομένων λει-
ψάνων της αρχαιότητος, ίνα ταύτα ύπάρχωσι γνωριμώτερα τοις
τε περί της διασώσεως αυτών μεριμνώσι καϊ τοις έπισκεπτομέ-
νοις την πόλιν άρχαιολόγοις, διότι των Ευρωπαίων περιηγητών
αί ανάγραφα! ούτε ακριβείς είνε ούτε πλήρεις (1).
Το πρώτον μετά την έπ! της βραχώδους κλιτύος του Λαρυ-
σίου κεχαραγμένην άρχαϊκήν έπιγραφήν (1.0.Α. 72) άρχαϊον
μνημεΐον, οπερ συναντά ό έκ της σημερινής πόλεως προς την
άρχαίαν πορευόμενος, είνε το ύπό το δνομα Πε.Ιεχκητογ παρά
τοις έγχωρίοις γνωστόν μέγα λάξευμα Ιν τω βράχω(2). Μικρόν
μέρος αυτού άπεφράχθη δυστυχώς έν τη αυλί) της παρακειμένης
οικίας Γεωργοπούλου.
Εκείθεν δέ του ρείθρου του διαρρέοντος το γυθεατικόν άλί-
πεδον χειμάρρου Γυθείου (3) άπαν τό έδαφος είνε πλήρες αρ-
χαίων κτισμάτων, πάντων έκ 'Ρωμ. χρόνων προερχομένων, καθ'
όσον φαίνονται. Παρά την μικράν έκκλησίαν, έ'νθα το μόλις προ
μικρού καταργηθέν νεκροταφεϊον, ΐστανται ογκώδεις αρχαίοι τοί-
χοι τρία η τέσσαρα μέτρα υπερέχοντες του εδάφους, έπί του
εδάφους δέ διακρίνεται ό έκ πώρινων λίθων ώκοδομημένος περι-
φερής τοίχος άψΐδός τίνος. Εις τό αυτό οικοδόμημα ανήκει πι-
θανώς και ό πρό τίνος χρόνου αυτόθι ευρεθείς και ήδη κατά γης
κατακείμενος μαρμάρινος άρράβδωτος κίων.
Ίκανώς υπερέχει του εδάφους καϊ σύμπλεγμα ετέρων τοίχων
(1) Πρβλ.καί ΕχρεΊΙίΙίοη ίοϊβηΙίΓιο[υβ άβ Μ0Γ66.Β017 οίε 8α.ϊηΙ-νίηοεηί,
δεείίοη ιΐββ δοϊεηοεβ ρίτ^δΐεχαβδ, I ΚβΐΗ,Ιίοη σελ. 430-431. — Αυτόθι, Ρ.
Βυ1}Ι;ιγ6, Ιίοο!ιβΐ'θΙΐ68 §βο^ΐ'αρ1ι. 8αΓ Ιεβ ππηβΒ σελ. 86. — Αυτόθι, ΒΙοαεί,
Αι-οΐιϊΐεοΐ. III σελ. 52-53. — ΒεαΙίε, ΤτΕΐνεΙδ ϊη Ι&β ΜοΓβα I, σελ. 244-
248. —Κοδ8, ΛνβηοΙβΓϋηδβη ίη ΟπεοΙι. II σελ. 231-235 καί 238.-1,0-
1)38, Κεναβ 3.1'οΙιέοΙ. 1845 σελ. 206-217. Τοϋ αΰτοϋ νο^α^β αιοΙιεΌΐ. ΙΙίηι5-
Γαϊτε 25-26.— "νν^βε, Εχουκίοη ϊη Ιΐιε ΡεΙοροηηεκιΐδ I σελ. 40 εξ.—
ΟΐΐΓΐίιΐδ, ΡοΙοροηηοδοδ II σελ. 232 έξ. — Βιπ'δίαη, Οεο§ΐ'. νοη ΟπεοΙι.ΙΙ
σελ.144-145. — ΗΪΓβοΙιΓβΙά Ιν ΒυΙΙεΙΙίηο άε ΓίηδΙίΙ.άί οοιτίδρ. αιτίι. 1873
σελ. 160-164. —λνείΐ έν ΜϊΙΙΙιείΙ. οίεβ (1. α. ΙηβΙ. ΑΠιβη. I σελ. 151-157.
— Έφημ. Αρχαιολ. 1892 σελ. 55 εξ.
(2) Περί τούτου ί'δε νυν Άρχαιολ. 'Εφημ. 1892 σελ. 55 εξ.
(3) Τό όνομα διε'σωσεν ό Πομ-ώνιος ό Με'λας II, 3.
