Hē En Athēnais Archaiologikē Hetaireia [Hrsg.]: Praktika tēs en Athēnais Archaiologikēs Hetaireias (1907(1908))

130 ΠΡΑΚΤΙΚΑ ΤΟΥ 1907

Ό αρχιτεκτονικός ρυθμός του ναού τοΟ Αγίου Θεοδώ-
ρου, διακρινόμενος δια τον παμμεγέθη τροΟλλον, κατέ-
χοντα δλον το κεντρικΌν τετράγωνον του ναου, είναι ιδιό-
τυπος, εις όλίγα έν Ελλάδι περισωθείς ύποδείγματα: τον
"Αγων Νικόδημον των Αθηνών, τον ναΌν τοΟ Δαφνιού
της Αττικής, τον "Οσων Αουκάν της Φωκίδος, τήν'^ίατ
Σοφίαν της Μονεμβασίας.

Της γραφικής διακοσμήσεως τοΟ Θεοδώρου ολίγα,

καλλίστης ό'μως τέχνης, μνημεία περιεσώΟησαν, και εις
τον κυρίως ναον και εις τα περιβάλλοντα αυτόν παρεκ-
κλήσια.

Δεινή δε ήτο ή έρείπωσις τοΟ μνημείου. Μικρά τις ερ-
γασία υποστηρίξεως είχε γείνει άλλοτε, και ενταύθα, ώς
και εις άλλας τινάς εκκλησίας, τή υποδείξει του από ετών
καταστήσαντο; άντικείμενον μελέτης λεπτομερούς τα μνη-
μεία τοΟ μεσαιωνικού έρειπιώνος Γάλλου βυζαντινολόγου
κ. Γ. Μιλλέ. Δύο στήλαι, άντί τών άλλοτε κιόνων, εί-
χον συγκρατήσει το Δ. σκέλος τοΟ σταυροΟ. Πάντα τά
άλλα εΐχον καταρρεύσει, πλην τοΰ κεντρικοΟ τετραγώ-
νου τοΟ ναοΟ. Άσκεπες δε ήτο και τούτο και το περικαλύ-
πτον αύτό τύμπανον. Ο μέγας έπΙ τοΟ περικόμψου, σεσα-
Ορωμένου ήδη, τυμπάνου στηριζόμενος τροΟλλος ειγε κατα-
πέσει. "Εχαινε δέ τό τύμπανον δια δύο εύρυτάτων ρωγ-
μών, αί όποΐαι εϊχον συντελέσει ώστε να παρασυρθώσι και
τά προς αύτάς παρακείμενα μέρη αύτοΰ'. Τά παρασυρ-
Οέντα ταΟτα τμήματα έστηρίζοντο μόνον εις μίαν λεπτήν
σειράν πλίνθων, ή οποία, μόλις συγκρατουμένη, εϊχεν απο-
μείνει άνω τών ρωγμών. Έάν μικρόν έσαλεύετο Ό ναός
είτε υπό βρομών και ανέμων έβλάπτετο τό τύμπανον,—
όλον τό ώραΐον τοΟτο αρχιτεκτόνημα ήθελε καταρρεύσει
επί τών ήρειπωμένων ήδη καμαρών.