216
Πρακτικά τον 1912
λειπομένη κατ' έ'κτασιν της των λεγομένων Παγασών άλλα
περιέργως οΰτε εντός αύτης οΰτε έν τγί άκροπόλει ύπάρχουσιν
ερείπια οίκοδομ.ημ.άτων κχΐ αυτά έ'τι τά θραύσμ.ατα αγγείων,
έφ' οσον τουλάχιστον ήδυνηθημ.εν νά έρευνησωμεν μέρος της
έ'σω πόλεως, είναι σπάνια, μόλις παρά την δεξιάν δ/θην τοϋ
ποταμίου Λιγαρόρεμα, ητοι κατά το έπίπεδον ττς πόλεως
συναντώμενα, του λοιποΰ αύτη"ς δντος πετρώδους" άλλ' έπί
τίνων υψωμάτων παρετηρησαμεν πτωχά τινκ ερείπια άσημάν-
των αρχαίων οικοδομημάτων κατά τό μη όφθέν καλώς έ'σω
τμ.η"μ.α ρ"'-ρ""' τη"ς εΐκ. 22 δύνανται καΐ αναμένονται νά
ύπάρχωσι πλείονα άρχαϊα ί'χνη της έ'σω πόλεως.
Τά δε τείχη καΐ οί πύργοι έποιηθησαν έκ μικρών τά πολλά
λίθων τους τεραστίους εκείνου; λαξευτούς ογκολίθους, ών μεγά-
λην καΐ σχεδόν άποκλειστικην χρησιν παρετηρησαμεν έν ταϊς
λεγομέναις Παγασαΐς, δεν συνχντώμ,εν ένταϋθα- ρυθμός της
τειχοδομ.ίας είναι μέν ό ΐσοδομικός, άλλ' αρχαιοτέρου τύπου,
συγγενούς τω πολυγωνικώ, διότι προτιμώνται οί προς τό κυ-
βικόν κλίνοντες λίθοι, ούχί οί παραλληλεπίπεδοι ούδέ οί βραχείς
τραπεζοειδείς· ένιαχοΟ άπηντησαμεν, ώς ε'ίπομεν έν τοις άνω,
αυτόχρημα πολυγωνικόν ρυθμόν.
Κατά ταΰτα οί χρόνοι, καθ' ους έποιηθησαν τά τείχη τής
πόλεως ταύτης καΐ οί πύργοι, δεν δύνανται νά είναι νεώτεροι
τών άρχων που της Δ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος" τουναντίον
φαίνονται τουλάχιστον μ.έχρι τοϋ τέλους που τη; Ε' π. Χρ.
έκατονταετηρίδος δυνάμενοι νά έζικνώνται- είναι άοα ταύτα
έμφανώς και ασφαλώς αρχαιότερα τών τειχών τών λεγομ.ένων
Παγασών.
Ένταϋθα επέρχεται τό ερώτημα περί τοϋ τίς είναι η πόλις
αΰτη· φυσικωτάτην άνάντησιν εις τοΰτο παρέχομ.εν τό δτι αύται
είναι αί Φεραϊκαι Παγαααί, ητοι ή ύπό τών Φεραίων κατά τό
τέρμ.α που της Ε' π. Χρ. έκατονταετηρίδος τειχισθεϊσα πόλις,
η ουσα 'εηίνειον τών Φεοών, καθ' ά εί'πομ.εν έ'ν τε τοις Ποακτι-
κοΐς τοϋ 1907/8, συναγαγόντες πάντα τά σχετικά χωρία τών
αρχαίων συγγραφέων, και έν Θεσσαλ. Μνημ. I σελ. 66 κέ..
Πρακτικά τον 1912
λειπομένη κατ' έ'κτασιν της των λεγομένων Παγασών άλλα
περιέργως οΰτε εντός αύτης οΰτε έν τγί άκροπόλει ύπάρχουσιν
ερείπια οίκοδομ.ημ.άτων κχΐ αυτά έ'τι τά θραύσμ.ατα αγγείων,
έφ' οσον τουλάχιστον ήδυνηθημ.εν νά έρευνησωμεν μέρος της
έ'σω πόλεως, είναι σπάνια, μόλις παρά την δεξιάν δ/θην τοϋ
ποταμίου Λιγαρόρεμα, ητοι κατά το έπίπεδον ττς πόλεως
συναντώμενα, του λοιποΰ αύτη"ς δντος πετρώδους" άλλ' έπί
τίνων υψωμάτων παρετηρησαμεν πτωχά τινκ ερείπια άσημάν-
των αρχαίων οικοδομημάτων κατά τό μη όφθέν καλώς έ'σω
τμ.η"μ.α ρ"'-ρ""' τη"ς εΐκ. 22 δύνανται καΐ αναμένονται νά
ύπάρχωσι πλείονα άρχαϊα ί'χνη της έ'σω πόλεως.
Τά δε τείχη καΐ οί πύργοι έποιηθησαν έκ μικρών τά πολλά
λίθων τους τεραστίους εκείνου; λαξευτούς ογκολίθους, ών μεγά-
λην καΐ σχεδόν άποκλειστικην χρησιν παρετηρησαμεν έν ταϊς
λεγομέναις Παγασαΐς, δεν συνχντώμ,εν ένταϋθα- ρυθμός της
τειχοδομ.ίας είναι μέν ό ΐσοδομικός, άλλ' αρχαιοτέρου τύπου,
συγγενούς τω πολυγωνικώ, διότι προτιμώνται οί προς τό κυ-
βικόν κλίνοντες λίθοι, ούχί οί παραλληλεπίπεδοι ούδέ οί βραχείς
τραπεζοειδείς· ένιαχοΟ άπηντησαμεν, ώς ε'ίπομεν έν τοις άνω,
αυτόχρημα πολυγωνικόν ρυθμόν.
Κατά ταΰτα οί χρόνοι, καθ' ους έποιηθησαν τά τείχη τής
πόλεως ταύτης καΐ οί πύργοι, δεν δύνανται νά είναι νεώτεροι
τών άρχων που της Δ' π. Χρ. έκατονταετηρίδος" τουναντίον
φαίνονται τουλάχιστον μ.έχρι τοϋ τέλους που τη; Ε' π. Χρ.
έκατονταετηρίδος δυνάμενοι νά έζικνώνται- είναι άοα ταύτα
έμφανώς και ασφαλώς αρχαιότερα τών τειχών τών λεγομ.ένων
Παγασών.
Ένταϋθα επέρχεται τό ερώτημα περί τοϋ τίς είναι η πόλις
αΰτη· φυσικωτάτην άνάντησιν εις τοΰτο παρέχομ.εν τό δτι αύται
είναι αί Φεραϊκαι Παγαααί, ητοι ή ύπό τών Φεραίων κατά τό
τέρμ.α που της Ε' π. Χρ. έκατονταετηρίδος τειχισθεϊσα πόλις,
η ουσα 'εηίνειον τών Φεοών, καθ' ά εί'πομ.εν έ'ν τε τοις Ποακτι-
κοΐς τοϋ 1907/8, συναγαγόντες πάντα τά σχετικά χωρία τών
αρχαίων συγγραφέων, και έν Θεσσαλ. Μνημ. I σελ. 66 κέ..