Ενταύθα νομίζομεν δχι άκαιρον. να προσθέσωμεν καί βρα-
χεϊάν τινα άναγραφήν πάντων τω έν Γυθείω διασωζομένων λει-
ψάνων της αρχαιότητος, ίνα ταύτα ύπάρχωσι γνωριμώτερα τοις
τε περί της διασώσεως αυτών μεριμνώσι καϊ τοις έπισκεπτομέ-
νοις την πόλιν άρχαιολόγοις, διότι των Ευρωπαίων περιηγητών
αί ανάγραφα! ούτε ακριβείς είνε ούτε πλήρεις (1).
Το πρώτον μετά την έπ! της βραχώδους κλιτύος του Λαρυ-
σίου κεχαραγμένην άρχαϊκήν έπιγραφήν (1.0.Α. 72) άρχαϊον
μνημεΐον, οπερ συναντά ό έκ της σημερινής πόλεως προς την
άρχαίαν πορευόμενος, είνε το ύπό το δνομα Πε.Ιεχκητογ παρά
τοις έγχωρίοις γνωστόν μέγα λάξευμα Ιν τω βράχω(2). Μικρόν
μέρος αυτού άπεφράχθη δυστυχώς έν τη αυλί) της παρακειμένης
οικίας Γεωργοπούλου.
Εκείθεν δέ του ρείθρου του διαρρέοντος το γυθεατικόν άλί-
πεδον χειμάρρου Γυθείου (3) άπαν τό έδαφος είνε πλήρες αρ-
χαίων κτισμάτων, πάντων έκ 'Ρωμ. χρόνων προερχομένων, καθ'
όσον φαίνονται. Παρά την μικράν έκκλησίαν, έ'νθα το μόλις προ
μικρού καταργηθέν νεκροταφεϊον, ΐστανται ογκώδεις αρχαίοι τοί-
χοι τρία η τέσσαρα μέτρα υπερέχοντες του εδάφους, έπί του
εδάφους δέ διακρίνεται ό έκ πώρινων λίθων ώκοδομημένος περι-
φερής τοίχος άψΐδός τίνος. Εις τό αυτό οικοδόμημα ανήκει πι-
θανώς και ό πρό τίνος χρόνου αυτόθι ευρεθείς και ήδη κατά γης
κατακείμενος μαρμάρινος άρράβδωτος κίων.
Ίκανώς υπερέχει του εδάφους καϊ σύμπλεγμα ετέρων τοίχων
(1) Πρβλ.καί ΕχρεΊΙίΙίοη ίοϊβηΙίΓιο[υβ άβ Μ0Γ66.Β017 οίε 8α.ϊηΙ-νίηοεηί,
δεείίοη ιΐββ δοϊεηοεβ ρίτ^δΐεχαβδ, I ΚβΐΗ,Ιίοη σελ. 430-431. — Αυτόθι, Ρ.
Βυ1}Ι;ιγ6, Ιίοο!ιβΐ'θΙΐ68 §βο^ΐ'αρ1ι. 8αΓ Ιεβ ππηβΒ σελ. 86. — Αυτόθι, ΒΙοαεί,
Αι-οΐιϊΐεοΐ. III σελ. 52-53. — ΒεαΙίε, ΤτΕΐνεΙδ ϊη Ι&β ΜοΓβα I, σελ. 244-
248. —Κοδ8, ΛνβηοΙβΓϋηδβη ίη ΟπεοΙι. II σελ. 231-235 καί 238.-1,0-
1)38, Κεναβ 3.1'οΙιέοΙ. 1845 σελ. 206-217. Τοϋ αΰτοϋ νο^α^β αιοΙιεΌΐ. ΙΙίηι5-
Γαϊτε 25-26.— "νν^βε, Εχουκίοη ϊη Ιΐιε ΡεΙοροηηεκιΐδ I σελ. 40 εξ.—
ΟΐΐΓΐίιΐδ, ΡοΙοροηηοδοδ II σελ. 232 έξ. — Βιπ'δίαη, Οεο§ΐ'. νοη ΟπεοΙι.ΙΙ
σελ.144-145. — ΗΪΓβοΙιΓβΙά Ιν ΒυΙΙεΙΙίηο άε ΓίηδΙίΙ.άί οοιτίδρ. αιτίι. 1873
σελ. 160-164. —λνείΐ έν ΜϊΙΙΙιείΙ. οίεβ (1. α. ΙηβΙ. ΑΠιβη. I σελ. 151-157.
— Έφημ. Αρχαιολ. 1892 σελ. 55 εξ.
(2) Περί τούτου ί'δε νυν Άρχαιολ. 'Εφημ. 1892 σελ. 55 εξ.
(3) Τό όνομα διε'σωσεν ό Πομ-ώνιος ό Με'λας II, 3.